8.Bölüm: Yeni Okul

3.2K 178 53
                                    

Arkadaşlar lütfen oy verip satır aralarına bol bol yorum yapalım. Bu bölümde istediğim oy ve yoruma ulaşamazsak sınır koymaktan geri kalmayacağım bilginize.

🫶🏻

Arabayla yaklaşık yarım saatlik bir yolun sonunda üniversiteye giriş yapmıştık.

Barın arabayı park ettiğinde anlaşmışız gibi aynı anda kapıyı açarak arabadan indik.

Arabanın etrafından dolanıp yanıma geldiğinde elini uzattı. Tereddüt etmeden tutarken okulun bahçesinde gözlerimi gezdirdim.

Birkaç meraklı bakışın gözleri üzerimizdeydi. Sanırım farklı birini görmenin merakı vardı üzerlerinde.

Barın'la birlikte el ele büyük binaya ilerlediğimizde aynı zamanda heyecanlıydım da.

Okuldaki tabelaları takip ederek öğrenci işlerini bulduğumuzda kısa sürede kayıt işlerini de halletmiştik.

Sevinçle neredeyse Barın'a sarılacaktım ama bunu öğrenci işlerindeki kadının yanında yapmayıp sonraya attım. Ona bir teşekkür sarılması borçluydum.

Kısa sürede tekrardan arabaya oturduğumuzda içimdeki heyecana engel olamayarak Barın'a sarıldım.

Kısa bir an şaşırsa da beklemeden kolları belimi sarmıştı. "Teşekkür ederim," dedim sevinçle. "Yaptığın her şey için teşekkür ederim."

Bir eli yavaşça sırtımı sıvazladı. "Bir şey yapmadım ki?"

Yavaşça ondan ayrıldığımda ona aniden sarılmamdan dolayı hafifçe utansam da ufak bir tebessümde bulundum.

"Çok şey yaptın," diye cevapladım onu. "Önce beni zorunda olduğum bir evlilikten kurtardın. Eğer o şehirden kaçamasaydım belki de zorla evlenmiş durumda kalırdım."

Derin bir nefes aldım ve sonrasında devam ettim. "Sonra ise son senemde dondurmayı planladığım okula senin sayende başka bir şehirde başka bir okulda da olsa devam edeceğim."

"Gece," dedi Barın. Bakışlarım bakışlarını buldu. Elini uzattı ve kucağımdaki elimi tutup yavaşça okşadı. "Sen sadece benim yaptıklarımı görüyorsun ama senin kendi yaptıklarından haberin yok. Daha iki gün olmasına rağmen bile oğlumda ki değişimi görebiliyorum ben."

Derin bir nefes aldı. "Hele ki düğün işleri bitip annem döndüğünde sadece üç kişilik olan asıl ailemiz kalacak. Belki sana dışardan normal bir aile gibi görünebilir bu durum ama oğlumun hiç yaşamadığı bir durum ve seni hiç görmediği annesinin yerine koyma olasılığı da yakın zaman da çok yüksek. Tüm bunlar belki dışarıdan basit görünüyor ama öyle değil. Akşam çalışanlar evine gittikten sonra iki kişi kalan biz artık üç kişi olacağız. Artık kahvaltılara birlikte oturacağız. Zamanla belki de gitmek istemediği okula tekrardan gitmek isteyecek çünkü annesi yerine seni koyacak ve onu annesizliğinden vuran arkadaşlarına seni göstermek isteyecek."

Bakışları fazlaca yumuşaktı. "Tabi bunların hepsi olasılık ama olması çok yüksek olan bir olasılık."

Avuçlarımda olan elini baş parmağımla okşadım. "Bende anne sevgisi nedir bilmiyorum. Yengemden gördüğüm tamamen anne şefkati midir bilemem ama Çağın kabul ettikçe ve elimden geldikçe bende ona istediği şefkati, sevgiyi vermeye hazırım."

"Teşekkür ederim," dedi minnetle.

"Etme," dedim. "Evet bir şeyleri karşılıklı yaptık. Ama güzel bir aile olmamız için artık bu teşekkürleri ortadan kaldırmalıyız diye düşünüyorum."

ZAMBAK ÇİÇEĞİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin