Zambak Çiçeği, yeniden doğuşu temsil ediyor. Keder, sevgi, yeniden doğuş..
-
"Çok güzelmiş baba," diyen ses kulaklarıma dolduğunda hafifçe kaşlarımı çattım.
Kim vardı odada?
"Evet oğlum," dedi...
Yatakta yavaşça dikleşip susmamış olan alarmı kapattım.
Hızla yataktan kalkarak yatağımı topladım ve bugün giyeceğim kıyafetlerimi ayarladıktan sonra duşa girmek için banyoya girdim.
Belime kadar uzanan kumral saçlarımı yıkarken hafifçe tebessüm ettim.
Babamın en çok sevdiği saçlarım..
Ben kim miydim?
Gece Liyan Öztürk.
Babasının biricik kızı.
Ama en son babamın ne zaman biricik kızı olmuştum hatırlamıyordum bile. Beş yaşlarındaydım babamı kaybettiğimde annem ise beni terk edip başka bir adamla kaçmış. Ne gördüm onu ne de tanıyorum.
Peki ya sorsanız bana tanımak ister misin diye beni daha bir yaşında bırakıp giden kadını tanımak ister miydim hiç de sanmıyordum. Belki bencilceydi ama ben, beni tek başına zorluklarla büyüten babama ihanet edemezdim.
O, beni tek başına büyütmeye çalışırken bendeki anne eksikliğini kapatmaya çalışırken hayatımda hiç olmayan anne figürünü tanımak istemem ona ihanet etmiş gibi olmamı hissettirir diye düşünüyorum.
Düşüncelerimden sıyrılıp son kez vücudumu yıkadım ve bornozumu giyerek banyodan çıktım.
İlk olarak yatağımın üzerine bıraktığım siyah iç çamaşırı takımımı giyindim.
Sonra ise askılı crobumu giyinip beyaz ama siyah şeritleri olan takımımın pantolonumu giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Banyoya geçerek saçlarımı kurutup taradıktan sonra sıkı bir at kuyruğu yaptım.
Beni, babam öldükten sonra büyüten amcamın evinde kalıyordum ve şu anda işe gitmek için hazırlanmıştım.
Normal de mimarlık okuyorum, son sınıf öğrenciyim. Boş günlerimde ise sağ olsun patronum Çınar Bey'in sayesinde onun kliniğinde onun sekreterliğini yapıyorum.
