ZAMBAK ÇİÇEĞİ

15.Bölüm: Alışkanlık

🫶🏻

Barın'ın dediklerinden sonra çatılan kaşlarımı düzeltmiş onlara doğru ilerlemiştim.

"Sabah gelsek olmuyor mu?"

"Olmaz," diye itiraz eden polis memuruyla cevabım gecikmemişti.

"Polis Bey gecenin bir saati gelip ifademi almak istediğinizi belirtiyorsunuz. Kendi isteğimle bulunduğum evlilikte ve evdeyken birkaç saat sonra vereceğim ifade de bir şey değişmeyeceğini düşünüyorum."

Polis memuru olumsuzca başını salladı. "Maalesef bizimle gelip bu akşam ifade vermeniz gerekiyor."

"Tamam Gece," diyerek bana dönen Barın'la ona baktım. "Gidip gelelim güzelim."

Başımı salladım. "Gidip ceketlerimizi alayım."

"Ben de annemlere haber vereyim," dediğinde onun da benimle ilerlemesine gerek kalmadan Halime teyze, Salih Bey ve Çağın çıkmıştı salondan.

Onların meraklı bakışlarını es geçip üst kata çıkan merdivenlere ilerlemeye başladım. "Gece?"

"Efendim?" diyerek döndüm Barın'a.

"Arabanın anahtarı da odada getirir misin güzelliğim?"

Başımı sallayarak onayladım onu ve yukarı çıkmaya başladım.

Odaya çıktığımda üstümdeki hırkayı çıkartmış siyah bir trençkot giymiştim. Aynı şekilde dolaptan Barın'ın da siyah trençkotunu aldıktan sonra arabanın da anahtarını aldım.

Tekrar aşağıya indiğimde Barın'a ceketini ve arabanın anahtarını uzattım.

Çağın'ın bize bakan meraklı bakışlarına dayanamayıp boyuna doğru eğildim.

"Bebeğim bizim babanla birkaç saatlik işimiz var. Gidip geleceğiz hemen," dedikten sonra tuttuğum minik elini okşadım. "Sen uyu bizi bekleme tamam mı?"

"Erken gelin olur mu Gece'cim?"

"Olur Çağın'cım," dedim ve saçlarının üstüne ufak bir buse kondurdum. "İstersen bizim odada da uyuyabilirsin."

"Hadi Gece," diyen Barın'la bende spor ayakkabılarımı giymiş kapıya çıkmıştım.

"Sizi takip etsek arabamızla olur değil mi memur bey?" diyen Barın'la sorduğu polis memuruna döndü benim de bakışlarım.

"Olur," dediğinde arabaya binmiş ve polis arabasını takip etmeye başlamıştık.

"Gece gece nelerle uğraşıyoruz," diye mırıldandım sinirle.

Direksiyondan ayırdığı sağ elini uzatarak elimi tuttu. "Sorun yok güzelim. Gidip geleceğiz hemen."

Derin bir nefes aldım. "Evlenmişken bile benimle uğraşıyor sanki o deyince boşanıp gidip istediği adamla mı evleneceğim?! Sanki o adamla evlenmemek için kaçmamışım o evden gibi!"

"Şşt," dedi ve elimi dudaklarına götürerek avuç içimi öptü. "Sakin ol güzelliğim. Hem benden ayrılmak öyle kolay mı sanıyorsun," diyip bana doğru anlık dönüp göz kırpmasıyla hafifte olsa gülümsemiştim.

Bedenimi iyice ona kaydırıp başımı koluna yasladım. "Senden ayrılmak isteyen mi var sanki.."

🫠

Yaklaşık iki saatlik karakol sürecinden sonra eve gitmek için şubeden çıkıyorduk.

Benden ve Barın'dan ifade almışlar ve şu anlık başka bir sorun olmadığını söyleyerek bırakmışlardı bizi.