Zambak Çiçeği, yeniden doğuşu temsil ediyor. Keder, sevgi, yeniden doğuş..
-
"Çok güzelmiş baba," diyen ses kulaklarıma dolduğunda hafifçe kaşlarımı çattım.
Kim vardı odada?
"Evet oğlum," dedi...
Gülümsedi bu hâlime. Eğilerek boynumdan tekrar öptü. "Hadi erken uyandırdım seni ki dışarıda güzel bir yerde bugün kahvaltımızı yapabilelim diye."
"Çağın uyandı mı?"
"Uyandı ve çoktan servisine bindi," dediğinde şok olarak gözlerimi açtım.
"Saat kaç ki?"
"On."
Çağın'ı geçen gün servise yazdırmıştı Barın. Bugün ise servise başlamıştı. Çünkü her sabah Çağın'a göre şirkette program yapamıyordu, toplantıları erken olabiliyordu bazen. Müsait olduğu saatlerde Çağın'ı okuldan alacağına dair söz vermişti. Ya da sabah boş olunca bırakacağına.
"Alışabilecek mi acaba servise?"
Sorum üzerine kaşlarını kaldırdı. "Serviste bir sorun olmadığı sürece Çağın sorun çıkarmaz diye düşünüyorum."
Belli belirsiz başımı salladığımda Barın'a yaklaşarak boynundan öptüm. "Ödeştik kocam."
"Ya kocan ödeşmekten fazlasını isterse?"
Dudaklarımı büzdüm. "İstediğini alabilir."
Tam üzerime doğru eğilmişken çalan telefonla birlikte oflayarak uzaklaştı benden.
Bende bu fırsattan yararlanarak Barın'ın bakışları altında yataktan çıktım. Ona göz kırptıktan sonra kaldırdığı kaşlarına karşılık gülerek merdivenleri inmeye başladım.
Dışarda kahvaltı yapabilirdik, güzel olurdu.
Üzerime siyah triko kazağımı ve deri şortumu çıkarttım. Şortun altına giymek için siyah, termal desenli çorabımı da çıkarttıktan sonra hazırlanmaya başladım.
Saçlarımı tarayıp açık bıraktıktan sonra makyajımı yapmak için makyaj masasına oturdum.
Yüzüme özel günler hariç bir şey sürmeyi sevmediğimden sadece yarım eyeliner çekip rimel sürdüm.
Dudağımı nude tonlarında kalemle çerçeveledikten sonra da parlatıcıyla üstünden geçtim dudağımın.
Ceketimi giyip kemerimi taktıktan sonra siyah çantamı ve çizmelerimi elime alarak odaya çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
