“Kardeşin nerde?”
“Ateşi var dede”
“Sanırım salgın var herkesin ateşi var”
“Evet dede”
“En azından başında abisi var baba”
(Bunu her şeye burnunu sokan amcam dedi)
“Doğru annen ve kız kardeşlerin çok şanslı”
“Neden?”
“Senin gibi bir erkek var başlarında”
“Doğru”
Kardeşim dört yaşına geldiğinde babam öldüğü (intihar ettiği) için evin herşeyi bende...
Sonunda çalıştığım yerden çıkabildim gece olmuş
“Hey!”
Kardeşimin öğretmeniydi
“Hasta”
Artık durumunu anlatıcak ve ağlıycak halim kalmamıştı
“İlkokul çağındaki çocuklarda görülür korkma daha yedi yaşında daha çok hastalık atlatıcak”
“Emin olun ben on bir yaşındayım ve bu kadar hastalanmamıştım”
“Umudunu yitirme!”
“Hıhı”
Artık kimseyle konuşmak istemiyorum...
...
“Oğlum geldin mi?”
“Geldim ana”
“Hoş geldin”
“Hoş buldum”
Biraz ailemden bahsetmem gerekirse anam kör küçüken hastalık geçirmiş ve kardeşimde hasta anlayabileceğiniz gibi
“Kardeşim nasıl?”
“Ne yapsın yatıyor”
“...”
“Aç mısın?”
“Hayır”
Aslında ölesiye açtım o kadar açtım ki bayılıcak gibiydim ama kardeşime yemek kalsın diye yemiceğim
Direk yanına gittim
“Nasılsın?”
“İ-İyi”
Hemen ateşini kontorel ettim iyi değil...
“Sana her gün yalan söylettiğim için üzgünüm”
“Sorun değil”
“Ne yaptın?”
“Hiç birşey annem bana zorla çorba içermeye çalıştı daha sonra teyzem giller geldi annenem de geldi”
Yüzüme bir gülücük kondurdum beni sevmeselerde en azından onu seviyolar daha ne istiyebilirim?
“Beni soran var mı?”
“Öğretmenin ve dedem sordu”
“Dedem de hep beni soruyo”
“Evet”
Birden kapı çaldı hemen atıldım
“Kim o?”
“Ben”
Bu ses halamın sesiydi ve mantıken bütün halalarım gelmişti
Ama emin değilim o yüzden kapıyı açtım
Tahmin ettiğim gibi halamlar gelmiş
“İçeri buyurun”
“Annen nerde?”
Anlam veremediğim şekilde annemden nefret ediyolardı
Muhtemelen uyuyordu çünkü geceleri hiç uyumazdı
Kardeşimin ölmemesi için sanırım...
“Uyuyor”
“Bak kızı hastalıktan ölüyor hanımefendi uyuyor”
Anama olan nefretlerini biraz anlayabiliyorum
Babam iyi biri değildi evde kimseyi okula göndermezdi hep arkadaşlarıyla gezerdi aynı zamanda bişey içerdi(adını bilmiyorum ama renkli su gibi)
O içtiği şey yüzünden her zaman kavga ederlerdi
Babam sürekli bana anamla zorunlulukla evlendiği söylerdi
Tabi ben on bir yaşında bir çocuk olarak gayet anlıyorum ama kardeşim anlamıyor benim anladıklarımı anlamaması için elimden geleni yapıyordum
“Göremediği için sizlerden daha çok yoruluyor ayrıca kardeşim ölmüyor”
“Vay büyümüşte küçülmüş”
“Anasının oğlu ne bekliyon”
Ve anneme laf atmaları sinirimi bozuyordu ama anamın yüzüne karşı oldukça sevecendiler
“Oğlum kim gelmiş”
İyi insan lafın üstüne gelir ya annem geldi
“Ayşee kız ziyaretine geldik”
“Hoş geldiniz içeri buyrun”
“Oğlun çıkmıyoki buyrak”
“...”
“Çık”
Anamın gözü görmediği için sesleri iyi duyuyordu ve buna rağmen halalarıma bir tane bile kötü söz söylemedi
Annemi kırmamak için onları içeri aldım...
