ℤɑ𝑤𝓰𝑦ⅈ
ကိုးရဲ႕ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းေနၾကပုံစံကေတာ့
အလုပ္ကိုေစာေစာထြက္သြားၿပီးညေန႐ုံး
ဆင္းခ်ိန္မွျပန္လာရတာပင္၊သို႔ေပမဲ့ဒီေန႔
ကေတာ့႐ုံးပိတ္ရက္ျဖစ္တာမို႔အိမ္မွာေနရင္း
အၿငိမ္စားရေနသည္၊တိုက္ခန္းေလးထဲက
သစ္သားခုံေလးေပၚထိုင္ရင္းသတင္းစာ
ဖတ္ေနလိုက္သည္၊႐ုံးပိတ္ရက္ေတြမွာ
ကိုးကဒီလိုသာျဖတ္သန္းျဖစ္သည္၊
သတင္းစာေလးဖတ္ရင္းေကာင္းေကာင္း
အနားယူေနတာေပါ့။
"ကိုေက်ာ္သိန္း!! ထစမ္း ကိုေက်ာ္သိန္း!
တတ္လည္းတတ္ႏိုင္ပါတယ္ေတာ္ အလုပ္
ကိုေတာ့အျဖစ္႐ွိေအာင္မလုပ္တတ္ဘူး
အိပ္တာကေတာ့ေသေနတဲ့မသာနဲ႔နင္လား
ငါလားပဲ! ကဲ ကိုေက်ာ္သိန္းထစမ္းလို႔!!"
"ဟာကြာ!ေစာေစာစီးစီးဘာျဖစ္ေနတာလည္း
မင္းတို႔မိန္းမေတြကိုငါအဲ့ဒါေၾကာင့္စိတ္ကုန္
တာသိလား!!"
"အဲ့ဒါဆိုဘာလို႔ယူထားေသးလည္း!!"
"ငါႀကိဳက္လို႔ေပါ့ကြ!"
ဟိုဘက္အိမ္ကေနၾကားေနရေသာအသံမ်ား
ေၾကာင့္ကိုးလည္းသတင္းစာထဲစိတ္မေရာက္
ေတာ့ေပ၊ဒီရပ္ကြက္ေလးမွာစီးပြားေရးအဆင္
မေျပတဲ့သူေတြနဲ႔လက္လုပ္လက္စားေတြသာ
ေနၾကတာမို႔အိမ္ခ်င္းကကပ္ေနလွသည္၊
တစ္ရပ္ကြက္လုံးမွာလည္းအိမ္ႀကီးအိမ္
ေကာင္းလို႔ထင္ရတဲ့အိမ္ဆိုလို႔ကိုးတို႔တစ္ထပ္
တိုက္ေလးအပါအဝင္မွ၄အိမ္ေလာက္သာ
႐ွိသည္၊က်န္တာကေတာ့ဝါးအိမ္ေလးေတြနဲ႔
သစ္သားအိမ္ေလးေတြသာျဖစ္သည္၊ယခု
လည္းကိုးတို႔တိုက္ေလးနဲ႔ကိုေက်ာ္သိန္းတို႔
အိမ္ၾကားမွာဝါးလုံးတန္းေလး၄လုံးကိုသာ
ကြက္ေက်ာ္ကာထားတာပင္၊အဲ့ၾကားထဲက
ေနပဲငုံ႔ဝင္ၿပီးတံခါးမ႐ွိဓားမ႐ွိေနခဲ့ၾကတာ
ျဖစ္သည္၊သူေဌးေတြေနတဲ့ရပ္ကြက္ေလး
မဟုတ္ေတာ့တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနတယ္
ဆိုတာဘယ္ေတာ့မွမ႐ွိ။
"ဥဩေလးေရ"
တစ္ထပ္တိုက္ေလး႐ွိရာဆီကိုဝါးလုံးတန္း
အားေက်ာ္ခြကာမတင္ျမကအိမ္ထဲဝင္လာ
ေလသည္၊ဝင္ဝင္ခ်င္းမွာပဲခုံေပၚထိုင္ေနတဲ့
ကိုးကိုျမင္ၿပီးမအီမသာျပဳံးျပလာသည္။
YOU ARE READING
ကြာကြာဝါးမှခါးမှန်းသိ
Romanceဟာသ။ အိမ်ထောင်သည်တွေဖြစ်လေ့ဖြစ်ထ ရှိတဲ့ရယ်စရာ၊ပျော်ရွှင်စရာတွေနဲ့အတူ စုံလင်သောစိတ်ခံစားချက်တွေကြားထဲ ရှင်သန်နေတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်၊ နှစ်တွေကြာလာတာနဲ့ပြောင်းလဲလာတဲ့ ချစ်စရာစရိုက်လေးတွေကိုတွေ့မြင်ရမဲ့ ficတစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါတယ်။
