22. Bölüm - DEDİKODU

3.2K 109 4
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR..
OY VERMEYİ UNUTMAYIN BEYBİLER 💖

           ___________________________

Bedenime sarılı olan kollar ile uyanmaya başlamıştım. Karnımın üzerinde bir ağırlık hissediyordum. Olanları hatırlayınca hafifçe arkamdan Ateşe bakmaya çalışmıştım ama o zaten uyanıktı.

"Güzelim kıpırdama biraz daha uyu" dediğinde başımı eski yerine yani Ateşin kolunun üstüne geri koymuştum.

"Boğazın ağrıyor mu hala" şefkatli sesiyle sormuştu.

Yutkunup cevap vermeye çalışmıştım.

"Biraz daha iyi" koluna bi tane de öpücük kondurmuştum konuşmamdan sonra ama o bununla yetinmeyip beni kendine çevirdi ve bu sefer yüzümün her yerini öpmeye başladı.

"Ya Ateş orayı öpme tikim var yapma" gülerken bir yandan da Ateş e laf anlatmaya çalışıyordum.

"Hadi kalk yavrum yemek yedirelim sana şu karnını doyuralım kaç saattir açsın" dediğinde pencereye doğru bakmıştım ve şok geçirdim.

Sabah olmuştu bile.

"Ben bu kadar uyudum mu ya inanmıyorum." Battaniyeyi üstümden atmaya çalışırken konuşmuştum.

"İlaçlar uyutmuştur üstüne bir de yorgundun zaten hemen uyudun bebeğim" dudaklarıma yönelmişti bu seferde. Önce dudağımın kenarını sonra da dudağımı öpmeye başlamıştı ben de ona karşılık veriyordum.

Biraz daha öpüştükten sonra nefessiz kaldığım için geri çekilmiştim.

"Hadi inelim artık gerçekten çok acıktım" utancımı bastırmaya çalışırken konuştum.

"İnelim madem" dedi imayla.

Merdivenlerden inerken balımın hala burda olup olmadığını sordum.

"Gitmedi seni görmeden gitmeyecekmiş."

"Ateş bi daha balımı suçlayacak bir şey söyleme eğer o olmasaydı asıl daha da kötü olup kriz geçirirdim." Dediğimde sadece başını sallamıştı o da biliyordu suçlunun balım olmadığını.

"Leyloşumm" balımın sesini duyduğumda hemen üstüme atlayıp sarılması bir olmuştu.

"Balım teşekkür ederim tekrardan seni çok seviyorum."

"Of sus bi de teşekkür ediyor sanki bi şey yapmışım gibi"

"Sen olmasan nasıl sakinleşirdim düşünmek bile istemiyorum." Dediğimde bakışlarımızla konuyu kapatmaya karar verdik.

Geçen üç dör saat sonra balım evine gitmişti bizde birazdan akşam yemeği yiyecektik.

Ateşin dizlerine uzanmış filme bakıyordum ama Funda ablanın sesini duyduktan sonra kalkıp masaya geçmiştik.

"Ellerine sağlık Funda abla çok güzel görünüyor yemekler." Gerçekten kokuları bile yetmişti ağzımın suyunun akmasına.

"Afiyet olsun kuzucuğum hep yaparım ben sen ye de." Saçımın üstünü öpüp gitmişti.

Yemek Ateş in tabağıma bir sürü çeşit koymasıyla ve benim midemin o kadar şeyi almamasıyla sonlanmıştı.

Odaya çıkar çıkmaz yatağa girince, bilincim beni terk etmeden önce Ateşin kollarını bana sarmasını hatırlıyorum.

______________________

YANLIŞ HABER (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin