26. Bölüm - SİLAH

2.8K 133 15
                                    

OY VERMEYİ UNUTMAYIN AŞKLARIM
KEYİFLİ OKUMALAR..

"Leyla, kızım" beklemiyordu tabii beni. Ben de kendimi beklemiyordum aslında ama babamlarım o davranışlarından sonra merak ediyordum neler anlatacağını.

"İçeriye almayacak mısın." Sert bir şekilde konuşuyordum istemeden.

"Eğer içeri almayacaksan dışarıda da konuşuruz sıkıntı değil." Elimle arkamı işaret ediyordum.

"Olur mu öyle şey saçmalama ne dışarısı bu soğukta geç içeriye." İster istemez rahatlamıştım çünkü eğer dışarıda konuşalım deseydi Balım beni öldürürdü.

"Arkadaşım da arkamdan geliyordu o da içeri girebilir mi."

"Burası seninde evin sayılır kızım sorup durma lütfen." Gözyaşlarını silip bir yandan da konuşmuştu.

Defne ikimize bakıyordu.

"Hasan abi haber vermedi misafirimizin olduğunu." Hoson obo hobor vormodo.

"Hasan abinin haberi yok çünkü canım." Ben de ona gıcık bir tonda konuşmuştum.

"Ne demek yok." Şaşırmıştı.

O kadına döndüğümde zaten bana baktığını gördüm. Hemen kendimi topladım.

"Yok işte, söyler misiniz Balımı içeriye alsın kendimi rahat hissetmiyorum."

"Kızım." Diyip susmuştu. Yine gözleri dolmuştu,yapma işte. İçeriye girdiğinde sanırım korumalara haber verecekti.

"Nükhet teyze çok üzülmüştü hala üzgün yani, iyi ki geldin her insana kendini anlatması için izin verilmeli değil mi Leyla." Ne diyo bu kız ya bir de başıma bu çıktı.

"Bilmem ki Defne seni de annen yedi yaşında terk edip gitseydi belki bu soruna cevap verebilirdim ya da anlayacağını düşünürdüm ama şu an şartlarımız eşit olmadığı için soruna cevap veremiyorum." Yapmacık bir şekilde gülmüştüm.

Üzülmüştü sanırım çünkü eski ifadesi gitmişti.

"Leyla geldim aşkım." Balımın sesini duyunca gülmüştüm. Gerçekten komediydik.

Arkasından iri yarı adamı görünce Defneye doğru yanaşmıştım. Bu ne böyle be korktum.

Defne dudaklarını birbirine bastırıyordu gülmemek için ama Balım bu hareketime gülüyordu.

"Efendim biz hanımefendinin girdiğini görmedik özür dileriz." Arkamda bi yere bakarak konuşunca ben de arkamı döndüm.

"Sorun yok Hasan daha dikkatli olun lütfen Leyla eve girdiyse başkaları da girebilir değil mi." O içerden gelmişti.

"Hanımefendi çantam çalındı diye bağırıp ağlayınca yardıma koştuk." Balımı göstererek konuşmuştu hasan abi.

Sen bizi yaktın Hasan abi sen bizi yaktın.

Defne bu sefer sesli bir şekilde gülmüştü ama bu gülüşü samimi değildi.

"Ne yani seni içeri almayacak mıyız sandın şaka gibisin bu kadın senin için nel.."

"Defne tamam tartışma çıkartma" lafını kesmişti Defnenin annem olacak kadın.

"Yok yok konuşsun neler yapmış bu kadın benim için Defne söylesene." Sinirlenmiştim.

"Daha küçücükken terk etmişti özür dilerim benim hatam unutmuşum bu detayı." Bağırmıştım bu sefer.

Ağlama Leyla, ağlama kızım.

YANLIŞ HABER (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin