25.Bölüm - ŞÜPHE

2.9K 128 17
                                    

5K OLDUĞUMUZ İÇİN BÖLÜMÜ ERKEN ATIYORUM.
OY VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFENN
KEYİFLİ OKUMALAR...

______________________

Hülya ablayı bu kadar endişelendirecek ne söylebilir o kadın bana neden bu kadar korkuyorlar.

Nefes bile almadan duruyordum yerimde.

"Sakin ol Hülya bir şey söyleyemez zaten Leyla nefret ediyor dinleyeceğini zannetmiyorum ama Gürkan sıkıntı, bir şeyler anlamıştı geçen sefer biliyorsun uzak duruyor bize bu yüzden." Allahım artık dayanamıyorum.

"Erkan hayır söyleyecek, söyler. Görmüş kızını bi kere biliyorum söyleyecek bırakmaz sende biliyorsun." Hülya abla o kadar endişeli konuşuyor ki ben de gerildim.

"Konuşmaması için bir şeyler yapacağız o zaman Hülya, üstüme gelip durma daraltıyorsun insanı." Babamı ilk defa hülya ablaya karşı böyle gördüğüm için şok geçiriyordum.

"Umarım suçlu sadece ben çıkmam Erkan ne yap ne et çözümünü bul bu olayın Yavuz Ulusoy'a kalsa bile her şeyi ortaya çıkartırlar."

"Siktiğimin herifi" Ne!

"Leyla'ya bir şey belli etme arayalım nasılmış, nerdeymiş ona göre hareket ederiz." Telefonunu çıkarttığını gördüğüm an kapıya koşup zili çaldım.

"Hoş geldin kuşum geç içeri nasılsın." Neboş yine her zamanki gibi karşılamıştı beni ama duyduğum konuşmalardan sonra samimi gelmiyordu. Bu evde bir şeyler dönüyordu.

"İyiyim sorun yok Neboş" Belli etmeyecektim.

Tanrım!

Ne dönüyor bu evde çok sıkıldım her gün yeni bir olay duymaktan, yaşamaktan.

O kadının bana neyi anlatmasından bu kadar korkuyorlar.

"Kızım" babamın sesini duyunca düşüncelerimden sıyrıldım ve fazla samimi olmayan gülüşümle ona baktım.

"Nasılsın bebeğim nükhetle karşılaşmışsın konuştun mu onunla." Hülya abla konuşunca ona şüpheyle baktım.

"Yani üzüldün mü nasılsın canını sıkacak bir şey dedi mi o kadın o yüzden öyle sordum." Bakışımdan sonra iyice saçma bir açıklama yapmaya çalıştı.

Tanıdığım Hülya abla nereye gitti.

"Bir şeyler söyledi." Bilerek yüz ifadelerine bakmak için böyle söyledim. Ve istediğim cevabı almıştım. İkisininde yüzünde birden korku ve endişe oluşmuştu.

"Bunu nasıl yaptınız." Denemek için sert konuşmuştum. Sakladıkları şeyin ne kadar ciddi olduğunu öğrenmek için söylediğim cümleyle aslında ben yıkıldım.

İkiside birbirine bakıp, donup kalmışlardı. Olay çok büyük olmalı ama Hülya abla ve babamın neden bu kadar korktuklarını anlayamıyorum. Eğer onların bir suçu olmamış olsaydı sakin olurlardı ama onlar aksine korkudan ve endişeden elleri titreyecek kıvama gelmişlerdi.

"Ne yaptık Leyla." Hülya abla gerçekten akıllı bir kadın oyunuma hemen düşmemekte ısrarcı, ama endişesini gözlerinden okuyabildim.

"Ne olacak Hülya abla o kadının evlendiğini." Dediğimde yüzlerine çok dikkatli bakmasam gözlerindeki rahatlamayı yakalayamayabilirdim. Bu ikisine ne oluyor.

Eğer bahçede yaptıkları konuşmalarını duymasaydım gider Hülya ablaya sarılıp ağlardım ama içime şüphe tohumları düşmüştü bir kere.

YANLIŞ HABER (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin