အခ်စ္ေရး / အချစ်ရေး{Z & U} [ Completed ]

💐12💐 [ U ]

ဟိုက္ခြမ္း ေနအိမ္အေဟာင္းဘက္ ေရာက္ေတာ့ က်ိဳးခ်န္ က ဧည့္ခန္းမွာ ထိုင္ကာ ထမင္းစားေနသည္။

ဟိုက္ခြမ္း - အဟြန္း အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတယ္ၾကားလို႔ ဘယ္မ်ား သြားတာလဲလို႔ စိတ္ပူလိုက္တာ။ အခုေတာ့ ၾကည့္ပါအံုး ေနအိမ္အေဟာင္းမွာ လာၿပီး စခန္းခ်ေနတာေပါ့

က်ိဳးခ်န္ - ခင္ဗ်ား ဘာလာလုပ္တာလဲ

ထမင္းကို ပလုတ္ပေလာင္းစားေနရာမွ ဟိုက္ခြမ္း အသံၾကားတာမို႔ ရန္လွမ္းေတြ့ေသာ က်ိဳးခ်န္ ပါေလ

မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး ဖုန္မႈန္႔ေတြနဲ႔ ေပက်ံေနေသာ က်ိဳးခ်န္ ကို ၾကည့္ကာ ဟိုက္ခြမ္း ၿပံဳးလိုက္မိသည္။

က်ိဳးခ်န္ - ခင္ဗ်ား က ၿပံဳးႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့။ ေအးေပါ့ေလ သူမ်ား ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးထားတာဆိုေတာ့ ၿပံဳးႏိုင္ ရယ္ႏိုင္မွာပဲ။

ဟိုက္ခြမ္း - ဆိုစမ္းပါအံုး ကိုယ္က ဘယ္သူ႔ဘ၀ကို ဖ်က္ဆီးလို႔လဲ။

က်ိဳးခ်န္ - ကြၽန္ေတာ့္ဘ၀ကိုေလ။ အခုလို ျဖစ္ရတာ ခင္ဗ်ားေၾကာင့္!!!! ခင္ဗ်ားတာ ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္မထပ္ခိုင္းရင္ အခုလို ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး

က်ိဳးခ်န္ ကတာ စကားေျပာေနေပမယ့္ ဟိုက္ခြမ္း ကေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေတာင့္စြန္းမွာ ေပေနေသာ ဟင္းအႏွစ္ေတြကို လက္မေလးျဖင့္ သုတ္ဖယ္ေပးလိုက္တာမို႔ က်ိဳးခ်န္ မွာ မ်က္လံုးေလး ဝိုင္းသြားၿပီး ပါးေတြပါ နီရဲလာသည္။

ဟိုက္ခြမ္း - အငယ္ က ကေလးလားကြာ။ စားေနတာ ေပပြလို႔။ အဟြန္း ရွက္ေနတာေလးက ခ်စ္စရာေလးကြာ။

က်ိဳးခ်န္ -  ဘယ္ ဘယ္သူက ရွက္လို႔လဲ။

ဟိုက္ခြမ္း - အင္း ဟုတ္ပါတယ္ အငယ္ မရွက္ဘူး။ ရင္ေတာ့ ခုန္သြားတယ္မလား။

က်ိဳးခ်န္ - ခင္ဗ်ား!!!! သြား ထြက္သြား။ သြား

ဟိုက္ခြမ္း - ထပ္ မစေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ နဲ႔ စကားေျပာၾကရေအာင္

သူ႔ကို အတင္းေမာင္းထုတ္ေနေသာ အငယ္ေၾကာင့္ မနည္းတားလိုက္ရသည္။

က်ိဳးခ်န္ - ဘာေျပာမွာလဲ။ ျမန္ျမန္ေျပာ။ ၿပီးရင္ ျပန္

ဟိုက္ခြမ္း - ေကာင္းၿပီ။ အငယ္ ကိုယ္ နဲ႔ လက္မထပ္ခ်င္ဘူး မလား။