အခ်စ္ေရး / အချစ်ရေး{Z & U} [ Completed ]

💐23💐 [ U ]

ဟိုက္ခြမ္း - အငယ္ ဘာစားမလဲ။

က်ိဳးခ်န္  - ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရတယ္။

ဟိုက္ခြမ္း - ဘာျဖစ္ျဖစ္ ရတယ္ဆို ကိုယ့္ကိုစားမလား။

က်ိဳးခ်န္ - .....

မ်က္လံုးျပဴးကာ အေရ႔ွက လူကိုပဲ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ တကယ္ပဲ ဒီလူႀကီး ေျပာရဲ ဆိုရဲ ရပ္ကြက္ကလား။

မေန့ညကလည္း စိတ္ဆိုးမေျပမခ်င္း သူမ်ားႏႈတ္ခမ္းကို လာနမ္းတယ္။ အခုလည္းၾကည့္ သူ႔ကို စားပါလားတဲ့။

က်ိဳးခ်န္ - မ်က္ႏွာမရူးနဲ႔။

ဟိုက္ခြမ္း - မရူးပါဘူး။ အတည္ေျပာတာ ကိုယ့္ကို စားမလား။ ကိုယ္က အရမ္းစားေကာင္းတာ

က်ိဳးခ်န္ - ခ်ီး!!! ခင္ဗ်ား ကိုပဲ စားရမလား ခင္ဗ်ားကပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို စားသြားမလား မသိတာကို အရဲစြန္႔ၿပီး မစားရဲပါဘူး။

ဟိုက္ခြမ္း - ဟား

မ်က္ႏွာကို မဲ့ရြဲ႔ကာ ေျပာလာေသာ အငယ္ေၾကာင့္ သေဘာက်ကာ ရယ္မိလိုက္သည္။

စားေသာက္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အငယ့္အတြက္ သိုးသားစတိတ္ မွာေပးၿပီး သူအတြက္က်ေတာ့ အမဲသားစတိတ္

ဟိုက္ခြမ္း - ဒီဆိုင္က သိုးသားစတိတ္ က အရမ္းစားေကာင္းတယ္။

က်ိဳးခ်န္ - ခင္ဗ်ားက်ေတာ့ ဘာလို႔ မမွာဘဲ အမဲသားမွာရတာလဲ။

ဟိုက္ခြမ္း - ကိုယ္က သိုးသားထက္ အငယ္ဆိုတဲ့ ေၾကာင္သားပဲ ႀကိဳက္တာ။

က်ိဳးခ်န္ - ခင္ဗ်ား!!

မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဒီလူႀကီး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တကယ့္ကို မ်က္ႏွာရူးၿပီး ေျပာရဲဆိုရဲ လာတယ္။ အမယ္ေလး အရင္က ရုပ္တည္ႀကီး  ေနၿပီး ေခ်မိုးေနေသာ လ်ိႈဟိုက္ခြမ္း ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ။

ဟိုက္ခြမ္း - ဟိုေန့ညက စကားအတြက္ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ အငယ္။ အငယ္ ကို ညဘက္ အျပင္မထြက္ေစခ်င္ဘူး။ ဘာလို႔ဆို ညဘက္က အရမ္းအႏၲရာယ္ မ်ားတယ္။ မေတာ္လို႔ လမ္းမွာ တစ္ခုခု ျဖစ္ရင္ ကိုယ္ ပဲ ရင္က်ိဳးရမွာ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္က မသြားခိုင္းတာပါ။

က်ိဳးခ်န္ - ကြၽန္ေတာ္လည္း မွားမွန္း သိပါတယ္။ တကယ္ဆို ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲ့လို  လက္လြတ္စပယ္ မသြားသင့္မွန္း သိသင့္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဆိုးတာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ။ လူႀကီး အိမ္မွာ လိုက္ေနရေတာ့ လူႀကီး စကားေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို သိမ္ငယ္ေစၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေစခဲ့တာ။