The Sunset Goodbyes (COMPLETED)

Chapter 18

Still flashback

Nang nasa presento na ay hinayaan lang muna ng mga pulis na mag-usap kami. Nais nilang magkwento ako.

"Simula po nung iniwan sila ng mama ni Amira ay nagsimula na pong mammaltrato si Tito. Lagi niya po kami pinapagawa ng mga gawain ni Amira at pag hindi po namin m-magawa ay bugbog a-ang makukuha namin" pagkwekwento ko at  pinipigilan ko huwag mautal at maiyak sa harapan nila.

"Tuwing umaalis po si Amira para bumili ng pagkain namin ay habang may ginagawa ako. Pag mabagal ang kilos ko ay lagi akong pinapagalitan at sinasampal. Laging nirarason na mahina ako, mabagal ako, kahit ginagawa ko naman ang tungkulin ko. Sa paaralan na ako gumagawa ng mga assignments dahil pagdating ng bahay alam ko kung ano ang madadatnan ko." sabi ko pa

The pulis looked at me. I can how worried his eyes is. Full of pity and worried.

That day, Amira choose me over his father. She never looked at him while saying those words.

"I will choose Solene. Pipiliin nalang kita papa kung babalik ka na sa dating ikaw"

That words make his father cry. He never thought that his daughter will choose me over him.

Napabalik lang ako sa sarili ko ng marinig ko ang sinabi ni Amira.

"Ang hirap mapagod. Ang hirap magmahal. Akala ko nung una magtatagal kami, Siguro kailangan kong tanggapin. Ayaw ko muna kausapin dahil parang nawalan ako ng mukhang ihaharap sakanya." sabi niya habang nakatingin sa akin

"Pag napagod ka magpahinga kana, pero hindi ibig sabihin ay susuko kana. Siguro ay napagod kalang kaya kung ano ano na ang iniisip mo. Communication is the key Amira, Pag walang communication paano kayo magkakaayos niyan? Both of you are tired but it doesn't mean we need to give up. Just give him a time baka maging maayos pa kayo" sabi ko

She didn't answered pero narinig kong may kumatok sa pintuan. Tumayo ako at pagtingin ko ay Troy pala, naka white t-shirt at jogger lang siya pero kahit ganyan ang suot ay ang gwapo pa rin niya.

"It's already 7:30 pm. Naka off ang phone mo kaya naisipan kong puntahan ka" sabi niya

"Pasok ka"

Nang makapasok siya ay bumungad sakanya si Amira na nakatingin lang sakanya. Mugto ang mga mata at gulo gulo ang buhok. Tumingin siya sakin na parang nagtatanong kaya naman ay tinaasan ko siya ng kilay.

"What happened to you?" tanong niya kay Amira

"Wala. Sa kwarto lang muna ako magpapahinga" paalam niya at tumayo na

Pagkapasok ni Amira sa kwarto ay pumunta sa pwesto ko si Troy. Ngayon ko lang napansin na may dala siyang bouquet kaya hindi ko mapigilan ang mapa ngiti.

"Flowers for you. I just saw this one kanina sa shop, It's reminds me of you."

"Thankyou" i smile at kinuha ang  bouquet na nasa kamay niya

Umupo kami at nagkwentuhan kahit nasa ligawan stage palang ay parang kami na. I can't imagine myself losing this man. Ngayon ko lang naranasan ang totoong saya at totoong pagmamahal sa isang tao. Iba pa rin pag hinahangaan mo lang siya malayuan.

Tumitig ako sa mga mukha niyang maamo. Kahit chinito ay lumalabas ang pagiging gwapo niya ngayon ko lang napansin na parang nag-iiba ang kanyang buhok. Nakakatuwa aminin na ang taong kinaiinisan ko lang dati dahil sa mga corny niyang mga banat.

"Pag naging tayo hindi ko hahayaan na umiyak ka dahil sa akin. Kahit grade 12 palang tayo ay ipaparamdam ko na sayo na ako ang makakatuluyan mo" 

Napangiti ako roon "Paano kung dumating ang araw na kailangan natin bumitaw sa isa't isa? Paano na ako?" i said kaya napatingin siya sa akin

"Kung bibitaw man tayo sa isa't isa siguro dahil ito ang nakatadhana para sa ating dalawa. Pero hindi ako papayag na mawala ka sa akin Sol." he said kaya mas lalong akong napangiti sa mga sagot niya "Kahit ang mundo pa ang maging kalaban ko. Hindi ko hahayaan iyon kase ikaw lang ang babaeng hindi ko kayang mawala" dagdag niya pa

Bago pa ako makapagsalita ay may narinig akong nagsalita sa likod. "Sol, Shift na natin. Mamaya na kayo maglandian" sabi ni Amira habang nag-aayos

Napatayo naman ako dun kaya ay nagpaalam muna ako kay Troy. "Troy, Need ko lang magbihis" sabi ko at tumango naman siya

Dali-dali akong pumasok sa kwarto at nagbihis na dahil baka matagalan pa kami. Ilang months nalang malapit na ang 2nd sem kaya mabuti nalang may ipon ako at pampabayad ko ito sa fee namin. I just wear a polo and a pants para naman maganda at nilagay ko na sa bag ang mga gagamitin ko.

Pagkalabas ko ng kwarto ay napahinto ako dahil sa lalaking nakatayo sa harapan ng lalaking mahal ko. Sa ilang taon ay muli kong nakita ang taong naging dahilan kaya ayaw ko magmahal. Ang taong naging dahilan na walang kwenta ang pagmamahal sa akin.

"Where is my daughter?" he asked them

Ngayon ko lang narinig ang pag tawag niya sa akin ng anak. Ngayon ko lang narinig ang mga tanong na dapat ay noon ko pa narinig sa mismong bibig nila. Nang makita ako ni Amira ay napalingon sa akin ang dalawang lalaki. Sumilay ang gulat sa mga mata niya pero mas sumilay sa loob ko ang galit at poot.

"Anak? Ikaw na ba 'yan?" he asked at akmang lalapit siya ng pinigilan ko siya "Huwag ho kayong lalapit sa akin. Hindi ko kayo kilala at hindi ako ang anak mo" sabi ko 

Bago pa man siya humakbang ay pinigilan na agad siya ni Troy.

"Mister, Huwag niyo ho lalapitan si Sol. Nakikita niyo naman po diba na takot sainyo ang dalaga" pigil niya sa aking ama

Lumingon ang papa na kinikilala ng lahat kay Troy. Pinaningkitan niya ito sa mata at muling humarap sa akin.

"Hindi man kita nakuha sa magandang usapan. I will make sure na luluhod ka sa akin at magmamakaawa balang araw."

Pagkatapos niya banggitin ang mga salitang iyon. Tuluyan na siyang umalis at para akong nawalan ng hininga sa mga bawat salita na binabanggit niya.

How this man can be cruel to her own daughter? Because he has a power?

He was powerless before but now his powerful.

____________________________________________

A/N: Hindi ko mapigilan hindi mag update HAHAHAHA but yeah thankyou sa paghintay kahit hindi pa sabado.

Facebook: Clandensy WP
Tiktok: clandensy