The Sunset Goodbyes (COMPLETED)

Chapter 45

Remembering those painful memories made me feel that i am not enough. I am not worth it para mag stay ang isang tao.

Nandito pa rin ako sa beach habang pinapanood kung paano ito lumubog. Tumingin ako sa singsing na nasa kamay ko hindi pa rin iyon kumukupas dahil apaka ganda pa rin.

Bigla ko nalang naramdaman ang isang malamig na hangin na lumalapat sa mga sa balat ko. I can feel na para bang may yumayakap sa akin. I remember his hugs, i miss it. I miss how he made me feel safe kahit sa mga yakap lang niya.

After kong pumunta sa opisina ni Mrs. Pineda ay naisipan kong dito nalang dumiretso. Lagi ko naman itong ginagawa, walang araw na hindi ako pumupunta dito. Dahil alam kong magiging masaya siya pag nakikita niya ako na nagiging okay.

Our love will never end. My feelings for you will always be the same, the way i look at you, the way i adore you, and the way i love you.

I decide na umalis na dahil alam kong marami pa akong gagawin. Pagkauwi ko ay bumungad sa akin ang mga paintings at mga pictures namin. Those paintings na kung saan ay pina paint ko pa ang mukha niya at mga pictures naming dalawa.

Ang mga pictures naman ay kung saan ay mga pics naming lahat. May iba na yung amin pina frame ko pa iyon. Napangiti ako ng makita ang isang paint na kung saan ay may benda siya sa kanyang ulo at nakangiti at naka thumbs up pa siya.

Yung letter na sinulat niya ay nilagay ko ay pina frame ko at nilagay iyon para laging ko iyong makikita. Lahat ng mga gamit na binigay niya sa akin ay nakaayos.

Pumasok nako sa kwarto ko at nakita ko naman ang mga gamit kong nakaayos. Nandun rin ang picture naming dalawa na nakatingin sa sunset at magkahawak ang kamay. Napangiti ako roon kaya naman ay ni open ko ang laptop ko.

Bumungad sa akin ang maraming emails. Kaya naman ay nireplyan ko isa isa at nagpahinga na.

Ilang araw lang ang lumipas ng nandito ako sa harapan ng puntod niya. I clean his place dahil marami itong mga dahon na nahuhulog at tiningnan ko ang pangalan niya.

Timothy Troy Laconia
Born : May 26, ****
Died : June 1, ****

I smile when i saw his name. Wala pa ring kupas ang gwapo pa rin ng pangalan. Kinuha ko ang banig at inilagay iyon para may maupuan ako. Pagkaupo ko ay hinawakan ko ang kanyang lapida.

"Hi love, Ang tagal na rin since you left me. How are you? Okay kalang ba dyan? Kamusta kayo ni Tito? Baka nag-aaway kayo ah. Hays nakakamiss na ang mga tawa mo, Wala na rin kase akong nakukulit. Si Lancer ay nag-aaral na, Sila Amira at Leon naman ay busy na sa kanilang trabaho. Si Kristy at Thyron ay nagpakasal na at nagkaroon na rin ng anak. Si Aliza at Steven naman ay naging sila rin pero nasa dating stage pa. Ako naman ay tamang travel at focus lang sa trabaho at nag eenjoy naman ako dahil sa mga bata na tinuturuan ko. Naging teacher rin ako kaya naman ay mas lalo akong naganahan sa pagtuturo ng mga bata. Sila Mama at Papa naman ay nagpaparamdam naman pero paminsan-minsan lang, yung kapatid ko binibisita ko rin ang puntod niya." mahaba na sabi ko

Pinunasan ko ang luha ko at tumingin sa langit. "Namatay siya dahil sa depression, Hindi niya kinaya dahil minamaltrato din siya ng papa niya. How cruel right? Parang dati lang ay sakin nangyari iyon pero i won't judge my sister, dahil kahit ako rin baka yan din ang iisipin ko. Kailangan kong mabuhay para sayo, kailangan kong mabuhay para maranasan ko ulit ang saya na walang halong masasakit. Gusto ko ulit makasama ka, Kahit sa panaginip lang. Kahit sa panahon na kailangan kita gusto ko maramdaman ulit ang mga yakap mo. Gusto ko makita ang ngiti mo, kahit wag lang sa mga pictures. Gusto ko ulit makasama ka sa kabilang buhay man yan."

Parang nawalan ako ng boses habang sinasabi iyon. May pait pa rin sa aking boses pero hinayaan ko nalang iyon. Dahil alam kong darating ang araw na makakasama ko siyang muli. Makakasama ko siya at alam kong wala ng hahadlang sa amin.

Tumayo ako at naglakad para hanapin ang puntod ng aking kapatid. Same place lang sila dahil dito pinalibing ni Mama. Tumingin ako sa lapida niya at napangiti ang ganda ng pangalan.

Veronica Pangilinan Sy
Died : Aug 7, ****
Born : Aug 6, ****

She died before her birthday. She committed suicide, Umupo ako at hinawakan ang lapida niya.

"You're a strong person my love, You never failed me to amaze you more. I'm sorry if wala si ate sa tabi mo, Hindi ko kayo mahanap at hindi ko pala alam na nasa ibang bansa pala kayo. You cut our connections pero naintindihan kita dahil alam kong hindi madali ang sinapit mo. You're now a angel, Angel ni ate at angel ni Mama. Lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita, No more pain, No more cry, and No more suffer."

Sa muling sandali ay nakita ko ang larawan niya sa lapida niya. Ang ngiti na may halong lungkot kaya naman ay napangiti rin ako roon at pinicturan.

Mas lalo siyang gumaganda pag ngumingiti. We may become a rivals before but this time we both become a sisters.

I looked at the sky and wave my hand at ngumiti.

"Our painful past will bring us a painful memories. Ikaw pa rin kahit sa kabilang buhay. Mamahalin kita kahit tumakbo pa ang oras hanggang sa makapiling ulit kita mahal ko. "

- Solene Gracinea Devan