Sunday na ngayon kaya naman ay naghihintay na kami sakanila. Dahil susunduin nalang daw nila kami. Naka ready na lahat pati mga gamit namin hanggang sa may isang van ang huminto sa harapan namin.
Pag bukas ng van ay saktong lumabas sila Troy kaya naman ay ngumiti ako sakanya at ngumiti din siya.
"Good Morning, Sorry if natagalan kami." sabi niya "Give me your luggage" dagdag niya pa kaya naman ay ibinigay ko sakanya ang gamit ko
Nang mailagay na nila sa likod ng van ang gamit namin ay pumasok na kami. Nang makapasok kami ay dun ko lang napansin na kasama pala si Leon.
Alam kong napansin ni Amira ‘yon pero hindi nalang siya nagsalita. Nagsimula na bumyahe kaya naman ay nakaramdam ako ng antok hanggang sa nakatulog ako.
Nagising nalang ako ng may umaalog sa akin at pagtingin ko ay si Troy pala. “Hey, Nandito na tayo” he said kaya naman ay napa-ayos ako ng upo
Tumingin ako sa loob ng van pero wala na ang iba naming kasama. Tanging kami nalang dalawa kaya naman ay hindi ko maiwasan ang magtaka.
“Saan sila?”
“Nasa may cottage na.”
Kaya naman ay dali dali na akong nag-ayos at lumabas na kami ng van. I didn't know na nakatulog pala ako pero bakit hindi man lang ako ginising nila Kristy? Myghad.
“Kaya hindi ka ginising dahil baka pagod ka sa byahe at sabi ni Amira kulang ka rin sa tulog.”
Napatingin ako sakanya ng magsalita siya. Pinagpatuloy niya pa rin ang paglalakad kaya naman ay hindi nako muling nagsalita hanggang sa makapunta na kami sa cottage.
Nakita ko sila Kristy na nag pipicture. Hinanap ng mga mata ko si Amira at nakita ko na nasa sulok lang habang may ear phones sa kabilang tenga kaya naman ay pinuntahan ko siya.
“Hoy!” sigaw ko kaya naman ay nagulat siya at sinamaan ako ng tingin.
“Wala ka talagang magawa sa buhay mo no?” sabi niya kaya naman ay tinawanan ko at umupo sa tabi niya.
Nang umupo ako sa tabi niya ay napansin kong may tinitingnan siya. Kaya nang tingnan ko ay si Leon pala. Si Leon na busy sa kanyang ginagawa sa laptop.
Tumingin ako kay Amira at nakita ko sa kanyang mga mata ang sakit. “Mahal mo pa rin?” sabi ko sakanya kaya napatingin siya sa akin.
“Hindi.” she looked to another direction and i heard her heavy sigh.
“Kung hindi mo mahal bakit tinitingnan mo? Kung hindi mo na mahal bakit nakikita ko pa rin ang sakit sa mga mata mo?” sunod-sunod na tanong ko sakanya
Nang itanong ko sakanya mismo ‘yon ay humarap na siya sa akin.
“Mahirap. Mahirap kalimutan ang naging dahilan ng pag saya mo. Nahihirapan ako na baka pag hindi kona minahal ay baka bumalik siya ulit.”
“Edi mahal mo pa. ” sabi ko sakanya “If you love that person, then you will wait. Maghintay ka kung kailangan handa kana niyang tanggapin. ” dagdag ko pa
“I can't love him anymore.” sabi niya “His inlove....with...someone else.” dagdag niya pa
Sasagot pa sana ako ng bigla may tumawag samin.
“Amira! Solene!”
Lumapit kami at nakita ang mga pagkain sa lamesa. Puro seafood kaya naman ay natakam ako bigla. Naramdaman kong may yumakap sakin kaya naman ay pagtingin ko si Troy lang pala.
“Hey, Did you like the food?”
Tumingin ako sakanya at sinabing “Yes, Paborito ko ‘to eh”
He just smile and i can see how his eyes spark. Naramdaman kong sinubsob niya sa dibdib ko ang mukha niya kaya naman ay nakaramdam ako ng kiliti doon.
“Naknam! May Bold!” sigaw ni Steven
Kaya naman ay umangat ang ulo ni Troy. Tiningnan niya ng masama si Steven kaya naman ay tumawa si Steven. Tumingin ako sa ibang direksyon at hinayaan ko lang na sumubsob siya ulit sa dibdib ko.
Nang nandito na ang lahat ay nagsimula na kami kumain. Puro kami kwentuhan, tawanan, at hindi mawawala ang asaran dahil sa dalawang hindi umiimik.
“Amira and Leon, Salita naman kayo.” sabi ni Kristy
Kaya napatingin ang dalawa sa kanila. “Uhm..Hi?” Leon said kaya naman ay napatingin ako roon at nakita ko ang tingin niya kay Amira.
“Ang sarap ng pagkain” sabi ni Amira at nakitang ngumiti ito. Ang ngiti na iyon ay iba. Alam ko ‘yon.
"Did you like the food? Eat more” Leon said
Kaya lahat ay napatingin sakanya pero nang makita niya na nakatingin kami sakanya ay nagsalita ulit siya.
“Uhm....I mean Kristy, Did you like the food? You should eat more. Diba it's your favorite food?” sabi ni Leon kay Kristy
Kaya naman ay sumilay ang ngiti sa labi ni Kristy. Isang pang-aasar na ngiti. “Sige, Kunware favorite ko ‘to” she said
Naging awkward man pero pinagpatuloy pa rin nila ang mag kwentuhan. Si Amira alam kong siya ang tinutukoy ni Leon. Amira really loves to eat seafoods. Everytime na umuuwi si Amira kasama si Leon ay laging may baon ng seafoods na nakabalot.
Nang matapos na kaming kumain ay nagsi pahingaan na ang iba. By partner ang room kaya naman ang ka partner ko ay si Amira. Si Kristy sana pero mas mabuting tabi sila ng kuya niya.
Hapon na ngayon kaya naman ay naisipan kong lumabas na ng room namin. Ilang minuto nalang ay lulubog na ang araw. Kaya naman ay kinukuhaan ko ito ng mga larawan.
Naramdaman kong may tumabi sa akin kaya pagtingin ko ay si Troy pala. His taking a pictures too!
When he saw me that i'm staring at him. He looked at me and smile.
“This is my favorite spot. To take a pictures especially in taking Sunsets, It's really beautiful.”
It is. The sunsets is really beautiful even though the meaning is painful. This time i already decide to make it official.
I want our relationship become official. I want the sunset witness how i said yes to him.
“Troy.” i said and faced him “Our love. Our first. The moment that i saw you, I know it's already you. I know it's already you to make my decision different, I know it's already you who caught my heart. This time, This day, This year, Will always be my favorite. Being your girlfriend is one of the greatest position that i have. I already announce that i'm already your girlfriend” dagdag ko pa
I can see the confusion of his eyes. “What? What do you mean?”
“It's a yes! I'm already your girlfriend. Sinasagot na kita”
YOU ARE READING
The Sunset Goodbyes (COMPLETED)
FanfictionThe goodbyes that I can't accept. The sunsets are so beautiful, but the meaning is painful. How can I move on if I always remind you when the sun goes down? My past was painful, but I didn't know that my present was more painful than my past. I am S...