Non-Expired Love(မြင်းလှည်းသမားရဲ့ ခင်ပွန်းလေး - ဒုတိယတွဲ)[Completed]

Chapter 1_Z

"ျမတ္ေလး ကိုယ့္ကို ေမာနင္းကစ္ေလး ေပးပါဦး"

လာၿပီ ... လာၿပီ မိုးမလင္းေသးဘူး ဖခမည္းေတာ္၏ ကဲသဲမႈတစ္သိန္းက မျမင္ခ်င္ မၾကားခ်င္မွ တစ္ဆုံး။

"ေဖေဖ သား ၿပီးၿပီ ... အလုပ္မသြားခင္ ဝင္စရာေလးရွိေသးလို႔ သားသြားၿပီေနာ္"

ဒါကေတာ့ ဒီအိမ္က အလိမ္မာအပါးနပ္ဆုံး ကိုသွ်ံရဲ႕အသံပါပင္။

ေဖႀကီး ကဲသဲတဲ့ ဒဏ္ကို မခံစားနိုင္လို႔ မနက္စာကို အျမန္သြပ္ၿပီး သူအရင္ဆုံးထြက္ေျပးသြားတာ။

"အကိုေနာ္ ကေလးေတြရွိေနတာကို ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ"

ဒါကေတာ့ သူ႕ေဖေဖဆီမွ တိုးႀကိတ္ႀကိတ္ထြက္လာသည့္အသံ။

ၾကာဇံခ်က္ကို ေမႊစားေနသည့္ ဟန္ေလးမွာေတာ့ သက္ျပင္းေလးမ်ားတခ်ခ်။

"ေဖႀကီး ေဖေဖ မီးနဲ႕ ငယ္ေလးလည္း စားလို႔ၿပီးသြားၿပီ က်ဴရွင္ခ်ိန္နီးေနလို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္"

"သြားၿပီ ေဖ့"

ဒါကေတာ့ အငယ္ႏွစ္ေယာက္ဆီက ထြက္လာသည့္အသံမ်ားပါပဲ။

သူလည္း ေဖႀကီးကဲသဲတာကို ခံစားမယ့္အစား ျမန္ျမန္အေၾကာင္းရွာၿပီး အလုပ္ကိုသြားခ်င္ေနပါၿပီ။

အလုပ္ခ်ိန္က ေဝးေနေသးတဲ့အျပင္ သူအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မူႀကိဳကလည္း အိမ္ႏွင့္သိပ္မေဝးတာေၾကာင့္ သူ႕အစ္ကိုေတြလို ေရွာင္ထြက္သြားလို႔မရတာ။

"ကေလးေတြမ်ား ဖေအေတြ ခ်စ္ၾကည္ႏူးေနရင္ မခံစားနိုင္သလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႕ သူတို႔အလွည့္က်မွ ကဲသဲေနၾကည့္ပါ အကုန္လုံးကို လိုက္ထုပစ္ဦးမယ္"

ခန႔္မင္းညိုက မ်က္မွန္ကို ပင့္တင္ရင္း မေက်မနပ္ေျပာလာသည္။

ျမတ္ေလးကေတာ့ သူ႕ခင္ပြန္းအားၾကည့္ၿပီး ရယ္ေနလ်က္ပင္။

ဟန္ေလးကေတာ့ ေဖႀကီးတို႔ ခ်စ္ၾကည္ႏူးေနတိုင္း ကိုေစာေမာင္ကို အလြန္အမင္းသတိရတတ္တာမို႔ ၾကာဇံခ်က္စားေနရင္းကပင္ ဝဲတက္လာသည့္ မ်က္ရည္မ်ားအား ဖခင္ႏွစ္ေယာက္မသိေအာင္ ခိုးသုတ္မိသည္။

လြန္ခဲ့သည့္ တစ္ႏွစ္ခန႔္က သူ ကိုမာျဖစ္ေနရာကေန ျပန္လည္သတိဝင္လာခဲ့တာျဖစ္သည္။