-20-

7.3K 579 16
                                    

Unicode



ကျောင်းဖွင့်ရက်တွေပြန်ရောက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည် ။

နွေရာသီအပူက တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ဆိုးလာတာကြောင့် လွင်ပြင်တို့မှာ စာလုပ်ရတာမပင်ပန်းပဲ အပူဒဏ်ခံရတာကိုက ပိုပင်ပန်းနေမိသလိုပင် ။

တော်သေးသည်က ဒီတစ်ခေါက်ကျောင်းစဖွင့်တည်းက ဒေးရဲ့ကားနဲ့ ကျောင်းအသွားအပြန်လိုက်ခွင့်ရခဲ့သည် ။ ဒေးက ညနေပိုင်းသွားစရာရှိရင်တောင် လွင်ပြင့်ကိုအိမ်အရင်တစ်ခေါက်လိုက်ပို့ပေးသည် ။ ပြီးမှ သူ့ဘာသာသူ အိမ်ကတစ်ခေါက်ပြန်ထွက်၏ ။

မဟုတ်ရင် နေပူထဲစက်ဘီးနင်းရမည့်ဒုက္ခကသေးမည်မဟုတ်ပါ ။

"ဟဲ့ Top6 ငါ့ကိုလဲ လီမွန်တီးတစ်ခွက်လောက်ဝယ်တိုက်စမ်းပါဟယ်"

ကန်တင်းမှာလွင်ပြင်အအေးဝယ်နေတုန်း ဘေးကနေ အမောစို့နေသည့်မျက်နှာနှင့်ရောက်လာသည့်လဲ့ရည်ဦး ။

"ဘယ်ကပြန်လာတာလဲ ချွေးတွေချည်းပဲတစ်ကိုယ်လုံးလဲ"

လီမွန်တီးနောက်တစ်ခွက်ထပ်မှာလိုက်ရင်း ဘေးမှာ သူ့လက်နဲ့သူ ယပ်ခတ်နေတဲ့လဲ့ရည်ဦးကိုလှည့်မေးလိုက်သည် ။

"ကိုကိုနဲ့ date ပြီးပြန်လာတာ"

"မနက်က lecture မတက်ဘူးပေါ့?"

"မတက်ဘူးလေ ။ ကိုကို့လောက် ဘာမှအရေးမကြီးဘူး"

လွင်ပြင် စိတ်ညစ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ပုံစံနှင့်မျက်နှာမဲ့ပြလိုက်ရင်း အန်တီကြီးပေးလာတဲ့လီမွန်တီးခွက်ကို လဲ့ရည်ဦးကို လက်လွှဲပေးလိုက်သည် ။

လဲ့ရည်ဦးက ဟိုတလောကမှ သူ့ရည်းစားနဲ့အချေအတင်ရန်ဖြစ်နေခဲ့ကြပြီး အခုကျတော့ ကိုကို ကိုကိုနှင့် ပြန်အကဲပိုနေပြန်၏ ။

သူတို့အတွဲက အမြဲရန်ဖြစ်လိုက် သဲလိုက်ကဲလိုက်နှင့် မတည့်အတူနေအတွဲဖြစ်သည် ။

ကန်တင်းတစ်ဝိုက်ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်တော့ ထောင့်စွန်းဝိုင်းအားနေသည်ကြောင့် လွင်ပြင်ထိုသို့မြန်မြန်နေရာသွားဦးလိုက်သည် ။

ဒါပြီးရင် lecture တစ်ချိန်ရှိပေမယ့် လွင်ပြင်မတက်ချင်တော့ပါ ။ တစ်ခါတစ်လေတော့လဲ ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် တစ်ရက်လောက် လူဆိုးလုပ်ပစ်လိုက်ဦးမည် ။

ငါ့ကိုမချစ်ဘူး .. (COMPLETED)Where stories live. Discover now