Sadi İç ses : Karabayır, ikinci şansımın başladığı güzel mahallem. Sokakların hiç bu kadar güzel gelmemişti. Aynı zamanda ıssız ve karanlık. İnsan elinde olan güzellikleri kaybedince anlar derler. Çok doğruymuş. Ben kaybettim. Önce ikinci şansımı, sonra karımı Songülümü. Şimdi yaşamak benim neyime. Bir adam daha ne derece sevilmeyi hak etmez ise ben o derecenin kotasının çok çok üstündeyim artık. Beni ben olarak seven tek kadınıda kaybettim. Gözü yaşlı bıraktım ardımda. Yaşamak senin neyine Sadi Payaslı. 45 yıllık yolculuğunda faydandan çok zararın oldu . Tam yararlı bir insan olacakken gittin aşık oldun. Onuda beceremedin sevdiğin kadına yalanlar söyledin. Sen dürüst bile olmayı başaramadın be. Şimdi söyle yaşamak sevilmek senin neyine. Busenaz. Sözümü tutamadım sana. Ama sana söz bende kalan emanetin son nefesime kadar benimle olacak. Bu dünyada tanışamadık ama belki öbür dünyada tanışırız. Beni affedersin kim bilir. Sen şimdi cennetin en güzel yerlerinden birindesindir. Beni oraya almazlar ama belki denk geliriz birgün.
Herkese merhaba çok ama çok beklediğim bir bölüm. Uzun uzun yazmaya çalışacağım. O yüzden bu kesiti buraya bırakıyorum. 🌹
