Son sözlerinin ardından hayal kırıklığı ile ayrıldı savcının yanından. Nereye gideceğini bilmeden sadece gaza bastı. Yaşadıkları Songüle yaşattığı hayal kırıklığı gözünün önüne geldikçe gaz pedalına uyguladığı ağırlıkta arttı. Hızlandıkça yaşadıklarından ve yaşattıklarından kurulabilecekmiş gibi. Ama ne kadar uzaklaşada yaşananlarda, yaşatılanlarda tıpkı Son Gülü gibi hafızasındaydı.
Sadi evden çıkalı 3 saati geçmişti . Hala gelmemiş , aramamış olması Songülü telaşlandırsada gururundan arayan Kendisi olsun istemiyordu . Sadiye çok kırgındı. Sevdiği adamın aldığı karar ile onu yarı yolda bıraktığı ailesinin katili ile aynı tarafta olduğunu bilmek kalbini acıtıyordu . Yerinde huzursuzca hareketlendi. Eline telefonu aldığında bir süre ne yapacağını ne demesi gerektiğini düşünsede, eli bir türlü arama tuşuna gitmedi.
Bir süre direndikten sonra Yaver geldi. En azından mesaj atsa çaktırmadan cevap verebilirdi belki .
Songül: Yaver Sadi yanındaysa çaktırma.
Yaver : Efendim yenge.
Songül : Sadi yanında mı?
Yaver : Evet yenge
Songül : Peki neredesiniz
Yaver : Garajdayız.
Songül : Ne zamandır oradasınız.
Yaver : Valla beni aradı garaja geliyorum diye.
Songül : Anladım. Ben geliyorum tamam.
Yaver : Yenge bence gelme .
Songül : O neden ya
Yaver : Ağam pek iyi değil. Bence biraz birbirinizden uzakta kafanızı dinleyin. En azından bugün .
Songül : Ne demek iyi değil yaver, nesi var. Neden başta söylemiyorsun ,
Yaver : Dur telaş yapma . Beni aradığında sesi pek iyi gelmiyordu . Zaten yanıma geldiğinde hafif Çakır keyifli. Hala da içiyor . Engel olmaya çalıştım ama ağamı biliyorsun,
Songül : Biliyorum yaver tamam geliyorum ben, sen çaktırma Sadiye,
Yaver : Peki yenge.
Songül telefonu yerine bıraktıktan sonra üzerini değiştirmek için odasına gitti hızla . Yaverin Sadi iyi değil demesi bile nasıl kalp atışlarını hızlandırmıştı. Çok seviyordu bu adamı. Onsuz kalmak ondan uzak yaşamak imkansızdı. Nasıl olacağını nasıl başaracağını da bilmiyordu . İşin kötüsü bunun için çabalamaya gücüde yoktu, başarabileceğine inancıda.
Garaja doğru yola çıktığında heyecandan çok endişe ve gerginlik hakimdi üzerinde. Sadiyi görecek olması her zaman heyecanlandırırken şimdi o heyecan endişeye bırakmıştı yerini. Adamın evden çıkışını hatırladı. Kendisini ikna etmeye bile çabalamadan gitmişti. Sadilik hareketler değildi bunlar . Madem kararından memnundu şimdi neden sarhoştu.
Garajın kapısına geldiğinde içeri girmekte tereddüt etti Songül . Sadinin onun geleceğine sevineceğini düşünmüyordu. Pekte iyi ayrılmamışlardı ve hala araları bozuktu . Ona rağmen Sadinin sarhoş olmasını duyması ile hiç düşünmeden kalkıp gelmişti. Ne durumda olurlarsa olsunlar , sevdiği adam ile aynı çatı altında olmak iyi hissettiriyordu . Garaja girmek için adım attığı sırada duydu sevdiği adamın dudaklarından çıkan o sözleri.
Sadi : Aşık olma Yaver. Benden sana bir tavsiye.
Yaver : Neden ağam. Bak sen oldun evlendin. Mutlusun.
Sadi : Bizim gibi adamların aşık olmaya hakkı varmı sanıyorsun.
Yaver: Var tabi öyle düşünme.
Sadi : Yok. Aşk bizim neyimize. Biz ne kadar seversek sevelim, geçmişin üzerimize yapışan karanlığı o aşkıda karanlığında boğar.
Yaver: Ağam benim kaçırdığım birşey mi oldu? Geldiğinden beri içiyorsun. Şimdi bu söylediklerin , iyice endişelenmeye başladım. Bak yengemi çağıralım istersen. Merak etmesin hem.
Sadi : Sakın!
Yaver : Neden. Kavga mı ettiniz .
Sadi : Hayır kavga etmedik. Ben hayatımda beni ben olarak seven tek kadını kendimden uzaklaştırmak için elimden geleni yaptım.
Yaver : O ne demek ki
Sadi : Songülü korumak için Songülden vazgeçtim yani.
Yaver: Ağam üstü kapalı anlatmasan anlayacağım.
Sadi: Servet . Servet ile işbirliği yaptığımı söyledim ona.
Yaver: Yengem buna inanmaz ki.
Sadi : İnanmak zorunda kaldı .
Yaver: iyide neden .
Sadi : Çünkü öyle olmalıydı. Songül o tarafta olduğuma inanmalıydı.
Yaver : Yengem senin o tarafta oluşun ile seni siler ağam.
Sadi : Sildi zaten.
Yaver : Peki değecek mi bütün bu yaşanana.
Sadi : Belki Songülsüz bir daha asla rahat nefes alamayacağım. Yüzüm hiç gülmeyecek. Ama Servet pisliğinin gerçek yüzünüde herkese göstermiş olacağım.
Yaver : Yani Herşey onu hapse sokabilmek için mi?
Sadi : Evet. Yanında olmamı onunla çalışmamı istiyordu. Pis işlerine alet olmamı on destek olmamı istiyor. Güveniyor bana, sanıyor ki onu satmam. Ama görecek en büyük satışı ona ben yaşatacağım. Tıpkı onun yıllar önce beni terk edişi gibi.
Yaver: Nasıl yani. Yıllar önce derken.
Sadi : Öyle işte Yaver. Boşver. Sen bana bakma. Çenem düştü benim.
Yaver : Ben seni her zaman dinlerim ağam. Yeterki anlat içine atma. Yengemde anlatsan dinler. Seni çok seviyor. Böyle saklamak ikiniz içinde iyi değil.
Sadi : Songül bilmeyecek . Ayrıca Songülün öğrenmesini istemeyen ben değilim. Benim hoşuma mı gidiyor ondan birşeyler saklamak . Nefret ediyorum, ama elimden birşey gelmiyor. İstemiyorlar öğrenmesini, en azından şimdilik.
Songül duydukları ile şok olmuştu . Sadinin kendisine yansıttığı tavır ile anlattıkları çok farklıydı . Bunları duymamış olsa emindi adamın Servetin tarafında olduğuna. Ama şimdi Herşey değişmişti . Sadi yine aynı Sadiydi. Ailesinin katili ile işbirliği yapmaz dediği adam, gerçekten yapmamıştı . Ama bu işin arkasında kimin olduğunuda bilmesi gerekiyordu . Daha fazla bekleyemedi durduğu yerde.
Songül : Kim öğrenmemi istemiyor .
Yaver gelen sese doğru baktığında sert bir şekilde yutkundu. Sadi ise değişen yüz ifadesi ile kopacak kıyametin farkında olduğunu yansıtıyordu . Songül sorusuna cevap almayınca Sadinin karşısına dikilerek daha yüksek sesle yineledi sorusunu.
Songül : Sana soruyorum Sadi ! Kim!
Sadi : Songül bağırma başım çatlıyor zaten.
Songül: Bu kadar içmeseydin o zaman.
Sadi : Bu bağırmanı gerektirmiyor.
Songül : Sadi soruma cevap bekliyorum .
Sadi : Neyi öğrenmek istiyorsun .
Sadi her soruya zaman kazanmak için verdiği geliştirici cevapların Songülü sinirlendireceğini biliyordu . Ama Songülün konuşmanın ne kadarını duyduğunuda bilmiyordu . Kadının yüzüne baktığında ise bu sorunun cevabından kendisi bile korktu . Songül herşeyi duyduysa daha fazla saklayamayacağını biliyordu .
Songül : Herşeyi bilmek istiyorum . Yalan gizli saklı olmadan Sadi .
Sadi : Bence sonra konuşalım Songül başım çok ağrıyor .
Songül : Sadi . Bak beni sinirlendirmek için çok fazla çabalıyorsun . Başarıyorsunda. Yapma . Germe beni,
Sadi : Amacım seni sinirlendirmek değil Songül.
Songül : O zaman ne bu umursamaz tavırlar . Sen böyle bir adam mısın ya. Benim Sadim bu değil.
Sadi : Umursamaz davrandığım felan yok. Sadece şuan konuşmak istemiyorum.
Songül : Ama ben istiyorum ve konuşacağız.
Sadi : Songül beni yorma. Her istediğimiz her zaman olmaz .
Songül : Sen her istediğinde konuşulacak , ben istediğimde konuşulmayacak öyle mi? Şimdi konuşulacak dedim sana. Ve tekrar etmeyeceğim Sadi .
Sadi kadının son sözleri ile daha fazla oyalayamayacağını anladı. Ne kadar çabalasada karşısındaki kadın Songüldü. Asla peşini bırakmayacağınıda biliyordu. Belkide büyük yükü kendisinin sırtlanması doğru değildi, paylaşmayı öğrenme zamanı gelmişti .
Sadi : Peki Songül . Daha fazla direnecek gücüm yok zaten.
Songül : Dinliyorum o zaman.
Sadi : Sen sor ben anlatayım en iyisi .
Songül : Gerçekleri senden saklamamı isteyen kişi kim ?
Sadi kadının sorusu ile derin bir nefes verdi, birazdan ağzından çıkacak cevap ile hiçbirşey aynı olmayacaktı . Songül duyduklarından sonra tabiki rahat durmayacak ve kendi canını hiçe sayarak her olaya dahil olmak isteyecekti . Buda Sadinin gerilmesi için yeterliydi. Ama kaçışıda yoktu. Songül belliki pek çok şeyi duymuştu daha demin .
Songül adamın kendi ile iç hesaplaşmasını anlamıştı. Sadiyi çok iyi tanıyordu artık. Anlayamadığı şey ise her seferinde kendisinden gizli bir işler çevirecek,birşeyler saklayacak durumlara nasıl düştüğüydü . Sadinin bundan memnun olmadığının farkındaydı. Kendi kendini kemiriyordu söyleyemediği için. Ama saklamak zorunda kaldığı her olay aralarına kalın duvarlar örüyor ikisinide yıpratıyordu.
Songül : Seni dinliyorum Sadi . Kim istedi benden saklamanı .
Sadi : Ahmet Başsavcı. Senin henüz öğrenmemeni o istedi.
Herkese merhaba🙋🏼♀️
Uzun bir aranın ardından yeniden söz verdiğim gibi buradayım.
O zaman yorumlara koşuyoruz 🌸
(Sürprizler başlasın)
