Veronica
Napaisip ako sa sinabi ni Ethan at tinanong ito...
"As always?"
Sabi ko sa kanya na may pagtataka napa iwas naman ito ng tingin...
"Kahit sino naman magugustuhan dito eh ."
Sabi nito saka itinutok ang tingin sa tanawin kaya naman ako ay tumingin nalang rin at ninam nam ang maganda at tahimik na tanawin... naisip ko kung kasama ko kaya ang taong mahal ko... magihing masaya kaya ako... alam ko na hindi ko naman sobra sobrang minahal ang ex ko... pero kung mahal ko ba sya ng todo todo at ganun rin sya sakin ano kaya ang mararamdaman ko kung sya ang kasama ko dito sa tahimik at masayang lugar.. nandoon siguro ang kaba at excitement... napalingon naman ako kay Ethan. Na ngayoy kitang kita mo sa kanyang mukha ang pag ka peaceful mula sa kanyang mga matang tumitingkad sa liwanag...nagulat naman ako ng bigla syang lumingon sakin at tumitig rin... blanko ang mga mata nito pero nandoon ang pagkalungkot... bakit? Bakit ka malungkot?
Hanggang sa dumilim na ay napagisipan na naming umuwi... hindi na tuloy ako nakasakay doon sa mini boat..π_π haisst ...
Ethan
I want to remind her everything simula nang magkakilala kami at kung pano ko sya minahal at kung pano sya nawala sa aking buhay... hindi ko matanggap na hindi ko masabi sa kanya ang lahat ng yon.. pero ang malamang magpapakasal kami ay nagpapawala ng pagaalala ko... habang nasabyahe na kami pauwi binuksan nya ang ilaw sa unahan nang sasakyan ko nagulat ako doon... at maslalo na noong humawak sya sa braso ko saka tinapat ang kanyang cellphone sa aming dalwa... napangisi nalang ako sa kakulitan nya naalala ko pa noong mga high school palang kami....
Flashback
"Ano ba naman yan Eronica.... pwede ba... bitawan mo ko... magseselfie kalang bakit kailangan kasama pa ako?"
"Malamang dahil kasama kita... alangan namang magselfie kami ng manibela mo.. DUH!!!"
Naaalala ko noong mga panahong hatid sundo ko pa sya... ang daming nagbago sa kanya... sa kanyang mukha na maslalong gumanda.. at sa ugali nyang lalong kumulit.. i wish i can go back to past and love her with all my heart...
Veronica
"Ethan uuwi na tayo?"
Sabi ko ng medyo inaantok na...
"Hindi pa..."
Ano? Saan naman kaya kami pupunta?
"Saan naman tayo pupunta aber?"
Sabi ko sa kanya habang nakataas ang kilay...
"Basta... kung gusto mo magpahinga ka na muna dyan.."
Sabi sakin ni Ethan kaya naman sinunod ko ito at natulog na... maya maya ay naramdaman kong huminto ang sasakyan kaya naman dahan dahan kong binuksan ang mata ko... nakita ko ang mga puno... teka puno? Anong meron dito....
"Baba na dyan Veronica nandito na tayo..."
Sabi nito ng makalabas na sya ng sasakyan kaya naman bumaba narin ako... naglakad kami sa mga bato-bato hanggang sa makakita ako ng mga christmas lights sa paligid... na kung saan yun ang sinusundan namin... nakita ko rin ang mga blue, violet and pink baloons na naka sabit sa mga gilid.... ang ganda naman dito... pero nagulat ako ng biglang tumigil si Ethan... kaya naman napatingin ako sa unahan para malaman kung bakit ito na patigil... at nakakita ako ng isang table na may pink fading to violet na table setting .. nakakatuwa dahil pati ang mga bulaklak sa table ay.. ganoon rin nagulat naman ako ng biglang humarap ito sakin na ngayoy may hawak na nablue long stemed Rose... what? BLUE?
"Happy birthday Veronica ∩__∩"
What birthday ko ngayon? Chineck ko naman ang phone ko... its Febuary 14 what? Hindi ko na pansin... bakit? Haisst...
"I-i forgot my own birthday.."
Sabi ko na nakatingin ng todo sa lalaking nasa harapan ko na nakangiti saakin.. sakako kinuha sa kanya ang long stemed rose na color blue..."
BINABASA MO ANG
My Husband Is a Gay!!! (Editing)
Short Storypaano kung titira ka sa isang bahay kasama ang isang bakla? pero hindi mo alam na hes not a gay but a man who broke you into pieces? from the past huh? medyo magulo ba? well basahin nio na ang pinaka makulit na love story ni Veronica at Ethan My Hu...