best friends - Sekai

24. bölüm (final)

1 ay sonra ✨

Okulun açılmasına çok az zaman kalmıştı. Jonginle gidip evrakların hepsini ayarlayıp geri dönmüşlerdi. Aileler Seul'de birlikte okuma işine sıcak bakmışlardı. Zaten Nat başından beri Jongin'i de Seul'e göndermek istiyordu. Bir doktor olarak bu çocuğun potansiyelini herkesin görmesi gerektiğini düşünüyordu. Annie üzülmüştü elbette ama oğlu için çok mutluydu. Burada onlara 10 senedir aile olmuş komşuları vardı yalnız kalmayacaktı.

Sehun yatağına uzanmış bütün gün Jongin'den haber alamadığını düşündü. Yazdığı mesajlara bile cevap gelmemişti. Sabahın erken saatinde annesine not bırakmıştı. Yakın köylerden birine hastaya bakmaya gitmişti. Daha ameliyat olalı bir ay olmuştu ve şimdiden koşturmaya başlamıştı üstelik Sehun ona bu yüzden ulaşamıyordu. Sehun uyumadan önce en azından sesini duymak istiyordu. Telefonu eline aldığında Jongin'den mesaj geldi. "Sevgilim"

Saat 00.00
1 mesaj alındı:
❤️ Erkeğim ❤️
"Sahilde bekliyorum"

Saat 00.01
1 mesaj alındı
Sehun'um 🎨🖌️
"Hemen geliyorum"

Sehun yataktan düşercesine fırlatmıştı kendisini. Neden sahile çağırıyordu ki hem de bu saatte. Bütün gün hastasıyla ilgilenmişti çok yorgun olmalıydı. Sehun düşünceleri arasında hızlıca hazırlanıp çıkmıştı. Eskiden olsa pijamalarını bile değiştirmezdi bu vicdansız esmer çocuk için ama şimdi üzerini değiştirmişti. Sahil yoluna içindeki büyük heyecan ile girmişti. Jongin için olan bu heyecanı hiç geçmeyecekti. Onu o kadar uzun süre beklemişti ki her gün her saniye yanında olsun istiyordu. İstediği saatte istediği yere çağırabilirdi. Sehun her zaman onun için hazır olacaktı. "Yine sana geliyorum, sevgilim"

~~~~~

Jongin'i beyazlar içinde sahilde tam da birbirlerine ilk sarıldıkları kumsala kurduğu rengarenk masanın önünde gördüğünde 11 senedir görmediği çok fazla yönünün olduğunu anlamıştı. Masa tam uçurumun altına denk geliyordu. Sehun karanlık kayalıklara baktı. Orada iki defa sevdiğini kaybetmek üzere olmuştu. Şimdi bunu düşünmenin zamanı değildi. Tekrar döndü onu elinde beyaz gül ile bekleyen esmer sevgilisine. Gülümseyerek beni bekliyordu. Masanın üzerinde kırmızı güller vardı. Daha önce hiç içmediği kırmızı şarap bile alınmıştı. İyice incelemem gerekiyordu çünkü her detayını hafızama kazımak istiyordum. Bu an ölümsüz olmalıydı. Ayaklarım ona doğru giderken yaşadığım tarifsiz mutluluk bunca sene çektiğim bütün sıkıntılara değdiğini hissettiriyordu. "Sonunun böyle olacağını bilseydim çok daha fazlasına katlanabilirdim."

Beyaz gömlek ve beyaz kumaş pantolon içinde bahar gibi gelmişti ruhuma. "Oha benim erkeğim saçlarını yaptırmış"

Gömleğinin düğmelerini o kadar açmayı nereden öğrenmişti. Şimdi elimde kağıt kalem olması gerekiyordu. Gülümsemesindeki her ayrıntıyı resmetmem gerekiyordu. Hayatımda gördüğüm en yakışıklı yüzün sahibi bana aitti. Cebimden telefonu çıkarıp çekmeye başlasam büyüsü bozulur muydu bu anın? Yeni tablomun içeriği ay ışığında beyazlar içinde gülümseyen Jongin olacaktı. "Jongin sana aşığım"

Jongin yanına gelen çocuğun elinden tutup yavaşça masaya oturması için yönlendirdi.

"Beğendin mi?"

"Siktir gözlerim doluyor" "tahmin edemeyeceğin kadar çok beğendim"

kalbimin sesini duymaması için az konuşmam gerekiyordu. Gözlerine bakmak hiç bu kadar zor olmamıştı. Hazırladığı yemeği tabağıma servis etti. Jongin yemek adabına bile çalışmıştı. Onun özenini gördükten sonra heyecanım daha çok artıyordu. "Ellerimin titremesiyle dalga geçer mi?"