best friends - Sekai

6. bölüm

Geçmiş 4 sene öncesi ~~~

Tüm cesaretimi toplamıştım. Bütün gün birlikte takıldığım bu çocuğun gerçekleri bilmeye hakkı vardı. Ona delicesine bağlandığımı bilmemek tuhaflık olurdu. Hem etrafında benden daha çok değer verdiği kimse de yok. Bu değer aşk olmasa bile zamanla benim gibi hissedeceğine emindim. Liseye başlamıştık artık ve istediğim tek şey Jongin'e duygularımı söylemekti. "O da beni sevecek. Bu duygu tek taraflı olamayacak kadar büyük!"

Etrafta sırıtarak geziyordum. Kalbim artık huzur bulacağı için çok mutluydu. Bu küçük köyde sonsuza kadar onunla yaşamak istiyordum. Birlikte mutlu olmak istiyordum. Jongin'in ne tepki vereceğini tam olarak bilemesem de bana bir şans vereceğini hissediyordum. "Şimdiden heyecandan yerimde duramıyorum."

Liseye birlikte yazılmıştık tıpkı ortaokula birlikte gittiğimiz gibi ya da ilkokul. Köyün bulunduğu yerden ilçede bulunan liseye gitmek için yarım saat yürümemiz gerekiyordu. Yine de her sabah karşımda koca gülümsemesi ile belirip

"hadi dostum konuşacak çok şeyimiz var ve yolumuz oldukça uzun"

demesi kalbime tarifsiz mutluluk veriyordu. Biliyordum ki her gecenin sabahında onu görecektim.

"Jongin, seninle konuşmak istediğim bir şey var"

Jongin yine elinde salladığı kravatını umursamaz bir şekilde döndürürken sordu

"bir sorun mu var?"

"hayır hayır sorun yok. Sadece ben.. seninle konuşmak istiyorum. Önemli bir mesele değil aslında okul çıkışında konuşsak daha iyi olur. Böyle oyalanırsak okula geç kalacağız"

Tek kaşını kaldırmış bana bakıyordu

"iyisin değil mi?"

"iyiyim çok iyiyim"

rahatlamıştım sonunda gelecek için ilk adımı ben atacaktım. Jongin ömrümü adadığım bütün bu aşka değer.

"beni aldatıyorsun değil mi? Çok ciddi davranıyorsun. Kaç gündür sadece düşünüyorsun. Evden çıkarken de aynı konuyu açtın. Sırıtıp duruyorsun. Aşık gibi davranıyorsun. Ne söyleyeceksin. Daha okula yeni başladık kim seni benden aldı. Onu öldürmek istiyorum"

"düşündüğün gibi değil." dedikten sonra konuşmasına fırsat vermeden kolundan tutup sürüklemeye başladım. Sırasına oturduğunda hâlâ bana bakıyordu.

"Neee? Bakmayı kes Jongin birazdan ders başlayacak"

"öyleyse ne söyleyeceksen söyle. Çıkışı falan bekleyemem. Hep BENİM OLMALISIN"

yüksek sesini azaltmak istediğim için sırasına doğru eğilmişken yanağıma bir anda öpücük kondurdu. Şimdi ise gözlerini benden hiç ayırmadan sırıtıyordu.

Yanağıma kondurduğu koca öpücüğün üzerimde bıraktığı etki ve sınıfta bize dönmüş onlarca bakış umrunda bile değildi. Yanaklarım alev almıştı bir an önce buradan kaçmalıydım.

"ben.. şey.. Jongin. ben lavaboya gidiyorum. Daha sonra konuşacağız. Şimdi gitmem gerekiyor"

Aynaya bakarken sırıtıyordum. Yüzüm daha önce bu kadar kırmızı hiç olmamıştı. "Vay canına bu gerçekten çok iyi hissettiriyormuş"

O da benden hoşlanıyordu. Bunun başka bir açıklaması olamazdı sonuçta. Başkasına bir şeyler hissedeceğim diye korkuyordu. Jongin o kişi sensin demek istiyordum. Aşık olduğum kişi sensin. Eve gidiş yolu daha önce hiç romantik olmadığı kadar romantik olacaktı. "Elini tutarım belki bir öpücük daha ya da gerçek bir öpüşme. Çok heyecanlıyım."

Sınıfa girdiğimde bir kız sırama oturmuş Jongin'le sohbet etmeye çalışıyordu. Sırama oturulmasından nefret ederim. İçimde oluşan sinir dalgasının sebebi buydu. Jongin gülümseyerek cevaplar veriyordu. Jongin herkes ile samimiyet kurardı. Bunda tuhaf bir şey yoktu. Hem kızlar hep ona yakın olmak ister. Bu hep böyle oldu ama Jongin onların bu tavrına kibar bir şekilde cevap vermek dışında bir şey yapmazdı. Gereksiz kız arkadaş muhabbetleri hiç ona göre olmadı. "Yani şimdiye kadar olmamıştı."

"Mil izin verirsen yerime oturacağım"

"Ah üzgünüm Sehun. Jongin'le konuşmam gereken bir konu vardı da."

Jongin kafasını sıraya koymuş uyumaya başlamıştı bile. Dersler bittiğinde potansiyel sevgilimi uyandırmam gerekiyordu. "çok heyecanlıyım"

~~~~

"Jongin hadi uyan, çıkmamız gerekiyor. Jongin Jongin Jongin kim JONGİN!"

Ben onu uyandırmak ile uğraşırken. Yanımızda biten kızla şok olmuştum. Kendinden emin bir şekilde Jongin'i izliyordu. Jongin bunu bekliyormuş gibi sıranın üzerinde gördüğü rüyalara ara verip gözlerini açtı ve Mil denen kıza gülümsedi. O kadar söylendiğim halde beni duymamıştı onun geldiğini nasıl fark etmişti o zaman. "Siktir burada ne oluyor"

"Jongin gidelim mi?" Diye sordu.

Jongin yüzündeki koca gülümseme ile "bütün gün zaman geçsin diye uyukladım. bunun için sabırsızlanıyorum. Tabi ki gidelim"

Sonunda bana dönmüştü. Oysa burada olduğumun farkında olan tek kişi benim sanıyordum "dostum anneme geç döneceğimi söyle, anlarsın ya önemli bir işim var"

"Ne? Jongin, annen buna asla kabul etmez biliyorsun"

"Seni görünce bütün siniri geçer merak etme benim güzel Sehun'um. ona artık liseye gittiğimi söyle, bazı şeyler değişmeli."

gülümsüyordu benim yok olduğumdan habersiz gülümsüyordu. Bakışları bende değildi. Cevap vermemi bile beklemeden elini omzuma vurup çıktı.

Üç sene ilçede ortaokul okuduk ilk defa eve yalnız dönüyordum ayaklarım beni ileri adım için zorlarken beynim patlayacak gibi bugün olanları düşünüyordu. Göz yaşlarım devamlı akıyor ezbere bildiğim bu yolu görmekte zorluk çekiyordum. Hayatımın en kötü gününü sorsalar yaşlı bir adam olsam bile bu gün olduğunu söylerdim. Şu anda ölsem hiç fena olmazdı. Büyümek zordu ve ben bunu lisenin ilk günü fark etmiştim. "Bu doğru değil. Hayır benden hoşlanıyor. O kız onu ne kadar tanıyor ki. Jongin'i benim gibi sevemez. Onu mutlu etmesi imkansız"

Eve gitmem gerekirken kendimi deniz kenarında bulmuştum. Okul formaları ile içine daldığım bu sonsuz mavilik onu bana getirdiği gibi bu acıyı kalbimden alması gerekiyordu. Nefes almanın ilk defa zor olduğunu hissediyordum.

"SADECE ONU BANA GERİ VER OLMAZ OLMAZ MI? JONGİN'İ TEKRAR BANA VER"

Denizden çıkıp kumsala oturmuş maviliği izlerken kaç saattir burada ıslak bir şekilde oturduğumun farkında bile değildim.

"Bana gelecek, deniz onu bana bir kere getirdiği gibi tekrar getirecek ve bu sefer onu asla kaybetmeyeceğim."

Bu sözüm gerçek olmuştu. Jongin bana dönmüştü ama her seferinde yeni bir kız için tekrar gitmişti. Artık alıştım bitti dediğim acı her gidişinde tekrar gelirdi.