best friends - Sekai

22. bölüm

Jongin boğazına dayanmış bıçakla arkasına döndü. Karanlıkta seçemediği bu yüzün çoktan kime ait olduğunu anlamıştı. Zaten beklediği kişi senelerdir oydu. Bir yerlerde onun varlığını hissettiği için annesini bir an yalnız bırakmıyor Sehun'a kalbini bile açamıyordu. Kendini bu köyde yaşamaya mahkum etmişti. "Bir gün yarım bıraktığı işi tamamlamak için geri gelecek" derdi. "Her şey bitti Sehun. Bundan sonra beni beklemek zorunda değilsin. Bundan sonra ben senin gelmeni bekleyeceğim"

"baba.. sen.."

"lânet olsun evlat! 11 sene geçti ben senin baban değilim demedim mi sana? Başkasının piçi bana baba diyemez"

"neden buradasın"

"senin yüzünden senelerdir kaçıyorum. Bunun bir bedeli olmalı. İlk seni sonra da annen olacak orospuyu yok edeceğim"

"beni öldür."

"Kabul ediyorum"

"Hemen şimdi beni öldür"

"Zaten yaşamak çok acı veriyor"

"Sana hiç zorluk çıkarmayacağım ama anneme dokunmayacağına söz vermelisin"

"bak bak sen.. küçük velet görmeyeli baya cesur olmuş. Bırak baba.. anneme gidelim baba.. korkuyorum baba..."

"Yalvarsana bıçağım yoksa canını yeterince yakmadı mı?"

Bıçağı biraz daha bastırdığında boğazından damla damla kan akmaya başlamıştı

"söz ver diyorum sana. Anneme dokunmayacaksın. Git ve senelerdir saklandığın deliğine gir. Yoksa bu uçurumdan seni atarım"

Adam kahkaha attı. Jongin'in cesaretine inanamıyordu

"yokluğumu fırsat bilip iyice havalanmışsın. Beni o çöplüğe atıp rahatça yaşadınız. Bunun bedelini ikiniz de ödeyeceksiniz. Tıp ha.. dünyaya gereksiz olarak gelmiş bir çocuk için biraz fazla iddialı değil mi ufaklık"

"kes şunu yapacaksan yap. Benim doğmuş olmam hataydı değil mi? Sen öyle diyordun. Bitir o zaman şu işi"

~~~~

Karanlıkta attıkları adımlardan fena halde tırsan kız

"burası çok karanlık Sehun. Bir insan çocuğu nasıl buraya getirip de uçurumdan atabilir?"

"Jongin'in hâlâ benden kaçmasının tek sebebi o işte. Onu bulursam kendi ellerimle öldüreceğim"

"Siz buraya gelmeye devam ettiniz değil mi? Hiç korkmadın mı?"

"Jongin o çocukla hesaplaşmasını bitiremiyor Nara. Bense onun yanında asla korkmam. İlk bir kaç sene sık sık geliyorduk. Sonrasında gelmemeye ikna ettim. Biliyor musun denize sokmayı bile başardım. 10 yaşındaydık. Yüzmeyi çok çabuk öğrendi ama hâlâ ilk girdiğinde o tedirginliğini hissederim."

"Böyle bir travma yaşamış bir çocuğu denize girmeyi ikna etmek büyük başarı."

"*Sen yanımda olduğun sürece her şeyi yaparım* demişti. Aptal kafam senelerce bana sadece minnettar olduğunu sandım. Asıl onun aşkını görmeyen bendim."

Sohbete iyice dalan iki genç duydukları sesler karşısında donakaldı. Sehun daha fazla yaklaşmadan telefonların ışıklarını kapattı. Bu ses sadece korkunç anılarında kalmıştı. Ya da Jongin yanında uyurken *yapma baba* diye sayıklarken onu öldüreceğine yemin ederken hafızasına kazımıştı Sehun. Fakat şimdi 11 sene önce olan kabus tekrarlanıyordu.

"LÂNET OLSUN EVLAT!"

Jongin birisiyle kavga ediyor olmalı. Hemen yardım etmeliyiz Sehun"

Sehun onu kolundan tutup durdurmak zorunda kalmıştı.