GRLwood-I hate my mom
"HAVAALANINA HAVA ALMAYA GİDEN MERT!" Odamdan Merte bağırarak indim.
"Ne var yine Ahsen?" Mert bıkkın bir şekilde konuşunca, elimde olan kremi ona fırlattım.
"Bu krem dopdoluydu ve sen bunu bu sabah bitirmişsin." Mert bana malmışım gibi baktı.
"Off ahsen sorun krem ise hallederiz." Dişlerimi sıkarken salona dayım girdi.
"Ahsen, pijamaların ile neden dolaşıyorsun?" Yerde duran kremi alıp dayıma gösterdim.
"Dayııı, mert en sevdiğim kremi bitirmiş." Dayım ofladı.
"Kızım, sorun krem mi? Hadi git elbiselerini giyin ve gel güzelce kahvaltımızı yapalım." Dayım bizi ayıplayarak mutfağa gidince sinsice merte döndüm.
"Dün Badeye bakışlarını gördüm."Mert kaşlarını çattı.
"Ne alakası var kızım?" Sırıttım ve yukarı çıkacakken aklıma gelen şey ile ona döndüm.
"Ha birde, o kadar heveslenme Badeciğimin başı bağlı." Mertin bağırışlarını umursamadan hızla yukarı çıktım. Yazlık bir elbise giyerek aşağı indiğimde Annemin bağırışlarını duydum.
"HAYIR O İŞLER ÖYLE OLMUYOR YALNIZ... O FUTBOLCU BOZUNTUSU BU EVE ADIMINI DAHİ ATAMAZ." Yanlarını gittiğimde dayım ve annem bağırıyordu, mert ve yengemin ise elinden bir şey gelmiyordu.
"KIZIN O SENİN YA, MUTLU OLACAK VE SEN BUNA İZİN VERMİYORSUN." Dayım bağırınca, Annem masada duran bardağı fırlatmış ve tekrar konuşmuştu. Ne gerek vardı? cidden kavga edilecek ve aralarını bozacak bir konu değildi, dolan gözlerime lanet ettim.
"HAYIR EFENDİM, BEN ONU BAŞKASI İLE EVLENDİRECEĞİM VE O FUTBOLCU BOZUNTUSUNDAN UZAK DURACAK... o futbolcu kim ya." Annem çantasını alarak evden çıktı ve benim aklımda sadece bir kelime yankılandı.
Onu başkası ile evlendireceğim.
Onu başkası ile evlendireceğim.
Onu başkası ile evlendireceğim.
Kulaklarım duyduğuna inanmak istemedi. Boşluğa baktım ve göz yaşlarım kendiliğinden aktı, Annem kafayı yemişti ve ya ne dediğini bilmiyordu.
"Takma sen onu güzelim sadece sinirli." Dayım bana sarılırken, yengem saçımı okşadı. Onlardan ayrıldım.
"Dayı ne siniri Allah aşkına ya... Ne demek istemediğim kişi ile evlendirilmek? Dağ başında mıyız?" Ağladım sadece, koltuğa nasıl oturduğumu bile hatırlamayacak kadar.
"Al, Kerem arıyor." Mert telefonumu uzatınca dayıma baktım.
"Bugün olan buluşmayı iptal et." Başımı salladım ve ayağa kalkarak yukarı ilerledim. Onu aramak yerine mesaj atmayı düşündüm.
Siz:
Kerem, bize gelecektin ya.
Gelme, Dayımın işi varmış Başka zamana artık.
#7:
Önemli değil sevgilim.
(Görüldü ✔️✔️)
İçim el vermedi ona böyle demeye ama yapacağım bir şey yoktu.
19.50
Odamdan hiç çıkmadım, çıkasım yoktu ve kapım çaldı.
"Efendim mert?" Elini ensesine yerleştirdi.
"Şey, Halam seni çağırıyor." Başımı ona salladım ve odamdan çıkarak Annemin odasına ilerledim. Kapıyı çalarak içeri girdim, kahvesini yudumlayarak cama bakıyordu.
"Otur." Dedi soğuk sesi ile.
"Seni evlendirmeyi düşünüyorum." Hızla ayağa kalktım, gözümden yaşlar süzülüyordu.
"Ne? Kiminle?" Omzumdan tutarak tekrar koltuğa koydu.
"Berkcan dedenin oğlu ile" OH MY ALLAH (küçük bir şakaydı)
"Tanıdığım varlıklı ailenin oğlu ile. Adı Buğra iyi çocuk, zengin, doktor, Babası tanınmış ve onunla konuştum. Seni evlendireceğim." Hızla ayağa kalktım.
"DAĞ BAŞINDA MIYIZ ANNE? EVLENDİRMEK NE DALGA MI GEÇİYORSUN?" Attığı tokat ile gerilesemde düşmedim.
"EVLENİYORSUN DEDİM BİTTİ... O KEREM İLE Mİ EVLENECEKTİN?" Ağlayarak yüzüne baktım. Odama gidecekken arkamdan bağırdı.
"YARIN GELİYORLAR HAZIRLAN."
*************************
Hiç beğenmedim, çok saçma oldu bu bölüm...
Elit Anneden, Töreci Anneye.
Sizce Annesi neden böyle yaptı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#7 | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
