Evdeki Saat-Uzunlar V1
Yatakta oturmuş bade ile konuşuyordum.
"Öyle iştee" Bade beni onaylayan mırıltılar çıkartmış ve bir süre sessiz kalmıştı.
"Bade? Bir şey demeyecek misin?" ben konuştuğumda bade oflayarak konuştu.
"Senin yaptığın şeylere karışmak istemiyorum ama keşke tokat atmadan önce dinleseydin onu ahsen. Bak, kerem çabalıyor senin onu affetmen için. bence yarın git onunla konuş... Biliyorum kafan karışık ama bence keremin üzerine bu kadar gitme."
"Haklısın, ben çok dengesizim ne yaptığımı bilmiyorum. Tamam yarın gideceğim stada ve onunla konuşacağım." Bade gülmüştü.
"İyi şanslar, birde şu ayça varya ben onu magazinde gördüm." demesi ile kaşlarımı çattım.
"Ne? Kanka görmen normal değil mi kızın ailesi ünlü sonuçta" Dedim, başta mırıltılar çıkarttı ama sonra konuştu.
"Şey kanka öyle değil işte, murat diye bir adam ile sevgili olduğu iddiası çıkmıştı ya... işte bugün annem magazin izliyordu. Babam tam televizyonu kapatacakken ayça konuşmaya başladı." Kaşlarım daha çok çatıldı.
"Eee ne dedi?" Dedim heyecanla.
"Murat ile sevgili oldukları doğrulanmış." Bade'nin dediği ile yatakta zıpladım.
"ALLAHIM GOLL!!" Bade kahkaha attı.
"Kanka, varya seni tanımayan sanar ki kaç yıl boyunca ayça ile muratın arasını yapmaya çalışıyorsun..." güldüm ve biraz daha konuştuktan sonra kapattım.
Yatakta bağdaş kurarak düşüncelere daldım... Yarın kesinlikle keremin gönlünü alacaktım hem aramızdan 3.kişi de ayrılmıştı.
Umarım yarın güzel geçer.
Sabah
Kalktım ve spor kıyafetlerimi giydim, ilk önce spora gidecektim sonra keremin yanına. İnstagram da bir şeyler paylaşıp aşağı indim, yardımcılar kahvaltı hazırlıyordu.
"Nermin abla Annem geldi mi?" Gülümsedi ve tombul yanaklarını sıktım.
"Günaydın sanada kızım, evet annen geldi... Yulafını hazırlıyorum." Ne isteyeceğimi bilmiş ve Tezgahın üzerinde olan yulaf kasesini bana verdi.
"Bu çok güzel." Yulafın üzerinde olan çilek, muz ve böğürtlenden birer tane ağzıma attım.
Yulafımı bitirmiş ve nermin ablayı öperek, evden çıktım. Arabama bindim ve her zaman gittiğim spor salonuna gittim.
......................
Kulaklığımı çıkartmış ve koşu bandından inmiştim. Telefonum ile uğraşırken biri omzumu tuttu.
"Aaa ahsen naber canım?" Üniversiteden arkadaşım olan Selini görmem ile gülümsedim.
"Aaa Selin, özlemişim seni iyi bende sen?"
"İyiii, spora gelmiştim ben." Gülümsedim tekrardan ona.
"Hmm bende öyle, numaranı bende yoktu ya." Demem ile telefon numaralarımızı telefonumuza kaydettik. Onunla vedalaşıp Soyunma odasına girdim.
......................
Eve gitmiş ve üstümü değiştirmiştim, siyah crop ve siyah kargo pantolon almış ve spor ayakkabı giymiştim.
Tekrar evden çıktım, Okan abiyi aradım.
"Selam okan abi."
"Selam nasılsın ahsen?"
"İyi bende sen nasılsın? neredesin?" Dememle bir süre susmuş ve galiba takımdakilere bağırmıştı.
"MERTENS, PASS WİTH ABDULKERİM.... iyi, antrenman yaptırıyorum çocuklara." Hmm demek ki stadyumdalar.
"Anladım, neyse görüşürüz..." Arabayı sağa çektim ve kendime kahve alıp tekrar arabaya bindim.
16.57
Stadyuma yeni gelmiş ve arabamı park etmiştim.
İçeri girdiğimde kerem, hamza, icardi, mertnes ve muslera top ile oynuyorlardı.
"Selam!" Hepsinin bakışı beni buldu.
İlk önce kerem bakmış ve hemen topu bırakmış, uzağa gitmişti.
"Aa ahjen görmeli nasılsin" mertens yamuk Türkçesi ile konuşunca gülümsedim. Onunla buraya gelirken konuşuyordum.
"İyi abi, sen?" Cevabımı vermiş ve topa dönmüştü. Herkes ile selamlaşıp sohbet ettim tabii kerem hariç, bir süre sonra.
"Okan abi yok, nerede?" Demem ile hamza konuştu.
"Kurul toplantısı varmış." Başımı salladım, kerem hâlâ bize bakmayıp oyun oynuyordu. Yanına ilerledim.
"Konuşalım mı?" Yüzüme bakmış ve tekrar top ile oynadıktan sonra kenara bırakmıştı.
"Tamam..." Yüzü hiç bana sevgi ile bakmasa da eminim ki beni affetmek istiyordu.
"Kerem özür dilerim, seni dinlemedim biliyorum belki de açıklaman var-"
"Bunun farkına varman güzel fakat ayça biraz rahatsız, fark etmişsindir belki de. Ailesi onun ile sevgili olmamı istedi ama ben istemedim bir süre sonra, magazine yansıtmayacağız ama lütfen sevgili olun diye beni zorladılar... Bende zorla onun ile sevgili oldum ve o gün beni kaybetmeyi hazmedemediği için sana yalan söyledi."
Şaşkınlığımı gizleyerek, ona sarıldım.
"Lütfen affet beni..." Belime sardı kollarını.
"Bizimkiler buraya bakarak gülüyor." Ondan ayrılıp yavaşça arkamı döndüğümde hepsi eli kollarında buraya bakıp gülüşüyorlardı. Onların yanına ilerledik ve onların sohbetine katıldık.
................
Bir süre sonra okan abi gelmiş ve yanında paket paket sandiviç getirmişti. Tabii bende faydalanmıştım... Sohbet ve futbol ile günümü şenlendirerek, Gün sonunda eve gitmiştim.
Annemi bu aralar fazla göremiyordum, işlerden başını kaldırmıyordu. Hızla bir dış alıp pijamalarımı giymiş ve yatağa girmiştim. Bugün kerem ile çekildiğim bir fotoğrafı, magazinlerde dolaşacağını bile bile paylaştım.
Ayağa kalktım ve yüzüme maske yaptım o sırada telefonuma mesaj geldi.
@selinbıcakci
Gönderinize mesaj attı.
↪️ Enişte yakışıklıymış 😺
Böyle Sevgilim olsa keşke, çok şanslısın.
***************
Yeni karakter eklendi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#7 | Kerem Aktürkoğlu
Fanfic"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
