yirmi7-Muhtemel Aşk
İlk defa bu bölümü sevdimm... Kesinlikle tamamını okuyun. Ve oy vermiyorsunuz lütfen verin.
Havaalanına geldiğimizi fark ettiğimde arabadan indim.
"Sağol Necmi abi..." Necmi abi dikiz aynasından gülümsemişti.
"Önemli değil kızım, Allaha emanet ol." Arabadan indiğimde şapkamı taktım, kimsenin beni tanımasını istemiyordum. Muhtemelen Londraya gittiğimde medyada bunu paylaşacaktım.
Valizimi kontrol alanına koydum ve işlem hallolunca geri aldım, vize işlemlerini hallettikten sonra uçağı bekleme alanına girdim. Dün kereme yazdıktan sonra telefona hiç girmedim, Annem beni uğurlamamıştı bile... Okan abi ile vedalaşamadım.
"SAYIN YOLCULARIMIZ LONDRA UÇAĞININ KALKMASINA SON 10 DAKİKA..." Ayağa kalktım, ilerleyeceğim sırada biri kolumdan tuttu. Keremi görmem ile gözlerim şokla açıldı ve tabii arkasında olan badeyi saymazsak.
"Sana yazdığım mesajı okumadın sanırım... Yüzüme beni sevdiğini söylemeden hiç bir yere gitmek yok." Gülümsedim, babamdan sonra ilk defa bir erkeğe sevgi ile gülümsedim.
"Seni Seviyorum... Kerry potter." Kocaman gülümseyerek sarıldı.
"Bende Seni Seviyorum." Ayrıldığında dudağımın kenarını öptü, dudak diye bir şey var niye kenarını öper ki insan.
"Gidelim..." Elimi tuttuğunda, arkasında olan badeye baktım.
"Eve gidince konuşalım mı?" Gülümseyerek başını salladı.
........................
Kerem evin önünde durduğunda bade bizi yalnız bırakmak adına indi ve bizim eve girdi.
"Yarın görüşürüz o zaman güzelim." Keremin konuşması ile Kaşlarımı çattım.
"Yarın görüşürüz?" Güldü ve gözlüğünü çıkarttı.
"Yarın sana süpriz yapacağım." Güldüm ve yanağından öperek arabadan indim.
Vay canına cidden, Daha dün gibi hatırlıyorum sadece ben onu seviyordum ama şimdi sevgiliyiz. Tebessüm ederek eve girdim ama gördüğüm kişiler ile şoka uğradım.
"Dayı..." Hızlıca dayıma sarıldım, Annem bana ters ters baksa da nedenini anladım.
"Tıch Tıch... Böyle kuzen olsa ne olur." Benden bir kaç yaş büyük olan kuzenim Mert bana kınayıcı bakışlarını attı.
"Gel buraya sümüklü." Diyip bana sarıldı ve bende omzuna vurdum.
"Sümüklü?" Demem ile gülmesi bir oldu ve ben tekrara vurdum, sonra yengeme sarıldım.
"Ya senide özlemişim fatoş." Yengem ile fazla yakındık, isminin fatma olmasına rağmen ona hep fatoş derdim.
"Eee amerikalılar sizi kovdu mu?" dediğime dayım ve yengem gülmüş, mert kötü kötü bakmıştı.
"Ya ya ne demezsin, Taşladılar hatta..." Yanımda ki minderi merte fırlattığımda tekrar dayım ve yengem ile hasret giderdim. Tabii arada bir gözüm bade ile merte kayıyordu -mertin, badeye aşık bakışını saymazsak-
"Ahsen, benimle gel." Annem soğuk davranarak oturma odasından çıkmış ve merdivenlere yönelmişti.
"Hala aynı kişilik sanırım?" Dayım, annemin bana soğuk davranmasından bahsediyordu, ona başımı salladım. ve annemin arkasından ilerledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#7 | Kerem Aktürkoğlu
Fiksi Penggemar"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
