Sezen Aksu-Bir Zamanlar Deli Gönlüm
"ALLAHIM KAFAYI YİYECEĞİM" Odaya gelmiştik ve ben yatakta oturuyordum Kerem ise, bir otarafa bir bu tarafa dönüp söyleniyordu.
1 saat önce ozanın bana sarılması ile kerem ona yumruk indirerek yere düşmesini sağlamasından sonra herkes mutfağa toplandı ve kerem hala ozana vuruyordu. Ben keremi zar zor ozanın üstünden alırken yukarı çıkardım ve bir süre sonra ozan ve ailesi gitti.
"Evimde Sevgilime sarıl-" Keremin söylediği şey ile kaşlarımı kaldırarak ona baktım. Bana baktı ve hemen lafı değiştirdi.
"Her neyse..." Kerem olayı değiştirmek adına lavaboya girerken hemen pijamamı giyip yatağa uzandım.
Bugün bu yatakta ben yatacaktım
"Sen istedin Ahsen." Lavabodan çıkan kerem benim yanıma uzattı.
"Yanına yatmamı istiyorsan bu kadar şey yapmamalıydın." Kerem konuşunca ona göz devirdim.
"Olayları götümden anlama şeklim." Diyip arkama dönemem ile kerem kahkaha patlattı.
"İyi geceler küçük Aslan." Arkama dönüp ona baktım.
"Bir kere daha bunu kullanmıştın... Bu cümle sinirmi bozuyor." Tekrar arkama döndüğümde, Aklıma bazı anlar geldi kerem ile mesajlaşırken bu kelimeyi kullanmasının ardından üzerimizden bir sürü tehlike geçmişti.
"Bir daha aramıza kimse giremez emin ol." Gözümü kapattığımda keremin son söylediği şey ile tebessüm ettim.
Sabah
Bavulumdan kıyafetlerimi alıp bavulumu kapattım. Kıyafetlerimi giyip, diğerlerini çamaşır sepetine attım. Islak saçlarımıda kurulayıp aşağı ineceğim sırada telefonum çalmaya başladı.
"Günaydın Ahsenn..." Beni arayan bade ile koca gülümseme ile konuşmaya başladım. Cidden onunla bayadır konuşmuyorduk ve özlemiştim.
"Günaydın badecim." Sohbetimiz iyice genişlemiş ve onunla baya dedikodu yapmıştık, bir anda sohbetimizin kesilmesinin nedeni, o günki gibi bilinmeyen bir numaranın aramasıydı.
"Bade bekle 2 dakika." Bilinmeyen numaranın aramasına cevap verip öylece bekledim.
"Bade seni çok seviyor olmalı..." Kaşlarım çatıldı, yine o robot sesi. Koşarak aşağı indim, oturma odasında Kerem, Filiz hanım, Dün gelen kız ve 1 erkek oturuyordu. Dün gelen ozanın kız kardeşi telefon ile konuşuyordu ve bana gülümsedi.
Herkesin gözü beni buldu, hızla ve telaşla bahçeye çıktım.
"Korkudan kaçman, seni kurtarmayacak Ahsen Sabancı... Bir gün arkandan yavaşça yavaşça yaklaşacağım, bir aslanın yemine ulaşması gibi ve sonra..." Omzuma dokunan el ile çığlık attım. Telefonum elimden düştü.
Dün gelen kız ve arkasında kerem, telefonumdan kahkaha sesi yükseldi ve bir anda bilinmeyen numara telefonu kapattı.
****************************
Neyse en fazla ne olabilir ki
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#7 | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
