Burak Kut-Benimle Oynama
Arabamın kapısını çarparak, Buğranın evinin kapısına ilerledim ve tüm gücüm ile kapıyı çaldım. Kapıyı açan bornozlu bir kız oldu.
"Buyrun." Dedi cilveli cilveli, sinir krizi geçirerek kızı yavaşça kenara çektim ve bağırdım.
"O ŞEREFSİZ NEREDE?" Evin içinde sesim yankılandığında yukarıdan gelen bornozlu buğra ile yüzümü ovaladım.
"Ahsen?" Tam karşımda durduğunda saçını çekerek arkamdan sürükledim, ıslak saçları elimi ve yerleri ıslatsada umursamadan onu koltuğa attım. Bana şaşkınca ve korku ile baktığında sabır diledim.
"Bak buğra, sana hiç bir şekilde fiziksel saldırı uygulamak istemiyorum. Beni kızlarla aldattığın videoyu gördüm, kendin evlenmek için istekliydin. Ama eğer ailenin zoru ile öyle şeyleri yapıytıysan da bana söyleyebilirdin." Arkasında olan kıza baktım.
"Asla hemcinsimi aşağılamam ama bana karşı yaptığı bir şey varsa işte o zaman karşılığını alır. Demek oluyorki sende bu pislik ile sevgili olduğumu bilmiyordun." Başını eğdi ve salladı. Buğra ayağa kalkıp bir kaşını kaldırdı ve kollarını birbirine bağladı.
"Ne var? bana yeterli gelmiyordun, bana vereceksin sandım. Heyecanım o yüzdendi hem güzel kızdın ve ünlüydün, bende hastahanem ünlenir diye seninle nişanlandım." Duyduğum şey ile kahkaha attım... Kahkahamı durduramıyordum, kız ve buğra bana mal mal baktı. En sonunda zar zor gülümsememi durdurdum ve arkamda olan ses kaydını çıkardım.
"Çok teşekkürlerrr buğracım... Korktum bir anlığına bana kötü bir şey demeyeceksin diye." Kahkahama devam ederken evden çıkacağım sırada kızın omzuna koydum elimi.
"Canım, kendini kurtar vallahi... Yoksa her an geleceğin söner." Ben evden çıkarken, buğra köpek gibi bağırıyordu evin içinde. Arabaya bindim ve o buğraya yapacaklarımı düşündüm.
Aklıma gelen fikir ile sırıttım, işte şimdi bittin Buğra efendi. Son gaz ile eve sürdüm.
🕓
Yüzümde olan maskemi taktıktan sonra odamdan çıktım. Mertte odasında telefona bakarak çıkıyordu ve gözleri beni buldu önce baktı baktı, sonra bir anda çığlık atarak merdivenleri 1 saniye ile indi.
"BABAAA, ANNEEE YUKARIDA YUKARIDA HORTLAK VAR." Dayım ve yengem kahkahalara boğularak bana baktılar. Arkasında beni gören mert, dayım ve yengemin arkasına saklandı.
"Anne, bak orada." Diyen merte sinirlenerek elimde olan stres topunu ona fırlattım.
"Benim ultrazeka kuzenim, Ben ahsen." Oflayarak önüme geldi.
"Korktum ya gerizekalı." Kolunu omzuma attığında benide alarak salona geçtik. Telefonumun çalması ile hemen elime aldım. Bade arıyordu...
"Efendim, Badem?"
"Kankaaa hemen bizim eve geliyorsunn." Güldüm ve sanki o görecekmiş gibi başımı salladım.
"Tamam geliyorum kapıyı aç." Telefonumu kapattığımda kapıya koştum ve o sırada mert bağırdı.
"GERİZEKALI O MASKE İLE NEREYE?" Beynimde ampul gibi yanan şey ile yukarı ışınlandım. Tişört ve taytımı üzerime geçirerek aşağı indim. Spor ayakkabılarımı giyerek badenin evine uçtum.
🕑
Bade ile yüzylın dedikodusunu yaparken, en son bende buğra ile yaşadığımı anlattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#7 | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
