Sezen Aksu-Biliyorsun
"Tamam bade dikkat ederim... Annemle bu sabah konuştum seni aramadan önce." Odada tek başıma saçlarımı kurularken bade ile vedalaşıp kapattım. Bir anda odaya giren kerem ile korktum ve çatık kaşlarım ile ona baktım.
"Nasılmış sevgilim?" Yanağımdan öpüp yanıma uzandı.
"İyi... Herkes nereye gitti." Dedim saçımı kurulamaya devam ederken.
"Teyzemlere..." Başımı salladım, yanımda ellerini ikiye atmış pozisyonda duran kerem bana bir şey söylemeye çalışır gibi bakınca gülümsedim.
"Ne oldu acaba bey efendi?" Ellerimi tuttu ve dudağıma öpücük kondurdu.
"Bir şey olmuş sanki?" Dediğimde,
"Aslında sana söylemem gerek-" Kapının çalması ile ayağa kalktım ve aşağı indim. Kapıyı açtığımda karşımda gamzeyi görmem ile gülümsedim.
"Ben geldimm." Bana gülümsediğinde onu içeri aldım.
"Kahve yapıp geliyorum." Dediğimde mutfağa girmem ile kerem merdivenden inmişti.
"Kim geldi?"
"Gamze gelmiş." Göz devirip oturma odasına gitti, göz devirişi kadar komik bir şey yoktu.
10-15 dakika sonra içeri girmem ile ikiside sustu. Kerem, gamzeye çatık kaşları ile bakıyordu. Kahveleri ikisine verip yerime oturdum.
"Eee ahsen keremle ne zamandır sevgilisiniz?" Gülümseyip ona döndüm.
"Bayadır, arada olan ayrılıkları saymazsak." Kerem gülüp elini elimin üstüne koydu.
"Hmm... Eski sevgililerini falan sordun mu?" Kaşlarımı çattım.
"Hayır... gerek duymadım çünkü eskiler beni ilgilendirmez. Sevgilisi şuan benim." Diyip tek kaşımı kaldırmam ile gamze sustu. Kerem gamzeye kötü bakışlar atıyordu.
"Tabii eskileri seni ilgilendirmez, bence bilmen gereken bir kaç şeylerde olabilir." Kaşlarım hiç olmadığı kadar çatıldı.
"Gamze, eski sevgili konusu beni ilgilendirmediği sürece senide ilgilendirmez. Bizim ilişkimiz tek bizi ilgilendirir, buna kimse karışamaz sende dahil." Demem ile sustu ve biraz daha sohbet edip gitti. Kerem ile gün boyu konuşmadım, sakladığı bir şeyler vardı ve bana söylemiyordu.
Akşama doğru tüm aile gelince, öğlen yaptığım börek, kaynıyarık, salata, pirinç ve çorbayı servis ettim.
"Ellerine sağlık güzel kızım." Sofarada oturduğumuzda filiz hanımın dediği şey ile gülümsedim.
"Afiyet olsun."
Yarım saat sonra bulaşıkları makinaya koyup oturma odasına ilerlemiştim.
"Hatta kerem kıza vurup, seni sevmiyorum uzaklaş benden dediğini hala hatırlıyorum." Küçük abisi kahkaha atarak güldüğünde büyük koltuğun köşesine, reyhanın yanına oturdum.
"Ahsen gel gel, Keremin ortaokulda reddediği kızı konuşuyoruz." Gülmüş başımı sallamıştım.
"Şu bizim yanda oturan gamze en unutulmazıydı." En büyük abisi Rıdvan konuşunca dikkatimi ona verdim. Kerem boğazını temizledi.
"Kız hala aşık gibi bir şey, takıntılı." Devam etmeyince ben konuştum,
"Eee Rıdvan Abi." Rıdvan abi kereme bakıp yerinde rahatsızca kıpırdandığında Ben kereme bile bakmadım. Küçük abisi selim konuşunca onu dinledim.
"Belli ki Rıdvan Abi anlatamıyacak, ben anlatayım... Gamze liseden beri Kereme platonikti ve kerem 11.sınıfta eşitağırlık seçti. Ertesi gün baktık ki gamze eşitağırlıkta, keremi bir sürü kız seviyordu ve gamze onları bir yerde bulup dövdürmüştü." Başımı sallayarak kereme döndüm, kerem benden hariç heryere bakıyordu.
"Varya unutmam, bir gün gamze yanıma geldi." Kahkahalar onun cümlesine eşlik ederken reyhan abisine güldü, rıdvan abi ise kereme bakıp, selim abiye kaş göz yapıyordu.
"Neyse dediki bana, Selim abi Kerem nelerden hoşlanır? Tabii bende bulmuşum makarayı dedimki Kerem, karahindiba bitkisini çok sever. Halbu ki çocuğun alerjisi var. Gamze bunu verince, kerem hapşurmaya, öksüremeye başlamasın mı? Tabii ben kıs kıs gülüyorum." Bir anda bahçede oturan Filiz hanım ve keremin babası içeri girince, filiz hanım bize döndü.
"Çocuklar, biz yatmaya gidiyoruz. Hadi allah rahatlık versin." Onlar gidince Kerem ayağa kalktı ve yukarı çıktı. Rıdvan abi, Selim abi ve reyhana iyi geceler dileyip yukarı çıktım.
Odanın kapısını yavaşça açmam ile keremin üstünü değiştirdiğini gördüm. Yatağa gidip kollarımı bağdaş yaparak oturdum.
"Neden söylemedin kerem?" Hiç bir şey diyemedi.
"Bak tamam, gamzeyi gereksiz bulup bana söylememiş olabilirsin fakat, bana gamzenin seni sevdiğini söyleseydin başta onunla samimi olmazdım. İlişkimize ne kadar zarar geldiyse hep birbirmizden sakladığımız şeyler yüzünden geldi." Kerem dolabın kapağını kapatınca ayağa kalktım, bana dönünce ona sarıldım.
"Böyle tatsız şeyler yüzünden aramız bozulmasın bence?" Ondan ayrıldığımda güldüm.
"Bugün hiç o yabancı numara aramadı." Diyip tekrardan güldüğümde kerem beni öpmüş ve ardından benimle beraber gülmüştü.
"Seni seviyorum, bu olayın daha doğrusu gamzenin geleceğini hiç düşünmedim çünkü en son onu 5-6 yıl önce görmüştüm." Yatağa ikimiz gülerek geçerken aklıma gelen şey ile durup gülümsememi kestim. Her şey şimdi yerine oturuyordu.
"Kerem sende gamzenin telefon numarası var mıydı?" Kerem kaşlarını çatıp olumsuz anlamda başını salladı.
"Silmiştim ama çöp kutusuna bakayım bir." Keremin çöp kutusuna baktığımda bir yabancı numara gördüm.
"Bu galiba."Dediğinde Başımı sallayıp kendi telefonumu açınca beni arayan bilinmeyen numaraya baktım.
"Her numarası aynı fakat, son 2 hane değişik." Kereme baktım.
"Ara çabuk kendi telefonundan " Kerem ilk önce itiraz etsede kanıtlamak için teyit etmemiz gerekiyordu. Beni telefonumdan arayan numarayı kerem kendisinden arayınca bekledik.
"Alo?" Konuştuğu an keremde konuştu.
"Alo kimdiniz?" Kerem bekledi.
"Kerem benim." Gamzenin sesini duyduğumda telefonum elimden düştü.
*****************************
Öhm öhm...
Kötü olduğu için kusura bakmayın. 💗💖
ŞİMDİ OKUDUĞUN
#7 | Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Bana hissettirdiklerini seviyorum. Sanki her şey mümkünmüş gibi, sanki yaşamaya değermiş gibi..."
