Epilogue.

121 4 2
                                    

Sometimes I feel like I’m done waiting and holding on

But it is amazing how feelings are gone one moment

And later, renewed by a simple song that reminds me of him

The way he makes me smile and I am completely clueless why

The way I look away once I realize he’s staring back

And the hurt comes back all over again

And I realize that I didn’t let go, I just thought I did…

Yay! Good morning sa morning..

Hala hindi ko pala napatay yung laptop ko.. SHEEZ 10 am na pala.. and… O.o 36 messages??

Tok.tok.tok..

Hahhhh?? Ang aga aa.. sino naman kaya ang dadalaw ng ganito kaaga sa bahay??

*door opens*

Lakad

Lakad

Lakad

Sabay upo sa sofa..

O.o..

Aba!

“dire-diretso lang talaga???”

Kiann: aba nagreklamo ka pa?? halos 30 minutes na kaya kami dyan sa labas!

Aijin: at himala nagising ka pa??? >:D

Bianca: tinatawagan ka pa nga ni dein eh ayaw mo naman sumagot!

Dein: oo nga! Million years bago ka bumaba at buksan ang pinto???

Ayan na sila.. ni-raid nanaman ang bahay ko.. haha mga kaibigan ko nga pala! XD

Tok.tok.tok

Aba’t may humahabol pa??

*bukas ng pinto*

Hacey: hi Aya! Late nanaman ako pero at least pinayagan ako ni Mama.. (lakad sabay upo)

Ezran: so anong nangyayare?? (pasok sabay upo)

“Aba’t kumpleto talaga kayo??”

Kiann: syempre! Haha nga pala tapos ko na ung PBF :D

“tuwang tuwa??”

Aijin: siyempre Aya! Ikaw talaga oh..

“haha sabi ko nga eh.. eh bat nga ba kumpleto tayo??”

Hacey: ewan ko tinawagan lang nila ko eh..

Ezran: same here!

“ehemm so ano ‘to?? Bianca? Aijin? And Kiann???”

Played by Fate?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon