Chapter 22: accidentally revealed >:(

57 3 0
                                    

6th monthsaryFEBRUARY 12..

Inaway niya na naman ako from out of the blue. ano to? Hindi na ba siya naniniwala sa akin?

“I expected you to come.”

“Why?”

Nananadya ba siya? Monthsary kaya namin. tapos ganun isasagot niya sa akin.

“Nothing.”

Hindi ko nalang ipinagpatuloy yung conversation, ayoko na… sigurado kasi mag-aaway lang kami.

Nagstay uli ako sa chapel at kapansin-pansin na mag-isa lang ako. So nagpray na lang ako..

Then.

.

.

.

Tears started to fall..

T.T

And

.

.

.

.

Literally..

.

i

.

.

Can’t

.

.

.

.

Breathe…

At maya maya, naramdaman ko tumumba na ako.

****

Paggising ko… SIYA una kong nakita.

“Anong nangyari?” tanong ko agad.

“Nawalan ka ng malay. Kailan ka pa nagsimulang magkaganito?”

“ Bakit nandito ka?”

“Wag mo ibahin ang usapan. Kailan pa?!!”

Galit na naman siya.Nakakatakot siya magalit. Ang sungit sungit niya talaga.

Tsk… no choice kailangan niya pa tuloy malaman.

“Matagal na.”

“Bakit hindi ka nagsasabi? Ano ba yan? Pano kung wala ako dito? Hindi mo inaalagaan sarili mo.”

Natahimik nalang ako.

Hindi ko kasii alam kung ano ang isasagot ko… Tama! Hindi niya lam ung mga sakit ko.. hay kahit nga ako hindi ko alam ung totoo kong sakit eh.. Inalalayan nalang niya ako hanggang sa car. Nag drive away na kami papunta sa bahay nila.

Nagstay kami sa garden. Malaki yung garden, kasi malaki rin yung bahay nila. Medyo di pa rin kami nagkikibuan..

Ngayon ko lang nalaman mahilig pala siya sa dogs, tsaka hamsters and chinchillas.

Sabi niya mas malala si Kirby-remember? Yung younger brother niya.., kasi my alagang monkey…gusto pa nga raw ng snake pero ayaw ni mommy-as in mommy ni Xy. Ngayon ko lang din nalaman na ang sama niya sa mga katulong nila, pinagsabihan ko siya tungkol dun ewan lang kung pakikinggan niya. Pano

kaya kung yung katulong namin ang nandito, naku, feel ko di yun magtatagal dito.

“Hey, listen to this”. Breaking the ice, he said that.

Tumugtog siya ng guitar tapos kumanta. Ang cute.

(you’re the sweetest form of love…the gift sent from above)

“Hmmm it’s a new song right? You wrote it?”

“Yup. Did you like it?”

“Yup..could you? continue?”

“Hindi ko pa sya tapos.”

“Gusto mo tulungan kita?”

“Talaga? Tara sa music room.”

Music room? OMG, naniniwala na yata ako sa high status na sinasabi ni ate angel.

.

.

.

Yung music room nila..

 may guitars, drums, piano, flute, violin…Impressed ako.

 Ginawa namin the whole afternoon yung kanta. Before ako umalis  pinakita niya sa akin yung collections niya. CDs..DVDs..ceramics na mukhang preserved kasi naka-enclose pa sa glass..fishing rods..cellphones. Ayos, mukhang dept store ang napasukan ko.

“I’d let you see it all kapag nasa Tagaytay Heights tayo.”

All? Ibig sabihin, part pa lang ito? OMG. Ako na ‘tong girlfriend, ako pa ‘tong gulat.

He never told me kasi na mataas talaga status niya ang alam ko lang eh ung nakikita ko—which is mayaman nga sila, pero parang mas mataas pa dun eh.

“Hmm, wait, remember the thing I requested?”

“The video? I thought you’d forgot it already.. “

“May I?”

Pumunta kami sa room niya para iplay yung video…video yun nung pageant na pinaalam niya sa akin. Tumugtog kasi siya ng violin… No Promises by Shayne Ward. And as expected… Ang galing niya. Natutuwa ako.

“Cute”

“Hmm, wait.. there’s one more thing I wanted you to hear.”

Kinuha niya yung flute..tapos.. tapos tinugtog niya yung ANNIE LORRIE.

“Di ba sabi mo gusto mo marinig yun in person?”

Nakakatuwa talaga siya. No wonder kung bakit mahal ko na siya ng sobra. Niyakap ko siya at nagthank you ako…Napakasaya ng araw na ito.

No day is normal when we’re together.

Played by Fate?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon