IDLE DESIRE 8: THE MAFIA'S HIDDEN DESIRE (R-18) ✔

KABANATA 24

KABANATA 24:

Ilaria POV

          HINDI ko alam kung ilang minuto na ba akong tulala rito sa puting kisame. Wala rin akong tulog. Hindi talaga ako nakatulog sa kakaisip sa mga sinabi ni Kuya Samael. Hindi rin mawala-wala sa isipan ko ang ginawa naming dalawa kaninang madaling araw.

Umaga na at mataas na ang tirik ng araw sa labas. Nang tignan ko ang orasan ay alas-otso na pero heto pa rin ako, nakahilata sa kama at nag-iisip ng malalim. Tila tamad na tamad akong kumilos ngayong araw. Wala rin akong lakas para bumangon.

Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin ako makapaniwalang isa akong ampon. Na hindi ako isang Lazarus. Ang bigat sa dibdib nang malaman ko mula kay Kuya Samael na hindi kami tunay na magkapatid.

Ang sakit lang isipin na ang inaakala at kinilala kong magulang ay hindi ko pala totoong magulang. Namatay na lang sila Mommy at Daddy na hindi man lang sinasabi sa'kin ang buong katotohanan ---na inampon lang nila ako.

Huminga ako ng malalim.

Hindi ko alam kung nakakailang buntong-hininga na ako ngayong araw. Kanina ay naipaliwanag na rin ni Kuya Samael sa akin lahat-lahat ng mga nalalaman niya lalo na kung paano nga ba niya nalaman na hindi kami magkadugo.

Four years ago pa pala nalaman ni Kuya Samael na hindi kami magkapatid. Sinabi niya sa'kin na hindi niya sinasadya na makita ang mga baby pictures ko sa mga gamit nila Mommy sa kwarto nila. That time ay naglilinis daw si Kuya at nililigpit niya ang mga gamit ng magulang namin sa room nila. Until he found a box under our parents' bed.

Doon niya nakita ang mga pictures ko 'nong bata ako kasama ang isang babaeng katulong. Nakita rin doon ni Kuya ang adoption paper at pangalan ko ang nakalagay doon. Hindi makapaniwala si Kuya Samael nang makita niya ang mga 'yon at mas lalong ayaw rin niyang paniwalaan na isa akong ampon.

Kaya naman naisipan ni Kuya na ipa-DNA test ako na hindi ko nalalaman. He admitted to me that he took a few strands of my hair from my hairbrush. Pina-hair analysis niya 'yon para malaman kung magkapatid ba talaga kaming dalawa. At doon nga, lumabas ang result na hindi nga kami tunay na magkapatid.

Hindi lang agad sinabi ni Kuya sa akin ang totoo dahil wala raw siyang lakas ng loob na aminin sa'kin na isa akong ampon. Kaya naman itinago na muna niya sa'kin ang totoo. He was afraid that I might get hurt. May plano rin naman daw siya na sabihin sa'kin 'yon at iyon na nga ang nangyari. Inamin na niya sa akin kanina ang totoo.

Aaminin ko, sobra akong nabigla. Hindi ko na rin tuloy alam ang gagawin ko. Ang bigat sa kalooban at ang hirap para sa'kin na tanggapin ang katotohanan.

Malungkot ko namang tinignan ang mga binigay ni Kuya Samael sa'kin kanina na mga papel. Iyon ang adoption paper pati na rin ang result ng DNA test naming dalawa.

Pinagkatitigan ko rin ng mabuti yung litrato ko 'nong baby pa ako kasama ang isang babaeng katulong na buhat-buhat ako. Ito yung nakita kong picture sa office library ni Kuya 'nong isang araw. And he said that the girl with me in the photo is my real mother.

Siya talaga ang totoo kong ina.

Habang tumatagal ang pagtitig ko sa litrato ay hindi ko naman namalayan na pag-agos na naman ng aking luha. Naiiyak ako sa mga nalaman ko. Kanina pa ako iyak ng iyak at paniguradong mugto na ang mga mata ko.

Wala si Kuya rito, bigla na lang siyang umalis kanina after niyang ipaliwanag sa'kin lahat-lahat. Isa pa sa iniisip ko ang mga nangyari kanina. My goodness! Hindi mabura-bura sa isipan ko ang halikan naming dalawa. Muntikan pa na may mangyari sa amin.

Kada ipipikit ko ang mata ko ay ang imahe na 'yon ang nakikita ko. Malinaw ko pa rin na naaalala ang nangyaring mainit na eksena kanina lalo na kung paano niya ako halikan, hawakan at paglaruan ang aking dibdib. Masyadong taksil ang katawan ko! Paulit-ulit ko rin na naririnig na parang sirang plaka 'yong sinabi niyang mahal niya ako hindi bilang kapatid, kundi higit pa roon.