Oy ve yorumlarınızı bekliyorummm💙
İyi okumalarrrrrr🧡🧡🧡
_________________________________
YAZARDAN
Yine okulda 3. Derstelerdi. Ülkü'nün çok uykusu geldiğinden uyuyordu, Arda onu izliyordu.
Zeynep resim dersinde olmalarından dolayı en mutlu olduğu şeylerden birini yapıyor, resim çiziyordu. Emir ise okula geldiğinden beri şiddetli bir şekilde ağrıyan başıyla bugün Zeynep'e bile bakamamıştı doğru düzgün. Şuan ise kafasını sıraya koymuş baş ağrısından dolayı sakinleşmeye çalışıyordu.
Ege kulaklığı ile müzik dinleyerek İkra'yı izliyor ve aynı zamanda da onu çizmeye çalışıyordu. İkra ise odaklanmış bir şekilde resim çiziyordu.
Defne de çizdiği bilmem kaçıncı resmi biririp sıkıntıyla sesizliğe bürünen sınıfı izliyor ve çoğunlukla Kerem'e bakıyordu. Kerem de resim çiziyordu. Aslında çizemiyordu. Hayal ettiği gibi olmadığı için sinirlenmeye başlamıştı.
Zeynep odaklandığı resimden dikkatini ayırıp hâlâ başı ağrıyan, başını sıraya koymuş olan Emir'e bakıyordu. Uyumadığını biliyordu. Okula geldiklerinde zaten başı ağrıdığından diğerleri başının ağrıdığını öğrenmişti (cümlem şahane ya).
O mutlu mutlu resim çizerken en değer verdiği insanlardan birinin şuan mutlu olmaması onun da mutluluğunu alıyordu. Yavaşça ürkütmememeye çalışarak Emir'in koluna dokundu.
ZEYNEP: Emir, hâlâ çok mu ağrıyor?
Emir başını kaldırıp ona üzülen gözlerle bakan Zeynep'e dönünce sanki bütün acısını unutmuştu. Gerçekten ilaç etkisi vardı Zeynep'in Emir'in üzerinde. Ama bu kez gerçekten Zeynep'in bile geçiremeyeceği kadar çok ağrıyordu başı. Neden böyle olmuştu ki?
EMİR: Evet, acıyor hâlâ.
ZEYNEP: Offf napsak ki ya? Yemek falan yedin mi?
Emir başını salladı.
ZEYNEP: Geç mi uyudun? Gerçi öyle olsa bu kadar uzun sürmezdi baş ağrısı... Bi hastaneye gidelim hocadan izin alıp bence. İlaç falan verir en azından.
EMİR: Güzelim tamam ben giderim okuldan sonra, senin gelmene gerek yok.
Zeynep onu duymuyor hâlâ düşünüyordu. Aklına gelen fikirle Emir'e baktı.
ZEYNEP: Revire gitsek birşey yapabilirler mi? Yaparlar di mi? Hadi kalk gidiyoruz revire.
EMİR: Zeynep, güzelim tamam artık çok da ağrımıyor zaten.
ZEYNEP: Asla inanmam.
Zeynep hocaya dönerek hocanın duyması için sesini yükseltip konuştu.
ZEYNEP: Hocam, Emir'in başı çok ağrıyor tenefüse de baya var daha. Onunla birlikte revire gidebilir miyiz?
HOCA: Emir, iyi misin?
EMİR: Hocam neden oldu bilmiyorum ama başım çok ağrıyor.
HOCA: Tamam hadi gidin bakalım.
İkisi sınıftan çıktı ve revirin olduğu kata çıkmaya başladılar.
EMİR: Güzelim sen git sınıfa, ben tek başıma da hallederim.
ZEYNEP: Emir, hayır dedim. Geliyorum işte.
Emir yenilgiye başını salladı ve biraz sonra da revire geldiler. Ordaki görevliye durumu söylediler. Oradaki hemşire Emir'e baktığında (gözle bakmak değil ha lsmdlsöşx) konuştu.
HEMŞİRE: Kahvaltını ne zaman yaptın Emir?
EMİR: Okula gelmeden önce yaptım.
HEMŞİRE: Açlıktan dolayı görünüyor. Sanırım kahvaltını çok iyi yapmamışsın. Birşeyler yedikten sonra devam ederse hastaneye gitmen gerekebilir ama yüksek ihtimal açlık.
ZEYNEP: Çok teşekkür ederiz.
