OYSA -Texting-

• 1.9

Üstüme örttüğüm beyaz yorganı itekleyip yataktan yavaşça kalktım.
Pijama takımımın cebine telefonumu koyup parmak uçlarımda kapıya kadar yürüdüm.
Neydi bu korkum?
Hatice'ye yakalanmak mı?
Evet.

Kapıyı kapattığım için kendimi söverek kapıyı ses çıkarmadan açtım ve derin bir nefes verdim.
Sessizce yan odamın önüne geldim iki adımla. Dediği gibi açık olan kapıyı biraz daha açıp içeri girdim ve kapıyı kapattım. Sessizce.

Karanlıkta Berkay'ı görmeye çalışırken sarı led ışıklar yandı ve onu gördüm. Yatağında yatıyordu.
Gözleri bana bakıyordu.
"Beni bul diye açtım ışıkları."
Yavaş adımlarla yatağının yanına ulaştım ve kenarına oturdum.
"Ve buldum seni."
Gülümseyerek cevap verdiğimde bana kolunu açtı ve yanını gösterdi. "Gel yat yanıma."

İtiraz etmeden yana uzattığı kolunun üstüne yattım ve ona döndüm.
"Çok seviyorum seni." Diye mırıldandım.
Bir elim vücudumun altında kalmışken diğerini onun göğsüne koydum.
O da diğer elini göğsünün üzerindeki elimin üzerine koydu.
"Bende seni..." İlk kez söylemişti bana. Bende ona.
İtiraftı bu. Başka birşey değil.
"Birgün beni bırakırsan ne olacak?"
"Seni bırakmam ki ben. Neden öyle düşünüyorsun?"
Diye dargın sesle konuştum.

"Bilmem. Yürüyemiyorum biliyorsun."
"Beni kırıyorsun Berkay. Sana dedim ki ben seni böyle sevdim. İstersen olma ameliyat ben seninle böyle de yaşarım. Sıkıntı değil ki bu."

"Ruhun güzel Duru..."
"Seninki gibi Berkay..."
Gözlerim biraz sonra istemsizce kapandı ve son hatırladığım şey alnıma değen dudaklarıydı.

🌙

Bu kurgunun finalini yazdığımı söylemiş miydim?

Kısa olduğunu farkındayım ve sorry. 👉🏻👈🏻