Kapının Ardı

156 13 7
                                    

Kapıyı açtım ve içimde hala büyük bir korku vardı.Çok kötü kokuyordu bu odada sayamadığım kadar ceset vardı benim kurtulmam bir mucizeydi ama beni neden hala öldürmemişti bunu ona soracaktım .

"Beni neden bunlar gibi
öldürmedin ?"

"Çok soru soruyorsun "

"Bana cevap ver bunca insan burda ölüyken ben neden hala diriyim söyle neden "

Biraz fazla bağırmışımki beni o cesetli odaya kilitledi ve her yer çok korkunçtu ve kapıya vurmaya karar verdim .

"Kapıyı aç lütfen çok korkuyorum lütfen beni bu odadan çıkar nereye kilitlersen kilitle ama lütfen çıkar "

Diye konuştum ağlamaklı bir şekilde oda kapını arkasında olucakmışki kapıyı hemen açtı . Bana yemek verdi çok korktuğum için bolca su içtim çünkü annem her korktuğumda bana bardak bardak su verirdi . Ama onakr burda yok ve beni hiç aramadılar.

"Çok korktun mu Efsun?"

"Adımı nerden öğrendin?"

"Orası bende kalsın hadi sen artık bendensin bu kadar direnmen beni met etti . Benim adım Ateş artık bir takımız bunu kabul ediyor musun ?"

"Eğer sonunda ölmeyeceksem kabul "

"Orası beni sinirlendirmemene bağlı . Eğer kaçarsan ölürsün . Ben bu yarım saate gelirim burdan çıkma sakın ve rahat rahat düşün ."

"Tamam ."

Dedim ve o kapıyı kitleyip çıktı artık bir takımdık bu da demek oluyordu ki
artık bende insan öldürecektim ve bu beni çok korkutuyordu beni insanları insan öldürmeleri için okul okurken şimdi ben insan öldürecektim ama buna mecburdum .

Yarım saat demişti ama bir saate geldi ama yanında bir adam vardı elini ve ayaklarını bağlamıştı . Onu sandalyeye oturtup bağladı bende ağzını açtım ve onunla konuştum .

"Bağırma lütfen bu adam benide kaçırdı ve eğer onun huyuna gidersek bizi öldürmeyecek ."

"Tamam . Benim adım Bora senin ?"

"Benim adımda Efsun şimdi sus ve hiç konuşma sana yemek hazırlayacağım."

O sırada Ateş bağırdı .

"Efsun ben çok açım beni zehirlemiyecek bir şeyler hazırlar mısın?"

"Bir kere ben o kadar kötü yemek yapmıyorum."

"Onu görücez ."

Ben yemeği hazırlarken Ateş , Bora'nın yanına yanina doğru yürümeye başladı . Ama elinde bir şey vardı onu göremedim ve onların yanına gittim .Ve bağırdım

"YAPMA "



Bu arada yarında belki atarım sonra sınav haftasına giriyoruz atamayacağım . Görüşürüzzz

Ateşin Tutsağı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin