Bora'ya tam bıçağı saplayacakken onu durdurmayı başardım.
"Efsun sen napıyorsun biz bir takımız" dedi öfkeli bir şekilde Ateş .
"Ama ona işkence çektirmeden nasıl mutlu olabiliriz söylesene ." Dedim onu yatıştırır bir şekilde .
Yemeği hazırlamıştım onlarda sofraya oturdu . Ateş konuşmaya başladı.
"Beni şaşırttın güzel olmuş ."
Hiç bir şey demedim ve yemeği yedikten sonra Ateş oraları topladı iş birliğinin ne olduğunu biliyormuş.
Ve hala üşüyordum bu hiç geçmiyordu ve artık bunu ona söylemeye karar verdim .
"Şu petekleri açar mısın ? Çok üşüyorum."
Hiç bir şey demeden gidip açtı akıllanmıştı .Bora'nın yanına gittim ve bana çok sinirliydi ama ne yapabilirdim. Onunla konuştum.
"Bana kızgınsın "
"Olmamak mümkün mü ?"
"Özür dilerim gerçekten ama ölmemek için yapmak zorundayım kusura bakma . "
O benim suratıma öfkeyle bakarken ben kalbimdeki savaş ateşinde yanıyordum .
Bora'yı kurtarıp hayatımı riske mi atmalıydım yoksa kendimi mi kurtalmalıydım .
"Bora lütfen bana kızma ."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateşin Tutsağı
Horror"Sana dünyada cehennemi yaşatacağım" "Hah nasıl olucakmış o ?" Onun adı Ateş'di ben ise onun ateşinde yanmaya mahkum bir kibrit gibiydim....
