Cehennemi Dünya'da yaşamak

54 5 5
                                    

   Okul düşündüğümden daha hızlı geçmişti sanırım uzun zaman sonra okulun ilk günü garip gelmişti bana normalde okulla aram pek iyi değildir çünkü . Dersler bittikten sonra okul dolabımdan bir kaç eşya almam gerekti koridora ilerlerken ismim olan dolabı bulduktan sonra kapağı açmakla bütün eşyalar yere devrildi hangi akılla toplamamıştım ki hemen yere eğilip toplamaya başladım ve bir el gördüm bana yardım ediyordu refleks olarak onun eline vurdum sanırım artık biraz fazla tepki veriyorum son olaylardan sonra .

  "Ne yapıyorsun kızım"
 
  "Ay çok özür dilerim refleks olarak, yanlışlıkla ,istemeyerek, bilerek yapmadım  "

"Sakin ol bu kadar uzun açıklama istememiştim "

"Çok özür dilerim hadi toplayalım gerçi belki artık yardım etmekten korkuyorsundur"

O gülerken bende kendi halime sırıtıyordum çünkü aynı kelimeyi dört kere farklı anlamla söylemiştim.

"Yok be abartma elin biraz ağır o kadar "

"Konuşmada yardım et"

"Emir kiplerini sevmem yanlız "

"Gene mi özür dileyeyim"

"Hayır bu kadarı yeterli , bu arada tanışalım mı eli ağır olan kız "

Bu çocuk gerçekten yüzsüzdü gerçi benim onunla tanışma isteğini kabul etmem daha büyük yüzsüzlük olurdu çocuğa vurmuştum resmen ama bir arkadaştan zarar gelmezdi bence.

"Aloo daldın gittin kızım geri gel"

"Pardon , ayrıca bana bir daha kızım demezsen sevinirim senden küçük olduğumu yada benim ebeveynim olduğunu düşünmüyorum ve evet tanışabiliriz."

"Sakin ol tamam bir daha demem söz hadi bana kendini tanıt"

"Hmm ben efsun üniversite okuyorum gördüğün gibi ve tahmin edeyim sende üniversite okuyorsun
ben psikoloji bölümündeyim çünkü insanların dertlerini dinlemeyi ve insanlara ilaç olmayı çok severim , en sevdiğim renk mor hatta aşığım mor v e kahverengine "

"Aaa yeter kızım kendini tanıt dedim renge ilanı aşk ettin"

Kendimi kaptırmıştım ve o kahkaha içinde gülerken bir şey hatta iki şey fark etmiştim.

"Ben sana bir daha kızım deme demedimmi ve ismini söyler misin artık ?"

"Ağız alışkanlığı kusuruma bakma ismim de Burak ve evet bende üniversite okuyorum tahmin ettiğin gibi bende tıp bölümündeyim yani ikimizde yara saracağız ilerde öyle mi sen ruhen , ben fiziken "

Onun dediği bu söz beni çok etkilemişti ve ağzım açık kalmıştı sanırım gene dalmışım ki bana dürttü

"Sende ruhen bir şeyler var hadi anlat hayatımda hiç kimse bu kadar dalgın değildi."

"Bunu sana anlatmam için daha çok zaman var en azından bir birimizi biraz daha tanımalıyız lütfen beni anla "

"Tamam peki senin telefon numaranı alabilir miyim ?"

"Olur 0534*****"

"Teşekkürler akşam ararım müsait olursan "

" Bakarız "

"Hadi görüşürüz eve gitmem lazım "

"Görüşürüz "

Ben ona güvenmelimiydim bilmiyordum ama arkadaşız bunu biliyordum ve bu akşam onu arayıp iyice tanıyacaktım.

Eşyalarımın arasında benim olmayan bir kağıt parçası buldum ve şöyle yazıyordu. "sana cehennemi dünya da yaşatacağım" korkuyla fakülteden çıkıp hemen otobüse bindim ve kağıdı incelemeye başladım arkasında ateş yazıyordu zaten bunu ancak o yapabilirdi eve vardığımda bahçede birinin yürüdüğünü gördüm ve korkuyla kendimi yere attım...

______________________________________

Wuaaaaa en uzun bölüm pyahahahah iyi okumalarrrr yarın yeni bölüm atabilrimmmm bayayyaya

Ateşin Tutsağı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin