ငယ်ချစ်ပုံ​ပြင် - 竹木狼马 [Myanmar Translation ] Completed

အခန်း ၆၉

အခန်း ၆၉

ဆောင်းရာသီအားလပ်ရက်ပဲဖြစ်ဖြစ် နွေရာသီအားလပ်ရက်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဖုရိကျယ် အတွက်တော့  အချိန်ကတိုတောင်းလွန်းတယ်လို့ပဲ ခံစားမိသည်၊ အထူးသဖြင့် စာသင်နှစ်အတွက် လ​ပေါင်းများစွာကြာပြီးနောက်၊ ဆောင်းရာသီအားလပ်ရက်တုန်းကလည်း မျက်လုံးမှိတ်အတွင်း ဘာ​တွေဖြစ်နေလဲဆိုတာကို သူနားမလည်လိုက်ခင်မှာအားလပ်ရက်က ကုန်ဆုံးသွားပြီး၊ အခုနွေရာသီအားလပ်ရက်ကလည်း အလားတူပင်၊ တိုတောင်းလွန်း၍ ဘာမှ မကြာလိုက်သလိုပင်။

ဖုခွင်းက နေ့တိုင်း အလုပ်များတာကြောင့် သာ့ထုန်ကဆိုင်မှာပဲ တနေကုန် ရှိ​နေပြီး တခါတရံ ကုန်ပစ္စည်းတွေ ထွက်ဝယ်ရသည်။ ဖုရိကျယ်လည်း ဆိုင်လိုက်သွားပြီး  စာအုပ်ဖတ်တာနဲ့ ခွေးကို နေ့တိုင်း လမ်းလျှောက်​ပေးတာကလွဲရင် ဆိုင်မှာပဲ တစ်ချိန်လုံးရှိသည်။

လင်းယွမ်ယွမ်သည်ပင် နေရထိုင်ရ ကြပ်လာသည်၊ ရိကျယ်ကော၊ ဖုခွင်းကော ကျွန်မကို အလုပ်ထုတ်အောင် တမင်စီစဉ်​ပြီး လုပ်နေတာလား ?

ဖုခွင်းက ရံဖန်ရံခါတော့ တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက် အားလပ်ချိန်ပေးကာ  အနားယူပြီး ဖုရိကျယ်နဲ့ လျှောက်လည်ရင်း အရင်က ဆော့ကစားခဲ့တဲ့ မူလတန်းကျောင်းနဲ့ အမြဲသွားလေ့ရှိသည့် မြစ်ကိုပင် ပြန်သွားလေ့ရှိသည်။

" က​လေးဘဝက အကောင်းဆုံးပဲ။" ဖုခွင်းက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခေါင်းအုံးပြီး မြစ်ကမ်းစပ်ရှိ  အိပ်ကာ ကောင်းကင်​ကြီးကို ​​မှေးစင်းကာ​ကြည့်လိုက်သည်။

မြစ်ကျိုးက ပြောင်းလဲခြင်းမရှိသော်လည်း တံတားကိုတော့ ပြန်လည်တည်ဆောက်ထားသဖြင့် မြစ်ထဲတွင် မြေကြီးများ၊ကျောက်တုံးများက ဖုံးလွှမ်းနေဆဲဖြစ်သည်။ ဖုရိကျယ် ဆောင်းတွင်းကြီး မြစ်ထဲတွင် တိုက်ပွဲဝင်နေသော ဝမ်ကျစ်ချန် နှင့် ဖုခွင်းကို အမှတ်ရမိသည်။

"မကောင်းပါဘူး" ဖုရိကျယ်က  ရယ်လိုက်သည်။

"ဘာလို့လဲ" ဖုခွင်းက စဉ်းစားပြီး "ဘာလဲ  မင်းအရပ်မရှည်သေးလို့လား"

"မင်းကကော အခု မင်းပိုမထွားလို့မို့လား။" ဖုရိကျယ်က လှည့်ပြီး ဖုခွင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။