prince of my dream

25. İnce belimden kavra ve it beni karanlığa.

SELAMLAR OLSUN CANLARIM, BEN GELDİM :d HER ZAMANKİ GİBİ :)

Kırılma noktamız olacak bölüm budur arkadaşlar, uzun tuttum bölümü ve beklentiye girdiğimiz bu bölüm için, bölüm aralarında yorum, abartılı yorumlar görmezsem... yarın gece ben yokum arkadaşlar :)

hadi, iyi okumalar...

Ben... ben şimdi neden gidemiyordum oraya anlamış değildim. Öfke saçan gözlerimi baskılamak adına bir hayli çaba vermekle meşgulken elbette onun için endişelenmeyi bırakmıştım. Deli midir nedir? Uğraşsam bir daha bu kadar güzel olamaz veya onunla bu kadar yan yana güzel duramazdım ben. Bu duruma katiyen karşı çıkacaktım.

"Ne varmış benim bu halimde? Elbisem açık deme sakın bana. Bunu ben kendim isteyerek gardırobuma koymadım. Demek ki kraliyet için benim partiye giderken böyle giyinemem de bir sorun görmüyor. Asıl sebebi söyle sen bana Medusa," dedim ve köşeye sıkıştığından mı acaba elini benim belime attı. Dudaklarını ısırdı. Zorlanıyordu ya da zortluyordu. Karar sizin.

"Fazla açık göründü gözüme," dedi, eli halen belimde oyalanmaya devam ederken. Tabi ki onu işkillendirip oradan elini çekmesine sebep olmayacaktım. Salak mıydım ben? Bu adamı yoldan çıkarmam lazımdı. Kesinlikle arzumdan değil, onun bana olan hisleri ile onu bir güzel mort etmek içindi.

Yalanlarıma alıştınız, susunuz.

"Öyleyse gidelim mi artık?" Dedim dünya tatlısı bir Omega olmaya karar vermiş birisi olarak. Annem bu hallerimi görse gururdan dolayı ağlardı be. "İnsanlar benim hazırlanmaktan dolayı geciktiğimizi sanacaklar. Çok özendiğimi düşünmelerini istemiyorum." Diyerek, put kesilmiş adamı hareket ettirmeye çalıştım. Her an cayacak gibi kararsız duruyordu. Ama eli, çok ciddilerdi. Çıplak belimin üzerindeyken yani.

"Pekâlâ," diyerek sonunda bir hareket kazandı ve yüzüme bakmayı kesip karşıya baktı. Derin bir nefes aldı. "Gidelim."

Gittik. Ben ve onun eliyle. Çünkü bizi bekleyen araca oturana kadar o el hep üzerimdeydi. Biraz umutlandım yalan olmasın. Yanında otururken kafamda senaryolar kura kura bir çeşit olurken, telefonuma Yoongi tarafından gelen mesajlar üzerine hayal dünyamdan ufak çaplı bir acil iniş yapmak zorunda kaldım.

"Taehyung'a yüzme bilmediğini hemen söyle." Diye mesaj atmış, daha mesajı yeni okudum ki tekrar bana bir mesaj daha yolladı. "Jimin sudan korkuyormuş."

Kankamın şeytanlığından şüphem yoktu ama ne yapmak istediğini anlayamıyordum tabi ki. "Ben niye rezil ediyorum şu anda kendimi? Yüzmeyi bile bilmediğimi bilirse biz balayına nasıl giderdik sahile?" diye mesaj attığımda ilk görüldü yedim, sonrasında bana küfreden uzun bir mesaj salladı. Ardından, "Sen eğer bunu yapmazsan hiç balayına gidemeyeceksin aptal!" dedi ve ben vardır bunda hile hurda diyerek, tamam, deyip yanıtladım ve telefonu kapattım.

Çünkü Medusa benim kimle mesajlaştığımı görmek için merakla bakıyordu.

"Sınıftakiler yazmış," dedim bana bakan gözlerini yakaladığımdan. Omzunu silkerek, "Merak etmiyordum," dedi, bir tane yumruk atacaktım yüzüne yapışıp kalacaktı kapının ağzına. Şunun her boku yapıp burun kıvırması yok muydu, çıldırtıyordu adamı.

Ama şu an önemli olan bu değildi. Hiçbir fikrimin olmadığı planlardı önemli olan.

Benim Yoongi'nin benden söylemek istediği şeye nasıl girizgâh yapacağımdı. Bakınız çok hızlı düşündüm, on dakika falan. Sonunda aklıma bir şey geldi.

"Taehyung..." dedim ve ben onun ismini söylediğimde, özellikle ortam bu kadar sessizken bir garip olmadı değil şimdi. "Oradaki ortam nasıl? Ben merak ediyorum. İlk defa bu tarz bir partiye gideceğim," diye dert yakınırken o bana ilgiyle bakışlarını kaldırdı., "Niye daha önce nasıl partilerde bulunuyordun?" diye sorduğunda cevabımdan ilginç bir şeyler duyacak sanıyordu. Hayır havalı bir şekilde de sormamıştım. Pat diye, "Ev partileri işte. Çekirdek, cips, kola olanlardan," dediğimde bana çok ama çok garip bakış attı. Sanırsın her sene Coachella'ya katılmışım da bu sene mali krizlerden dolayı katılamamıştım. Ben bile garipsemiyordum yaşadığım hayatı sana ne oluyordu kocişkom.