TUTSAK

BAŞLANGIÇ

Hayatımda yepyeni başlangıçlar yaptığım ilk geceydi. Aylardır ayrı eve çıkma isteğimi annem biliyordu ve benim için önemli olan sadece oydu. Zaman geçtikçe onlarla aynı evde yaşamak benim için zor oluyordu. Eve gidip eşyalarımı toplamaya başladığımda zil çaldı. Çok sevgili abim ve müstakbel eşi yemeğe gelmişlerdi. Hiç istifimi bozmadan eşyalarımı toplamaya devam ediyordum. Hazırladığım bavulları kapının oraya koyduğum için Emre ve Elif'te görmüştü.

-Aa  Yaren, hoş geldin demek yok mu yengecim?

- Yenge falan, şey gibi duruyor koca meraklısı kadın imajı veriyor sende. Altınların yok mu canım niye doldurmadın hiçbir yanını?

- Sonuç olarak onlar benim, bende kendime yatırıp yaptım canım. Hayalim olan arabayı aldım. 

- Hahahaha. Ya gerçekten şaka gibisin. Hayatın boyunca hiçbir noktaya gelmemişken, hayatındaki insanın ailesinin parasıyla gelip bana diyorsun ki hayalimdeki araba. İnşallah nikaha kadar ayrılmazsınız da hayalindeki araba elinde patlamaz. 

- Amaan, sen nerelere gidiyorsun gene. Yoksa düğünde olmayacak mısın?

-  Bu seni hiç ilgilendirmez ayrıca sizin düğününüzü ölüm döşeğinde olsam bile kaçırmam. Senin güzelliğini arka planda tutacak göz var bende biliyor musun? Bak bakayım, evet evet ta kendisiyim.

''Gençler hadi sofraya soğutmayalım yemekleri.''

'' Yaren'de ayrı eve çıkacak bakalım hayırlısıyla. Kendi ayakların üzerinde durduğunu görmek o kadar mutlu ediyor ki beni annecim.''

- Tek başına bir ev geçindirebilecek misin sen kardeşim, daha kendi odana sahip çıkamıyorsun.

- Yani tek başıma çıksam neyse hadi biraz haklısın derim ama Ersin'le çıkacağım için öyle olmayacağımdan emin olabilirsin abicim.

Boğazına kaçan suyu öksürükle geçirmeye çalışırken gözlerini bana dikti.

- Ersin'le derken, anlamadım?

- Ersin'le çıkacağım aynı eve yemekten sonra almaya gelecek beni bu gece kendi evimde olacağım.

-  Saçmalama Yaren. Anne, baba buna nasıl tamam diyebilirsiniz anlamış değilim.

- Saçmalayan ben miyim? Sanki sen aylarca eski kız arkadaşınla aynı evde yaşamadın gibi gelip bana neyin hesabını sorabilirsin ki. Ayrıca 2 yıl öncede böyle bir durumla geldiğimde  tek kelime etmemiştin. Şimdi me değişti? Evlilik arifesi senin mental nanay herhalde.

Elif'in Emre'yi  hiç tanımadığı bir kez daha belliydi. Biz konuşurken hemen ortaya atlayıp bunu neden bilmediğini sorgulamaya başlamıştı. Ah kuzum kıyamam. Daha bilmediğin neler var neler. 

- Size afiyet olsun. Ben odama çıkıyorum bir kaç halletmem gereken işim var.

Arkama takılıp gelen Emre'nin başındaki damarlar meydandaydı. Ya sinirli hali böyle olurdu, ya da...

- Yaren, ben sana daha sabah ne söyledim,  sen şimdi ne yapıyorsun. Kafayı mı yedin sen, Ersin'le aynı eve çıkmak ne demek ya?

- Emre sen bana bu şekilde neyin hesabını sorabilirsin, sana ne ya? Hayırdır yani kim olarak hayatıma bu kadar müdahil olabilirsin.

- Her şeyi geçtim abinim ben senin bilmem farkında mısın, bir erkekle aynı evde kalmana göz yumamam.

- Ne o yoksa sen konu Ersin'le olduğu için mi rahatsızsın bu kadar? Yoksa onun altında senin altında inlediğim gibi inlerim diye mi korkuyorsun ya da bedenimin her noktasına dokunmasından mı korkuyorsun?