💰Money04💰

1.6K 45 9
                                        

Leonel Adue

It's been hours eversince she left and until now there's no sign of her coming back.

Nakailang buntong hininga na rin ako kakahintay sa kanya pero kahit ata ilabas ko na lahat ng hangin sa katawan ko ay hindi pa rin siya dumarating.

Does she really think I will let her slide like that? Hindi ganoon kadali ang kumawala sa akin. Kung hindi man siya babalik sa akin ngayon ay hahanapin ko siya. Kahit saang parte ng mundo pa siya magpunta.

Kumunot ang noo ko ng matanaw ang papalapit na kotse sa kinaroroonan ko. From the sound and for the sight of it alam ko na kung sino ang paparating. Its her.

Para akong nabunutan ng tingin ng huminto ito sa harapan ko. She really came back.

I stayed from where I am at hinintay siyang bumaba.

Pinatay niya ang makina ng sasakyan ko at tumunog ang lock ng pintuan nito senyales na binubuksan na niya ang pintuan ng driver seat.

My vision became slowmo as she goes out from the car. Parang huminto ang oras na pati paglingon niya sa akin ay bumagal.

The tip of her lips rose up as she gave me a smirked. She just stole my gun and even my car but its seems that she's starting to steal me too. Ang lakas ng loob niyang ngisihan ako. Well—if she's going to steal me I'm going to willingly give myself to her.

Napatawa na lang ako sa isip ko dahil sa mga pinagsasabi ko sa sarili ko. I can tell that I'm still sane but because of her it's seems that I'm going insane. Shanaya Liliana Arkande. I only hated her surname... it doesn't suit her. I don't mind if she's  the only daughter of that old hag. It doesn't matter. It's annoying me but I'm going to change that.  My surname suits her better.

Shanaya Liliana Duncande

"Pshh... anong nginingisi mo Jan? You should see yourself. Para kang tanga."

Nagpantig ang pandinig ko dahil sa sinabi niya. What the— pambihira!

I was known underground a person who is near to change the throne of lucifer in he'll tas tinatanga lang ako ng babaeng 'to.

Napabuntong hininga na lang ako bago siya muling tiningnan ng deretsyo. Pambihira. Kung ibang tao lang 'to kanina pa 'to nakahandusay sa kalsada habang naliligo sa sarili niyang dugo.

Pero pambihira... iba siya!

"Here, sorry for stealing it. Especially your car. Ipapa car wash ko na lang."

She tossed me my gun and even the key of my car. My eyes almost buldged out when I saw blood on my hands. Wala pa akong pinapatay maghapon.

There's a trace of blood both of my key and to my gun. Agad kung ibinalik ang tingin ko kay Liliana ng mapagtanto ang isang bagay.

Fck. I like blood. I really do. I love seeing blood flowing out on someone's body. I like it when I saw someone laying on the floor bathing on its own blood. Pero... t*ngina!

My heart was rapidly beating as I realise that it's not just a blood from random people. Pinilit ko pang kumbinsihin ang sarili ko na dugo ito ng mga taong naka inkwentro niya papunta sa kapatid na sinasabi niya pero sht. Seeing how pale she is?

Nataranta akong lumapit sa kanya ng unti unting pumikit ang mga mata niya habang hinahakbang ang mga paa niya.

Before she could hit the ground, agad ko siyang nasalo.

"Hey, Liliana!"

I tried to wake her up using my shaky voice. Nanlalamig din ang mga kamay ko habang tinatapik tapik siya. Just by watching her in my arms while blood started tainting my hands along my shirt its triggering my past memories I was trying to forget.

She's not responding...
There's no response at all. Nagsisimula na akong mawalan ng control sa sarili ko. My body is starting to shake on its own. Nanginginig pati ang mga tuhod ko pero pinilit kung tumayo habang buhat buhat siya.

I immidiately hoped in inside my car and to my surprise there's a lot of blood on the driver seat. Pero lalong lalo na ang manobela. Napangiwi ako ng mg sariwa pa ang dugo rito.

Please... don't die on me.

Liliana

I slowly opened my eyes when I felt something cold on the top of my forhead. Sinubukan kong bumangon pero agad rin akong nawalan ng lakas.

Naramdaman kung may humawak sa akin para pigilan ako sa pagtayo pero hindi ko maaninag kung sino.

My vision was completely blurry walang malinaw. I can only see light effects.

Anong nangyayari?

Oh, I remember...
Agad akong napatawa ng mahina ng maalala kung anong nangyari. But then, the taste of a rusty liquid came up to my mouth causing for me to puke.

"Sh*t, Liliana, stop laughing!"
Oh? It's Adue... naramdaman ko ang mga kamay niyang umaalalay sa akin. But I'm too weak to talk nor to move. Kaya hinahayaan ko na lang siyang alalayan ako.

"Celestina, grab me a towel on the drawer, please!" Pasigaw na Saad niya sa kung sino man ang tinatawag niyang Celestina.

Celestina? That's a nice name. It's sounds like celestial.

"H-hey, hold up. Don't lose your consciousness. " rinig kong saan niya.

"I wanna rest." Nanghihinang Saad ko sa kanya.

"No, don't close your eyes."

He sounds desperate. I wonder what's going on on him. Hindi ko makita ang mukha niya. My vision was still blurry.

"Let me rest a little, Adue. Huwag kang oa. Hindi pa ako mamamatay." May halong Inis na Saad ko sa kanya.

My body is too weak but he's getting on my nerve.

"And do you really think I will let you die?" Naiinis na tanong niya sa akin. "You owe me a lot of explanation, so bear yourself."

"Hindi pa nga ako mamamatay—"
Naputol ang sasabihin ko ng nalasahan  ko ang pammilyar na last ng kalawang sa dila ko. Sh*t did it cost a severe impact?

Can't believe at the very last moment of his consciousness nagawa pa niya akong puruhan.

"Sabing tumahimik ka na lang eh. I'm gonna open up your wound to take out the bullets. Don't lose your consciousness. Wala tayo sa hospital." Adue said.

He's trying hard to maintain his cool but it's so obvious that his panicking. What is he panicking though? Hindi ba dapat ay sanay na siya sa mga bagay na ganto?

"H-hey! I told you to stay awa—"







Love over GunTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon