Love over Gun

💰Money 45💰

Hindi ko naisip kong ano pa ang pwedeng mangyari sa loob ng tatlong oras na wala parin sila. Nakatingala lang ako sa kisame habang iniisip lahat ng nangyari sa araw na ito.

Panay rin ang tingin ko sa selpon umaasang may tatawag kahit isa lang sa kanila.

"Please, be safe-- " hindi ko na naituloy ang gusto kong sabihin nang makaramdam ako ng mabigat sa damdamin ko.

Napahawak ako sa may dibdib ko. My heart was beating strangely. Im scared what happened to them?

Leonel Adue

"Aba hindi ko inasahang totoo nga ang mga haka haka." Sinalubong ako ni Syto pati ang mga tauhan niya sa isang abandonang gusali. I saw Angie laying on the cold floor at wala ng malay. Hindi rin maganda ang lagay nila Esto. Andami nila.

"Wheres Shanaya, Mr. Duncande?" Nagpakita mula sa dilim si Don Arki. May hawak itong sigarilyo habang nakatingin sa direksyon ko. "I never expect that you will have a relationship with my daughter? It seems that she manage to manipulate you."

Agad nag-init ang ulo ko dahil sa sinabi niya.

"Shut up. Don't run your mouth here Don Arki. And dont call Liliana your daughter." malamig na turan ko sa kanya. Nginisian niya ako at naglakad ito papunta sa tabi ng ampon niya.

"Liliana? " tumawa siya ng malakas na ikinakunot ng noo niya. "Its been a long time since i heard someone call that name." bumuntong hininga siya bago ako tiningnan ng harapan.

"Do you know who originally own that name?" hindi ako sumagot at hinintay lang siya na magpatuloy. "Thats my wife's name. I cant believe that brat still use that. Hindi ko alam kung bakit pumayag pa akong ibigay sa kanya ang pangalan na 'yan. Matapos niyang nakawin lahat sa asawa ko. Life, identity and now her name."

Walang lumabas ni isang salita sa akin. Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi ng papa ng asawa ko. How dare he to accuse my wife like that. Does he even considered hisself a father? HOw dare them to treat my liliana badly.

Magsasalita na sana ako ng hindi lang ako makarinig ng putok ng baril hindi kalayuan sa kinaroroonan namin. Napalingon ako sa direksyon ng mga kaibigan ni Liliana and to my surprise Dylan was holding a gun so do as Yuna and Esto. Nakatutok ang mga baril nila sa iisang tao.

Agad naman na alerto ang mga tauhan ni Don Arki at tinutukan din ng baril ang tatlo.

"Tangina! Do you even considered yourself her father?! Alam mong hindi totoo ang mga sinasabi mo sa kanya!" Sigaw ni Yuna.
Esto and Dylan gritted their teeth. "Wala siyang ninakaw o kinuha sa asawa mo. HIndi niya kasalanan na pinabayaan mo ang asawa mo habang nanganganak siya! Do you even know what your wife and daughter gone through?!"

Nagulat ako nang takpan ni Esto ang bunganga ni Yuna. Why are they stopping her...

"Oh, Right!" mapaklang tumawa si Yuna at tinanggal ang kamay ng kapatid sa balikat. "You dont deserve to know at all. Alam mo kung bakit? Dahil wala kang kwenta!"

"You bitch anong sinabi mo?!" Ambang lalapit na ito sa direksyon ni Yuna kaya naman agad kong inilabas ang baril ko at pinaputuan ang unahan niya.
They look shock and when they turn to my direction para silang nakakita ng multo. They forgotten that I'm still here...

"Step back, Don Arki."malamig na utos ko na ikinairita niya.

He was about to point me his gun kung hindi lang kami nakarining ng sunod-sunod na pagkasa. Napangisi ako.
"Try me and you'll beheaded."

Pagkasabi ko non ay sunod sunod na palakpak ang narinig namin mula sa likuran ko. I know who it is. Im sure it's him...Limuel.

"Gosh, I really thought I'm late." masayang ani niya. Naramdaman ko ang presensya niya sa tabi ko.

We already predicted that he might do this. Moondrel is an organisation kaya sigurado ako na hindi lang iilan ang mga taong dadalhin niya rito. Tuso sila. Pero mas tuso ako.

I called everyone on my organisation. Mas triniple ko pa ang dami kaysa sa kanya. and now They are being sorrounded.

"What's the meaning of this?!" parang baliw na nagsisigaw si Don Arki habang mahigpit ang pagkakahawak sa ulo.

"Seems that you understimate me." nakangising turan ko at naglabas ng sigarilyo. Humithit ako rito at preskong lumapit sa kanila.

"Syto what are you doing! Shoot him!" Don Arki shouted as he stepped back along with his adopted son. Parehas silang umaatras na mas nagpalawak pa ng ngisi ko.

"Shoot Him!"

Syto fired the gun at tumama iyon sa may balikat ko.

"Leonel!" I heard Limuels voice and even Lilianas comraids shouted my name.
Pero hindi ko ininda ang tama ng baril.
Mas binilisan ko pa ang paglapit sa kanila.

"Y-you! y-you're a monster!" nagdedeliryong sigaw ni Don Arki ng makitang wala akong ibang naging reaction. Syto fired another bullet. and it goes to the same direction. Sa may kanang dibdib ko.

I didn't let Syto fired another one and I smash his head and took out the gun. Isinunod ko si Don Arki at sa mabilis na panahon ay parehas na silang walang malay.

"Bring them to our underground teritory. Even his people." utos ko na agad naman nilang sinonod.

Napahawak ako sa banda kung saan ako tinamaan ng bala. Hinawaka ko iyon and its bleeding so much.

Tumunog ang cellphone ko kaya dali dali ko iyon inilabas.

"A-Adue..." Halos nanlamig ang buong katawan ko ng marinig ang nanghihinang boses ni Liliana mula sa kabilang Linya.

"BAby, whats happening?!" Kinakabahang tanong ko.

"A-Adue...I-im bleeding please return here..."

Agad akong lumabas ng abandonang bodega at dumeretsyo sa kotsye ko. hindi ko na inabalang lumingon pa sa mga taong nagtataka kong anong nangyari. I know they heard it.

"Shit, baby, wait for me!"

Dahil sa sobrang kaba ay halos manginig na ang buong katawan ko. Hindi ko rin ininda angkirot na nararamdaman ko sa may balikat at sa may kanang dibdib dahil sa sobrang pag-aalala.

Nakarating ako sa hideout nila agad akong bumaba mula sa sasakyan. I didn't even mind turning the engine off or closing the door.

All I care is to be with Liliana....

Liliana

Halos takasan na ako ng kaluluwa ko dahil sa sobrang takot. Hindi pwede 'to...

"Please, baby, kumapit ka please!" I begged and try to stop my tears from falling.

Hindi ko alam kung bakit bigla na lang akong nagdugo. Hindi ganon karami ang dugo na umaagos sa may hita ko pero natatakot ako.

HIndi ko kaya...Please, kumapit ka please...

Nagdidilim na ang paningin ko mg biglang bumukas ang pintuan... Hindi na ganon kalinaw ang pandinig at at paningin ko pero sigurado ako kung sino ang dumating.

"A-Adue..."

"Please, kumapit kayo, I'll bring you to the hospital..."

Naramdaman ko ang ppagangat ng katawan ko sa ere pati ang pagsakay namin sa kotse niya. I still haven't lose my conciousness... pero hindi ganon kalinaw ang nakikita ko.

"Adue, what is this?" hindi ko maiwasang tanong ng dumampi ang kamay ko sa may kanang dibdib at balikat niya. I heard him hissed with pain kaya agad kong napagtantyo kong ano iyon.

"Shh... dont mind it,baby. Im okay..." garalgal ang boses na sabi ni Adue sa akin.

"Sina Angie?" hindi ko maiwasang tanong.

"They're fine now, baby... so dont worry too much... Are you in pain?" nagaalalang tanong niya at hinaplos ang may tyan ko gamit ang kanang kamay niya. He was driving using his other hand. I know it cause i can feel it. Nakasandal ako sa may dibdi niya.

"Please, Kiddo... kumapit kayo kay mommy..."