Love over Gun

💰Money 17💰

Matapos ang kaganapan ngayong araw ay nakauwi  na kami sa bahay ni Adue. Nakatulog pa si Celestina sa byahe dahil sa sobrang pagod.

I can say that it wasn't that bad for an experience. May parte sa akin na in-enjoy iyon. Pero may parte sa akin na iniisip na what if pagkatapis ng kasiyahan na ito ay may mangyayari na namang hindi masaya sa pakiramdam.

Hindi ko alam kung ako lang. Sa tuwing nakkakaramdam ako ng kasiyahan sa panandaliang panahon meron kaakibat iyon na hindi magandang mangyayari.

Kaya kahit may mga bagay sa akin na nakakapagpasaya sa akin ay pinipigilan ko ang sarili kong makapag enjoy.

"Pakibukas ang pintuan, please."

Kahit hindi iyon sabihin ni Adue ay ginawa ko ng kusa.

Buhat buhat niya si Celestina hanggang makarating kami sa kwarto ni Celestina. Tinulungan ko siyang bihisan si Celestina at tinanggal ang cone na desenyo na nasa buhok niya habang si Adue ay tinatanggal ni Adue ang mga sapatos niya.

Kumuha ako ng pamunas at tubig si adue at pinunasan ang kamay at paa ni Celestina. Siya rin ang nagpalit ng damit niya. Nakakamangha at parang kabisadong kabisado na niya ang ginagawa niya.

"Where's your parents?" Natigilan si Adue sa ginagawa dahil sa tinanong ko.
Itinaas niya ang tingin para pantayan ang paningin ko.

Dumaan ang lungkot sa mga mata niya habang nakatingin sa akin. Hindi siya agad sumagot at iniligpit muna ang lahat at kinumutan si Celestina.

Bumuntong hininga ito at dahan dahang hinarap sa akin ang katawan niya.

Nanlamig ang buong katawan ko ng unti unti niya akong abutin at hinila papalapit sa kanya.

He pulled me into a hugged. I dinin niya ang mukha sa leeg ko bago magsalita.

"They're dead." Hindi ko alam kung paano pa ako ulit magsasalita dahil sa sagot niya.

He tightened his embrace on me. Walang kumibo o nagsalita sa amin. He just remain hugging me. He was hugging me as if his been waiting for someone to cry on too.

Narinig ko pa ang pagsinhot niya. I can't feel any sticky thing on my neck it's obviously that he was trying to stop himself for crying.

Hinawakan ko ang likod niya at marahan iyong tapikin. Nang una ay nagdadalawang isip pa ako.

"Sorry for that?"

Nahimigan ko ang mahinang pagtawa niya bago ako binitiwan.

"It's not your fault. You're not the one who killed them so you don't need to apologise."
Mahinang ani niya at tangkang aalis na.

May parte sa akin na gustong malaman pa ang ibang impormasyon tungkol sa bagay na iyon at lalong lalo na kung sino ang pumatay.

Leonel Adue

Napahinto ako sa paglalakad ng maramdaman ko ang paghila ni Liliana sa laylayan ng suot kong damit kaya naman ay walang pagaalinlangang liningunan ko siya.

Ayokong pag-usapan ang tungkol sa mga magulang namin ni Celestina at kung ano pang mga detalye patungkol doon pero ng siya ang magtanong pakiramdam ko ay may taong concern pa sa nararamdaman ko.

I'm not expecting so much from her pero no'ng ibalik niya ang yakap ko sa kanya ay parang binabalot ng malambot na kumot ang puso ko.

"I-i, I want to know more..."

Pslihim akong napangiti dahil medyo mahina ang pagkakasabi niya ng mga salitang iyon pero sapat na sa akin para marinig. I want to tell it to her. Gusto kong malaman niya lahat ang tungkol sa akin pero hindi muna ngayon. Ayoko ng bagsakan. I want it slowly... I want to take the time so that she won't easily forget me.