Love over Gun

💰Money07💰

"Buzz, buzz..."

Agad kaming napalingon sa small drawer nang may tumunog mula roon.

A small silence prevailed between us and only the buzzing ringtone of my phone is the only thing that can be heard.

Sabay kaming napatingin sa isat isa matapos mamatay ang tawag at muli itong umingay ulit.

"Don't you think you should let go of me now?" Mahinahong tanong ko sa kanya na ikinailing niya habang binabasa ang pangibabang bibig.

"Shit" He cursed under his breath.

Unti unti siyang umalis sa ibabaw ko at pinakawalan na ang kaliwang kamay ko na hawakhawak niya kanina pa.

He took a glance to the screen of my phone and suddenly click his tounge. Pinanood ko siyang pulutin ito bago I abot sa akin habang nakaiwas ang tingin.

Agad ko naman itong inabot at unti unti ng umupo mula sa pagkakahiga. Tiningnan ko muna ang caller bago ko iyon sagutin.

"Dylan." I called out.

"Master, asan kana? Apat na araw ka ng walang paramdam ah."

Napakunot ang noo ko ng marinig ang boses ni Dylan mula sa kabilang linya.
Teka, apat na araw? Nang mapagtanto ko ang ibig niyang sabihin ay bumaling ako kay Adue na ngayon ay nakatitig sa akin ng seryoso. He was biting his lower lips while looking at me. Kaya naman ay napabuntong hininga ako bago ituon ulit ang atensyon kay Dylan.

"Tell Yuna to manage you all for a while. I'll be gone in a short period of time. May aasikasuhin lang." Pagkasabi ko non ay narinig ko ang boses ni Yuna mula sa kabilang linya. Oh, good they are together.

"Master, return ASAP. Hinahanap ko na ni Don Arki." Kumunot ang noo ko ng banggitin nito ang pangalan ng papa ko.

Hindi muna ako sumagot para makapagisip ng sasabihin pero nagsalita ulit si Yuna mula sa kabilang linya.

"Don't tell me it's you who send Syto to the hospital?" Tanong nito na agad ko ring ikinatawa.

"Hospital, what?" Umilingiling ako habang pinipigilang huwang matawa.

"Yes, you should have witness how frustrated your father is. Halos magwala nga siya rito sa Hide out para lang makita."

Mapakla akong napatawa ng dahil sa sinabi ni Yuna. Oh god, how to be Syto... Mabuti pala at pinuruhan ko ang gagong iyon.

Medyo masakit sa apdo na ako yung totoong anak pero sa iba sila nagaalala.

At talagang nag-effort pa siyang hanapin ako sa hide out para ano? Parusahan?

"Ganon ba? Hahaha, mabuti pala at hindi ako Jan dumeretsyo." Mapakla akong tumawa bago muling matauhan. Napakuyom ako ng kamao dahil sa sama ng loob. I'm frustrated.  My blood is boiling just thinking of Sytos' image flashing on my mind.

Nahigpitan ko pa ang hawak sa selpon at natauhan lang noong narinig ko ang pagbitak.

I sigh heavily as I looked at the screen. Tinitigan ko iyon at panandaliang tumigil. Silence stayed on us for a moment. Yuna knows about the situation I have. And I appreciated them staying by my side all this time.

"Where's Dylan?" I asked when I remember about that time kung bakit ako pumayag na saluhan si Syto noong gaming iyon.

Narinig ko ang pagtawag ni Yuna kina Angie para ipahanap si Syto. Pambihira! Saan na naman ba nagsususuot ang siraulong iyon.

"Yes, bebekes? Ang bilis mo naman mangulila sa akin." Malambing na sambit nito sa akin mula sa kabilang linya.

"Tigilan mo ako sa kalandian mo Dylan. How's my Drew?" Deretsyang tanong ko sa kanya at binalewala ang pagmamaktol noya sa kabilang linya pagkatapos ko siyang barahin.

"He's fine. Hindi ako makapaniwalang nauto ka ng ganoon ni Syto." Bumuntong hininga ako at inako ang sinasabi niya.

He was right. But you can't blame me though. Sinabi ba naman niya sa akin na nasa kanya yung aso ko. At sasabihin niya lang sa akin kapag sinaluhan ko siya sa dinner.

Timang na kung timang pero mukha siyang nasa good mood that time kaya hindi ako nagdalawang isip na sabayan siya. At mas lalong hindi na ako nagtaka dahil nasa isang Public restaurant kami that time.

Hindi ko alam na inutusan niya ang mga galamay niya para palitan ang mga kusinero sa restaurant na 'yon.

And when I ordered my dish hindi ko alam na ang mga pagkain at inulin na kinain ko ay may halong droga.

My body isn't familiar with drugs. I don't take drugs. Kaya ganon nalang ang epekto sa akin ng landrien.

It was a drugs that originally formulated by the business that my father runs. If you've take even just a small amount of tge powder you'll become dizzy, your vision will become blurry and your body will felt weak.

Manghihina na parang hindi mo na maramdaman ang buong katawan mo.

Saka ko lang napagtanto na kaya pala ganon na lang ang ganda ng mood niya ay dahil sa plano niya. After he noticed that I've been already affected by the drugs. He told me where my dog Drew can be found. At kaunting oras nalang ang natitira para maisalba ko yung aso ko.

He told me that he planted a bomb to that place na kaya nagmadali akong pumunta sa lumang gusali malapit sa masementeryong lugar ng Tando Manila.

And that's where I've ruined a transaction. When I arrive there there's a lot of men wearing a black suit while holding a lot of suitcase. Dahil sa panghihina ay hindi ko napansin na maraming nakaparada roon sa labas na mga sasakyan.

I was only thinking about saving Drew, my dog. The reason why I lost my guard. My defense became defenseless. And the drugs is too strong to manage.

Hindi ko namalayan na nasira ko yung transaction. I tried to fight back when Adues people are the only one remaining on that old building dahil nakaalis na ang mga ka transac nila tangay tangay ang mga baril na pag aari nila Adue.

Leonel Adue

She put down her phone as she turned her attention to me.

Mabuti naman at naisipan na niyang bigyan ako ng atensyon? Kanina pa siya sa kausap niyang Dylan na yan.

I can't clearly hear what they are talking about but I heard some. Like how she was set up buy his brother. In the first place it wasn't really her intention to ruin our transaction.  And I don't know if I will feel relief or disappointed. Dahil kung hindi siya sinet up ay hindi ko siya makikilala.

Somehow, that event was a blessing in disguise.

Walang nagsasalita sa amin hanggang sa nakita ko kung paano siya bumuntong hininga. Bago ulig tumingin sa akin.

"Adue, let's continue our deal." She said with full of determination in her face.

I tilted my head to look at her waiting for her next word. Her face look angelic but there is something dark that can be seen right in her eyes. She's like a mystery. A puzzle. I want to know more about her.

"Let's have a deal on how to take Moondrel down."
My brow arched as she spoke those words in my face. Her face was full of anger while saying those words.

I was thinking things until now. Iniisip ko na kung ano takaga ang gusto niya. And it make me surprise. I never thought that she was asking me for a deal on taking Moondrel down.

Interesting....