Love over Gun

💰Money 49💰

This chapter is specially dedicated to nini_kol thank you for reading! (Sorry need to mention you for awhile I'll fix the dedication later.)

Tagaktak ang pawis ko nang malipungatan ako mula sa isang bangungot. Napahawak ako sa magkabilang tenga ko para takpan ito. Eversince that night hindi na nawala ang boses niya sa isipan ko.

It's like he was whispering my name continuously.

I heard him everywhere. Hindi ko alam kung napa-paranoid lang ako pero parang lagi siyang nasa gilid-gilid sinusubaybayan ang bawat galaw ko.

Nanginginig ang buong katawan ko sa tuwing naririnig ko ang boses niya.

Halos mapatalon ako sa gulat nang May humawak sa may likuran ko.

"Hey, are you okay?" Adue asked using his husky sleepy voice. Mukhang naalipungatan din siya sa biglaang pagbangon ko.

Agad ko siyang tinanguan at sinundan ang katawan ko sa dibdib niya ng yakapin niya ako. It's alway been our routine. Every night everygime we sleep lagi na lang kaming nagigising.

It's still 2 am. At dapat mahimbing ang tulog ni Adue dahil may pupuntahan siya bukas pero eto ulit siya. Napupuyat dahil sa akin.

"You don't look okay to me, baby? Should we go to a doctor? Nag-aalala na ako baka mapano na kayo." Bulong niya habang hinahablos ang tyan ko.

There's a bump in there already. Kaya sa tuwing hinahplos niya ay parang nageenjoy ang mga kamay niya dahil para lang siyang naglalaro.

Napalabi ako habang pinagmamasdan ang mga kamay niya sa tyan ko.

Ang bilis nilang lumaki. I can't believe it's just turning three months malaki na. Gaya ng sinabi ng doctor hindi lang isa ang nasa loob kaya siguro ang laki na kahit magtatatlo g buwan pa lang.

"Ayus lang ako, Adue. The babies are fine too. I know it because I'm their mother."

Naramdaman ko ang mahinang pagtawa ni Adue dahil gumalaw ang dibdib niya na sinasandalan ko. Napalabi ako ng halikan niya ang gilid ng mata ko.

"I like it when I hear you say you're a mother. Magiging mama ka na at magiging papa na ako. I never thought of experiencing it pero noong nakilala kita parang nagiba ang ihip ng hangin at gusto ko na bumuo ng pamilya sayo." Malambing na saad niya sa akin.

Napanguso ako ng maalalang wala akong kaalamalam sa pagaalafa ng bata. It makes me wonder kung kaya ko bang maging nanay. I honestly doubting myself if I will be a good mother.

"Adue?" Pagtatawag ko sa pangalan niya. Mas bumibigat na ang paghinga niya sa may leeg ko.

"Hmm?"

" Wala akong alam sa pag-aalaga ng bata... c-can i really make it? I-i...I-I mean wala naman akong nakababatang kapatid na inalagaan at wala namang bata sa pamilya namin. Bukod sa aso baril lang ang kaya kong alagaan." Napakagat akk ng labi ng sabihin iyon sa kanya.

"It does really matter, baby. But don't doubt yourself... I know you will become a good mother to our children. Saka andito naman ako. I'll assist you, baby. Hanggang sa matuto ka. At kahit naman matuto ka hindi ko kayo pababayaan I'll lend you myself to take care of you and to our children. Lahat naman natututunan, baby. Kaya, stop doubting yourself. "

Sa sinabi ni Adue sa akin na iyon parang gumaan ang pakiramdam ko. I'm very thankful that he didn't gave up on me.

Pagkagising ko kaninang umaga wala na si Adue pero nag-iwan siya ng notes sa may lampshade. Ang sabi niya ay may emergency sa underground at kailangan niyang pumunta roon ng maaga kaya hindi na niya ako nagising.

Napag-isip-isip kong ikutin ang buong mansion niya dahil na-realize ko matagal na ako rito pero may mga parte ng mansion niya na hindi ko pa napupuntahan.

I just thought na kailangan ko ng libangan para mawala sa isip ko ang mga masamang alaala na ibinigay sa akin ng kapatid ni papa. At to na nga ang magandang paraan na naisip ko.

Agad akong nagtungo sa banyo ng kwarto namin ni Adue para maligo.

Agad akong bumaba nang matapos ako bumungad sa akin si  Celestina na may ginagawa sa sala. Kasama niya si manang inaayusan siya nito ng buhok pero agad siyang tumayo at lumapit sa akin para yakapin ng makita niya ako.

"Hi, babies!" Pagkakausap niya sa may tyan ko.

Marahan kong hinaplos ang buhok niyang halfbraided dahil tinakbuhan niya si manang na angaayos ng buhok niya.

"Good morning, Celestina. " Bati ko sa kanya. Agad naman siyang ngumuso habang nakatingin sa tyan ko.

"Good morning,  ate.  Ate, yung tyan mo..."

Hinawakan niya ito pero maingat dahil sa pagkakaalam ko ay noong ibinalita ni adue sa kanya na buntis ako ay binilin niya ito na magdahandahan sa akin dahil hindi ganon kalakas ang kapit ng mga bata.

"Nginitian ko naman siya at tinanong, "Oh? Anong meron sa tyan ko?"

Ngumuso siya at hinaplos ito, " ako lang ba, ate? Bakit parang lumaki at mas bumilog ang tyan mo?" Inosenteng tanong niya na ikinatawa namin ni Manang.

"Good morning,  Señorita." Bati niya sa akin na ikinanguso ko.

"Manang, naman. Sinabing huwag niyo akong tatawagin na señorita."

"Pasensya na ma'am shanaya nakasanayan lang. " nagtaka naman ako sa sinabi niya pero agad din na nawala iyon sa kanya ko ng maalala si Celestina.

"They are growing, baby." Paliwanag ko sa kanya.

Agad namang lumiwanag ang mukha niya habang hawak hawak an tyan ko."Really?"

"Señorita halika na rito." Pagtatawag sa kanya ni manang.

Nagpaalam ako sa kanila at dumeretso ako sa kusina para kumain tapos na raw sila kaya mag-isa akong kakain.

Napansin kong suminod si manang sa akin kaya napatingin ako sa kanya. Kumuha siya ng baso sa may lababo at pinuno iyon ng juice.

"Ma'am may kailangan pa po kayo sabihin niyo lang ha?" Bilin niya sa akin.

"Manang pwede niyo ba akong samahan ipasyal sa buong mansion?" Nakapalabing tanong ko kay manang nang amabang lalabas na siya ng kusina.

Nginitian niya ako, "saan mo ba balak pumunta, Ma'am?"

"Diba po sabi niyo matagal na kayong nagtratrabaho sa pamilya nila Adue. Ganon din sinabi nong mga tao sa resinous niya. May nakita po kasi akong mas malawak na mansion doon sa kapitbahay nitong mansion. Mukhang konektado rito. Kay Adue rin po ba iyon?"

Hindi ko alam kung anong meron pero nagulat si manang sa sinabi ko at binigyan niya ako ng tipid na ngiti.

"Ah, iyon po ba, sa totoo niyan yun ang family house ng mga Duncande. Since wala na ang mga magulang ni Señorito ay siya na ang nagmamay-ari non."

"Kung ganon bakit hindi po sila doon tumira?" Takang tanong ko.

Narinig ko ang pagbuntong hininga ni manang na ikinataka ko. "Ayaw na po ni Señorito roon. Dahil ang mansion na iyon ang nagpapaalala ng masamang nakaraan niya. Sa mansion po iyon pinatay ang buong pamilya niya. Mabuti na ngalang po at nakaligtas sila ni Señorita Celestina."