Love over Gun

💰Money 51💰

This chapter is specially dedicated to BriannaMancilla thank you for reading! (Sorry need to mention you for awhile I'll fix the dedication later.)

"Adue, si Liliana kinidnap!"

Agad akong napatayo mula sa kinauupuan ko nang marinig ang sinabi ni Esto mula sa kabilang linya.

Tangina. Ilang linggo pa lang ang nakakalipas mula noong makalabas kami ng hospital iba na naman 'to.

"Limuel ikaw muna bahala rito!" Pasigaw na utos ko kay Limuel habang nagmmadali akong lumabas.

"Leonel! Tangina, sandali! Nakatakas sina Don Arki!"

Kahit ano pang mga sabihin nila kahit nakatakas pa sila wala akong pajealam sa ngayon. My Liliana and our babies are my number one priorities.

Agad kong i-denial ulit ang numero nila Esto at salamat naman at agad nilang sinagot.

My wife are acting weirdly this past weeks. At hindi ako sigurado kong dahil ba sa pagbubutis niya o nasa state of trauma pa rin siya.

"We already reviewed the CCTV. I think we know who kidnapped her."

Agad kong ibinaba ang tawag matapos marinig ang sinabi niya.

Tama na ang pagkuha nila sa pamilyang kinalakihan ko. Hindi na ako papayag na pati ang bubuoin kung pamilya ay gagalawin nila.

Agad akong dumeretsyo sa location kung nasaan ang sinabi ni Esto.

Hindi ko alam kung saan parte pero ang sabi niya ay masementeryo ang lugar. Bumungad naman sa harapan ko ang libolibong mga libingan ng patay.

Where the hell did they take her.

Liliana

"Oh? Gising na pala ang paborito kong pamangkin."

Bumungad sa akin ang nakakasukang pagmumukha ng tito ko nang tanggalin nila ang payong nakatagip sa mga mata ko.

Kahit nagaalala ako sa kalagayan ko ngayon para sa mga batang nasa sinapupunan ko. Pinanatili ko pa rin ang walang emosyon na mukha ko.

I was just out for a walk with Drew, my dog.

Then someone came behind us and forcefully took me. Hindi ako nakalaban dahil malakas ang gamot na inilagay nila sa panyo kaya kahit kaunti ang ang naamoy ko ay nawalan na ako ng malay.

"Where's Drew?" Malamig na tanong ko.

May kalayuan ang distansya niya sa akin.

"Pambihira, sis. At talagang 'yong aso mo pa ang inunan mo? Eh kong problemahin mo kaya muna 'yang bata sa sinapupunan mo?"

Halos manlaki na ang mata ko nang makita si Syto hindi kalayuan sa direction namin ngayon ng tito ko.

Nakangisi ito habang papalapit sa amin at may hawak na baril.

"Pambihira, talagang nagpabuntis ka pa sa gagong iyon?" Nangiinsultong saad ni Syto nang makarating sa kinaroroonan namin

Sinamaan ko lang siya ng tingin. At hindi na lang sa na papansinin pero Teka... paanong?-

"If you're wondering kung paano kami nakawala ni papa. Simple lang? Pabaya ang magaling na asawa mo." Tumawa siya ng malademonyo at tanging iling lang ang ginawa ni papa.

Napalunok ako ng ilang beses. He looked at me disgustedly. As If I'm a garbage. He look disappointed.

Hindi ba dapat ako ang mas-disapointed?