Uzun ve çok uğraştığım bir bölüm oldu. Oy atın canım ülkemin değerli insanları.
Bu garibanın yüzü birazcık gülsün...
~
"Bu odadan çıkarsam,"
Hemen onu düzelttim.
"Bu evden çıkarsan."
"Peki, bu evden çıkarsam, kazancım ne olacak?"
Düşünür gibi elimi çeneme koydum. Bütün vücudumun ağırlığını da bir bacağıma verdim. Beni süzdü ve gözlerini uykulu bir şekilde kapadı. Ardından bir an açtı ve cevabımı bekler halde bana baktı.
"Yaşayan bir vücut üzerinde sağlam bir kafa!"
Yüzünü ekşitti.
"Buu işten çıkarımı sonra konuşacağız."
Bıkkınlıkla kalktı, banyodaki ve yatağın üzerindeki eşyalarını alıp odadan çıktı. Ben de yatağa girdim. Yorganı başıma kadar çektim ve yavaşça onun yatıp ısıttığı yere doğru yatakta yer değiştirdim.
Yaklaşık on dakika sonra gidip gitmediğine dair ihtimalleri göz önünde bulundurarak kalkıp evin içinde dolaşmaya başladım.
Gerçekten, gitmişti.
Omuzlarım sıkkınlıkla düştüler.
Yatağımıza geri döndüm.
Eski yatağımıza.
...
Hande: BİR DAHA BU EVE GELEYİM DEME SAKIN (07.49)
Giray: Bu mu yani? (08.04)
Giray: Ve evet o eve geleceğim
Giray: On kere de geleceğim bin kere de geleceğim
Giray: O ev benim
Giray: İstediğim zaman geleceğim ve beni o eve gelmekten kimse alıkoyamayacak
Hande: Ben eve almam
Giray: Anahtarım var
Hande: Kilidi değiştiririm
Giray: Çilingir çağırırım
Hande: OF GİRAY
Hande: Uzaklaş benden
Giray: Değer verdiğim insanların aklında benim hakkında yanlış bir şey bırakmak istemiyorum
Hande: Sen şuna vicdanımı rahat ettirmeye çalışıyorum desene
Giray: Kurma artık kafanda Hande
Hande: Asıl senin psikoloğa gitmen gerekiyor
Giray: Ben öyle bir şey mi dedim?
Hande: İma etmek istediğin şey oydu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Şeyde Sen
General Fiction"Hiçbir yere evim diyemiyorum Hande." Bakışları tüm yüzümde dolandı ve mahçup bir tavırla gözlerime odaklandı tekrar. "Gel evim ol istiyorum." Dudaklarını yaladı, sesini daha da alçalttı. "Tekrardan evim ol istiyorum..." . . . İlk birkaç bölüm tekst...
