Her Şeyde Sen

13. Bölüm

Şaka gibi rüyamda Kenan İmirzalıoğlunu Giray'ın modeli olarak gördüm uyanıp nasıl anirsam ki diye düşündüm hala düşünüyorum

Sınır: Bu bölüme 15 oy ve 15 yorum

Yorum yaparak okursanız sınır çabucakkk dolarrrrr ✨🌝

Kamu spotu: Yorum insanlıktır. Yorum yap.

~🦌🐅~

"Geri takmaya çalışsaydım, izin verir miydin?"

"Geri takmaya çalışsaydım, izin verir miydin?"

"Geri takmaya çalışsaydım, izin verir miydin?"

Ne sorular karşıma gelmişti. Ne matematikler, ne istatistikler, ne edebiyatlar, ne tarihler. Okul, hayat, dil kursları veya hayat bile birini bu soruyu cevaplayabilecek düzeyde hazırlayamazdı. Bu soruya verilebilecek o tek bir kelimeyi söylemeyi öğretmezdi. A, B, C, D ya da E gibi şıklarınız olmazdı. Evet ya da hayır şıklarınız olurdu ve -ne ironik ki- bu sorunun doğru bir cevabı yoktu. Ayrıca bu öyle bir soruydu ki, verdiğiniz cevapla, arkasındaki en az on soruya daha cevap veriyor olurdunuz.

O an aklıma yatan tek şey bu soruya cevap vermeden önünden sıyrılmaktı. Kaçmak zorundaydım.

Kaçan kovalanır mıydı bilmem ama kaçan kurtulurdu.

Karşımda olduğundan beridir anlıyordum ki, üzerinde yoğun bir sigara kokusu vardı. Anladım ki Giray efendi, emeklerim, onca söz, onca uğraş boşunaydı demek. Gerçi bu beni ilgilendirmezdi. Bu bahane bu soruya cevap vermeden gitmemi sağlayacaksa sigara koktuğunu söyler, dikkatini dağıtırdım.

"Yine sigara kokuyorsun."

Yüzümü ekşiterek söylemiştim. Ve bununla beraber konuyu değiştirmek için bunu söylediğimi anlamış olacak ki buna tepki olarak boğazının sağında kalan kalın damar kendini yeterince belli etmişti. Böyle yaptığıma kızmıştı. Sinirle soluyup gözlerini kapadı.

İçimdeki sigara koktuğuna dair olan öfkem ne kadar bastırmaya çalışsam da dilimdeydi. Şaka gibi ki yine sigara kokuyordu. Ayrıca en önemlisi yine hayalkırıklığıydı. Giray Kaplan yine ağır bir hayalkırıklığıyla karşımdaydı.

Koyu bir Yeşilay gönüllüsü olan Hande tarafından sorulan ya Hande ya sigara sorusuna olan Hande cevabını değiştirmişti anlaşılan. Hoş. Değiştirsin. İşimi kolaylaştırır. Onu iyice kendimden koparmam için bu gerekçeler gayet iş görür gerekçelerdi.

1. Gurumu yere serip, parası için onunla bir ilişkiye gönül koymamaı ima etmesi.

2. Sigara.

Bunlardı gerekçelerim.

Daha da bir şey demeden önünden çekildim ve o da boşlukta kalan gözlerini yumdu. Büyükçe olan salona girene dek arkama bakmamam için kendimi sıkarken etraftaki gözlerim tanıdık birilerini arıyordu. Bu işi yaparken hangi kafayla geldiğimi de sorguluyordum tabi. Eninde sonunda babaannesine söylemeliydi. Ya da annesi veya başka biri eninde sonunda söylerdi. Buraya gelmemem gerekirdi. Geldiğime Giray çoktan pişman etmişti. Asla karşılaşmak istemediğim bir soruyla karşı karşıya kalmıştım.

Dans pistinde uzunca bir horon vardı ve benim en azından dans pistinin karşısına geçmem gerekliydi. Nereye gittiğimi soran olursa bilmiyorum.

Arabasındaki sigara paketlerinin hepsini yakıp küllerini "İÇERSİN ARTIK" yazan bir notla ceketinin cebine attığımı, çubuk krakeri amfideki masasının üzerine bırakarak bunu sigara yapmalısın diye not bıraktığım hafızasından silindi sanırım. Uzun süren sigarayı bırakma çabalarım başarıyla sonlandı ve o günden sonra bir sigara lafı ya da kokusu söz konusu dahi olmamıştı. Gerçi bu sigara konusuna da minnettardım bir nebze. Onun sayesinde Girayla konuşma fırsatım oluyordu diyebilirim.