poem || sakuatsu

12

  Atsumu, heyecanlı bir şekilde yeni arkadaşını bekliyordu. Sonunda dalga konusu olmadan, sorunları küçümsenmeden endişelerini birine karşı dile getirebilecekti. Eskiden bunları hep Osamu ile konuşurdu fakat kaza sonucu yürüyemeyen kardeşine, kendi dertlerini anlatmak ona korkunç hissettirirdi. Osamu'nun üzülmesini istemiyordu hiçbir şekilde. Etrafında bir sürü arkadaşı vardı aslında fakat asla derin bir arkadaşlık değildi bu.

   Yine de Maske ile sadece bu sorunlar yüzünden konuşmak istemiyordu. Sadece hislerine güvenerek gelmişti buraya onunla tanışmak için. Ağlayabildiği kadar birlikte gülebileceği biri olduğunu düşünüyordu. Daha çok kendisi açılmıştı ona. Karşısındaki pek kendinden bahsetmemişti. Atsumu onun hakkında bir şeyler öğreneceği için de çok mutluydu. Belki aylar sonra ilk defa olanları aklının bir köşesinden silmişti. Evdeki durumu unutmuştu. Şimdiki gündemi kalbinin durumuydu.

  Birkaç saat önce Atsumu her zaman geldiği parkın adresini vermişti. Okullarına yakın olduğu için ikisinin de bildiğini varsayıyordu ki öyleydi de. Ikisinin de haberleri yoktu birbirlerine karşı kalplerinin ilk kez burada çarptığından.

   En sonunda kararan hava sebebiyle çocukların terk ettiği parka, siyah kıvırcık saçlarını alnının kenarına doğru atarak Kiyoomi girdi. Etrafa baktığında beklemiyordu onu görmeyi. Kalbi o kadar hızlı atmaya başlamıştı ki derin nefesler almaya başlayarak kendini ilerlemeye zorladı. Cidden O muydu? Okulda sürekli fotoğraf makinesinin kadrajına yansıyan, nereye gitse karşısına çıkan ve her kelimesiyle ilgisini çeken kişi mi oturuyordu o bankta. Miya Atsumu. Cidden o muydu?

Adımlarını sıklaştırırken geçen gün oturdukları bankta oturan Atsumu'nun akşam soğuğuyla kızarmış yanaklarını, rüzgardan dağılmış sarı tutamlarını ve ne yapacağını bilemeyerek oynadığı ellerini izledi bir süre. Kitlenmişti ve bu transtan çıkmak için boğazını temizleyerek Atsumu'nun dikkatini çekmeye çalıştı. Atsumu kafasını yan tarafındaki adama çevirdiğinde gözleri şaşkınlıkla açıldı. Sakusa ise Atsumu'nun mimiklerine odaklanmıştı. Belli ki transtan çıkmak için kötü bir yol seçmişti. Çünkü Atsumu'nun şaşkınlıkla açılmış bal rengi gözleri bile kıvırcık saçlı çocuğun tekrar karşısındaki çocuğa kitlenmesine yetmişti. O an bir bal arısı olmak istedi Kiyoomi. Ve bu bal rengi gözlerin sadece onun olduğu tarafa bakmasını istedi.