poem || sakuatsu

10

maske: Panoda adını göremedim
maske: Bir sorun mu var?        17.56

siz: İstemedim.
siz: Ya da beceremedim bilmiyorum. 18.03

maske: Neden?
maske: Çok heyecanlıydın, ne oldu da vazgeçtin?
maske: Darlamak için sormuyorum bu arada, anlatmak istemezsen...

siz: Nasılsa birbirimizi tanımıyoruz o yüzden boşvereceğim?
siz: Yazını okuduğumda, aylardır hissettiğim bütün duyguların karmaşasını içimde hissettim. Kendim için uzun zamandır hiçbir şey yapmıyordum ve açıkçası yapmak için çaba harcamak gibi bir düşüncem de yoktu. İnsanlar için yaşıyordum. Bana ihtiyacı olan insanlar için. Sonra orada yazdıkların ne bileyim belki ben de senin gibi yazıya dökerek kelimelerimle haykırabilirdim içimde tuttuklarımı, bastırdıklarımı. O gün eve gitmeden bir defter aldım ve yazmak için çabaladım ama yapamadım. Kendimi unutmuşum, ne hissettiğimi algılayamadım o an. 'Ben kimim?' diye düşünmeye başladım. Kaç kere parka gidip oturup yazmaya çalıştım ama olmadı. Elimde kalemle boş kağıda bakarak bekledim hep. Sonra bir gün bir şey oldu.
siz: İki kedi gördüm.
siz: Siyah iki kedi :')
siz: Onları izlerken içimde bir şeyler hissettim ve bu...
siz: Uzun zamandır hissetmediğim bir şeydi. Hoş uzun zamandır bir duygu durumu içerisinde değildim o sıralar. Tekdüze hayatımın rutinleriyle geçiriyordum günümü. Kedilerden biri sürekli karşıma çıkmaya başladı. Ne zaman ihtiyacım olsa sanki bunu hissediyormuş gibi yanıma yaklaştı falan. O kadar iyi hissettiriyordu ki... Ama bu kısa sürüyordu.
siz: Geçen gün öğretmen yazıyı yazdın mı diye sordu. Aslında onun için fark etmezdi, herhangi bir yazı yazabilirdim ya da internetten kopyalayabilirdim. Fakat ben bunu istemedim. Bizim değer verip, zamanımızı harcayıp yazdığımız şeyler panoda bir süs gibi duruyordu. Kimsenin umrunda bile değildi ne hissettiğimiz. Biliyorum daha geçen güne kadar ben de öyleydim, bunları demeye hakkım yok ama içimdekilerin görmezden gelinmesini istemiyorum artık. Kendim bile görmezden geliyordum çünkü.
siz: emimim bu kadar mesajı beklemiyordun :\
siz: Yine de itiraf etmeliyim ki kendimi sana seni tanımadığım için değil aksine seni çok iyi tanıdığımı düşündüğüm için açtım.