poem || sakuatsu

23

Perdenin aralık kısmından misafir odasına yayılan gün ışığıyla yeni güne açtı gözlerini Atsumu. Kafasındaki ağrıyı umursamayarak kalkmaya yeltendiği sırada belini sarmalayan kolu fark etti. Sakusa'nın damarlı büyük eli, ince beline dolanmış bırakmıyordu. Bu görüntü kalbinin teklemesine yol açarken, kıvırcık çocuğun uyanmaması için hareket etmeyi keserek kendini yavaşça yatağa geri bıraktı. Bir süre nefesini tutarak bulunduğu durumu algılamaya çalışsa da geçen her saniye mutluluktan bağırmak istediği için en acilinden kafasını başka şeylerle meşgul etmeliydi.

Yan tarafında duran telefonu eline alarak saate baktı. Osamu'nun sabahları aldığı ilaçları ona götürmek için kalkması gerekiyordu ancak ilaçların alınması için uzun bir vakit vardı daha.Erken olmasını fırsat bilerek gözlerini geri kapatıp kendini Kiyoomi'nin sıcak göğsüne gömerek iyice sokuldu.

Uyku uyanıklık arasında gidip gelen yorgun bedeni, saçlarında hissettiği yumuşak ellerle duraksadı. Belini sarmalayan ellerin sahibi onu kendine biraz daha çekerek sarı tutamları okşamaya devam etti. İçine yayılan sıcaklıkla birlikte gülümsememek için zor duruyordu sarışın oğlan. Onun aksine Sakusa yüzüne yayılan gülümsemesini saklamayarak izliyordu onu.

Kocaman dünyanın içinde yer edinemeyen ikili; şimdi birbirlerinin kalplerinde, ait oldukları yerde, uzun zamandır hissetmedikleri kadar rahatlardı. Ev kavramını uzun zaman önce kaybetseler de en sonunda bulmuşlardı kendilerine ait o çatıyı. 4 odacıklı birer kalp.

"Atsumu," diye seslendi uykulu kalın sesiyle siyah saçlı olan. Sesinin hoş tınısına karşı dayanamayarak yavaşça gözlerini açtı genç adam. Kiyoomi küçük bir kıkırtı bırakarak yatakta doğruldu ve oturur pozisyon aldı. "Günaydın." diyerek gözlerini yeni açmış sarışın çocuğun güzel yüzünü inceledi. Hiçbir sabaha bu kadar mutlu uyanmamıştı daha önce. Atsumu ise saçlarının arasından kayıp giden elin boşluğunu hissederken dağılmış siyah kıvırcık saçlarıyla, yanakları yastığın yaptığı baskıdan kıpkırmızı olmuş çocuğa "Günaydın." diyerek cevap verdi. Sabah olduğu için içe kaçan sesine lanet okuyup o da doğruldu ve sırtını yatak başlığına yasladı.

"Uyuyakalmışız..." dedi sessizce. Kiyoomi'nin bu durum hakkında ne düşündüğünü bilmiyordu. Dün onunla uyumanın daha iyi olacağını söylemiş olsa da beraber uyumayı kastetmemişti aslında. Yine de Kiyoomi'nin gözlerine baksa görecekti oradaki memnuniyet ve mutluluğu ama kafasını eğmiş ellerine bakmaya başlamıştı bile. Kıvırcık olan onun bu hareketlerini dikkatle izliyordu. "Öyle olmuş." diyerek yarım ağız bir gülümseme sunmuştu. Karşısındakini öpmemek için zor tutuyordu kendini. Ne zaman böyle biri olmuştu bilmiyordu. Sanırsa Atsumu onun içinde kendisinin bile bilmediği bir yanını uyandırmıştı.

"Kahvaltı yapalım mı?" diyerek konuyu geçiştirdi Atsumu ve yataktan kalktı. Kıvrılmış şortunu düzeltip saçlarını geriye doğru taradı ve telefonunu da eline alarak saate baktı. Tamam daha geç değildi. Telefonu siyah şortunun cebine koyduğunda az önce sorduğu soruya cevap alamadığı için gözlerini yataktaki çocuğa çevirdi. Sakusa öylece duruyor onu izliyordu. Atsumu elini siyah gözlerin önünde sallayarak "Kahvaltı yapalım mı?" sorusunu tekrarladı. Kiyoomi gülümseyerek ayağa kalktı. "Olur, yapalım."

⋆

"Bu nasıl özel tarif? Basbayağı omlet yaptın işte!"
Kiyoomi bu küçük yakarışa küçük bir kahkaha bıraktı. "Hayır değil, sen ne anlarsın hem?" dedi. Atsumu'yu kızdırmaya çalışıyordu. Ki bunda başarılı olmuştu. Atsumu homurdanarak tezgahın üstüne bıraktığı Osamu'nun ilaçlarını ve bir bardak suyu alarak amerikan tarzı murfaktan ayrılmış, kardeşinin odasına doğru yol almıştı. Tabi giderken söylenmeyi de unutmuyordu.

Kahvaltı için odadan çıktıklarında, kendisnin ikisi için güzel bir kahvaltı hazırlama planı vardı. Osamu, sabahları midesi bulandığı için kahvaltıyı geç yapardı bu yüzden uzun zaman sonra ilk defa o mutfak masasında tek başına kahvaltı etmeyecekti. Ancak hazırlama planı Sakusa tarafından sabote edilmişti. Kıvırcık çocuk çok daha iyi omlet yaptığını iddia ederek Atsumu ile dalaşmış, ona özel bir tarifi olduğunu söylemiş sonra da tavayı ve yumurtları önüne alarak müthiş olacağını iddia ettiği omleti yapmaya koyulmuştu. Aslında buradaki tek amacı Atsumu'nun sinirli yüz ifadesiyle yüzünü şişirmesini görmekti. Hayatında gördüğü en tatlı şeylerden biri olabilirdi bu çünkü. Sinirli halini ilk defa okul koridorunda ona çarpan çocuğa kızarken tesadüfi bir şekilde görmüştü. Kendisnin korkutucu göründüğünü düşünse de Kiyoomi için o iş öyle değildi.

Siyah saçlı, bunları düşünürken Atsumu, odanın kapısını tıklatarak "Samu, ben geldim. İlaç vakti!" demiş ve içeri girmişti. Osamu telefonunu tutmuş biriyle görüntülü konuşuyordu. Tahmin etmesi zor değildi. Atsumu cçoktan Suna ile konuştuğunu anlamış rahatsız etmemek için ilaçları ve suyu kardeşine uzatarak ve Suna'ya selam vermeyi ihmal etmeden odadan ayrılmıştı.

Salona girdiğinde özel olduklarını iddia ettiği omletiyle Sakusa masada onu bekliyordu. Sarışın da sandalyesini çekerek genç adamın karşısına oturdu ve önündeki tabağa baktı. Yumurtanın üstüne ne olduğunu bilmediği bir sosla kızgın surat çizilmişti. Atsumu, faek ettiği şeyle gülümsedi. Gerçekten özel bir tarif olmasa bile sebepaiz hoşlanmıştı bundan. "Aynı sen." Sakusa'nın yorumuyla gözlerini devirerek gülümsemesini gizlemeye çalıştı ama yapamıyordu. "Niyeymiş o?" dedi ve omletin birazını çatalıyla keserek ağzına attı. "Çizimim o kadar iyi olmasa da ana hatlarıyla sensin işte." diyerek o da Atsumu gibi bir parça almıştı yemeğinden. "Öyle miymiş?" diyerek ellerini yumruk yaparak yanağına yasladı Atsumu. Bu sefer kasten aynısını yaparak cevap verdi Sakusa. "Hmhm, öyleymiş." Bu hareketiyle Atsumu, elini yanağının altından çekerek gözlerini yemeğe dikmişti. Konu değiştirmek için hiç düşünmediği bir teklifi attı ortaya, "Lunaparka gidelim mi?"

mrb👋🏻
ck klise oldu lunapark ama gidecek yer bulamadım ya. muze aslinda tam bu cifte uygun ama atsumu nun aklina gelmszdi oyle bi anda😞😞

bombos bir bolum oldu yumurtanin basrol oldugunu dusunmeye baslamis olabilirsiniz ama hayir degil arkadaslar!!

30 yil sonra attgm bolumden biraz utamc duysam da duygularini daha fazla gordugumz icin her an ansizin sevgili olablcklrni cikaeabilcgmz bir bolumdu.
(ohasherlock)

neysw yarin denemem varmis yakinda tytye donusevegm yeter cidden.
o yuzden sanirim uyumaliyim (deneme 1de)

gprusuruz👋🏻👋🏻

not: yine kontrol etmedim umarim her sey tutarlidir son dk atsumunun degil sakusanin uyuyakldgni fsrk etmesem bolum baslica silnyrdu bu kitabi cidden gelsne yazyrm sanrm